التهاب تاندون پرونئال

تعریف

تاندون پرونئال تاندون پیوست عضلانی دو عضله است ، عضله فیبولا (Musculus fibularis) یا عضله فیبولای بلند (M. peroneus longus) و عضله فیبولای کوتاه (M. peroneus brevis) که در نزدیکی یکدیگر قرار دارند. روی استخوان فیبولا و در حرکات تلفظ (چرخش به داخل ساعد) و خم شدن کف پا (خم شدن پا به سمت زمین).

معرفی

قسمتهایی از تاندون پرونئال نیز در ساخت قوس عرضی پا نقش دارد. تاندون پرونئال از ماهیچه های پشت قسمت خارجی ، در غلاف های تاندون پیچیده می شود مچ پا از ناحیه استخوان فیبولا ، مالله لالترالیس ، و سپس در امتداد کف پا به استخوان اسفنوئید (Os cuneiforme) و اولین و پنجم متاتارسال استخوان ها. بافت همبند صفحات ، به اصطلاح retinacula musculorum fibularium superius و inferius ، به تاندون پرونئال پشتیبانی بیشتری در موقعیت خود می دهند. یک تصویر بالینی متداول از تاندون پروونئال ، التهاب خود تاندون و همچنین غلافهای تاندون مرتبط است.

علل التهاب تاندون پرونئال

علت التهاب تاندون پرونئال و غلاف تاندون در بیشتر موارد بیش از حد یا بارگذاری نادرست است. از آنجا که عضلات پروونئال مسئول این امر هستند تلفظ (چرخش به سمت داخل پا) و خم شدن کف پا (خم شدن پا در جهت کف پا) ، ورزش ها ، سرگرمی ها و مشاغلی که این گروه عضلانی به ویژه در آنها تحت فشار قرار دارد به ویژه مسئول التهاب هستند. ورزش های معمول شامل باله ، دوچرخه سواری و در حال اجرا.

حرکات مکرر تاندون پرونئال هنگام کشش عضلات در پشت قسمت خارجی مچ پا باعث مالش تاندون بر روی استخوان و غلاف تاندون. این منجر به تحریک تاندون پروونئال و آن می شود غلاف تاندون، که به نوبه خود منجر به التهاب غلاف تاندون می شود. حتی یک آسیب جزئی ، مانند پارگی تاندون پروونئال ، می تواند توسعه التهاب را تقویت کند.

علت مشابهی اصطلاحاً پارگی تاندون پرونئال است که در آن تاندون پرونئال از موقعیت خود در پشت قسمت خارجی خارج می شود مچ پا بیش از دومی به جلو. این دررفتگی تاندون پرونئال با مچ پا خارج می شود غلاف تاندون و می تواند باعث تحریک یا حتی آسیب شود ، که می تواند منجر به التهاب شود. پارگی تاندون پرونئال در اثر چرخش پا (چرخش به داخل و کشش به سمت بالا) پا و انقباض همزمان عضله پرونئال ایجاد می شود و توسط مچ پا خارجی صاف ترجیح داده می شود.

علت دیگر التهاب تاندون پرونئال ماهیت آن ایمونولوژیک است و پس از عفونت با برخی عوامل بیماری زا رخ می دهد. در طول عفونت ، خاص پاتوژن آنتی بادی تولید می شوند که بعداً علیه بافتهای خود بیمار هدایت می شوند ، مانند تاندون پرونئال با غلاف تاندون ، و باعث التهاب می شوند. علاوه بر این ، تماس مستقیم تاندون پرونئال با محیط ، مانند آسیب ، می تواند منجر به آلودگی با شود باکتری، که سپس باعث التهاب باکتریایی می شود.