در پزشکی ، اصطلاح نارسایی مزمن وریدی به یک بیماری وریدی اشاره دارد که در آن یک سندرم به اصطلاح احتقان در رگها رخ می دهد. بخصوص به طور مکرر در پاها رخ می دهد و منجر به آن می شود آب حفظ و تغییرات پوستی. این بیماری به روش های مختلفی قابل درمان است که می تواند رهبری برای کاهش قابل توجه علائم
نارسایی مزمن وریدی چیست؟
نارسایی مزمن وریدی یک بیماری است که بیشتر از پا رگها ، هر دو رگهای سطحی و عمقی را تحت تأثیر قرار می دهد. عملکرد رگهای آسیب دیده در ابتدا به دلیل کمبود کمی مختل می شود و سپس با پیشرفت به شدت مختل می شود. غیر معمول نیست نارسایی مزمن وریدی بر اساس قبلی باشد ترومبوز. از آنجا که مزمن است شرط، این بیماری دائمی است و قابل درمان نیست. با این حال ، می توان آن را با مناسب کاهش داد درمان و برخی از قوانین رفتاری. طبق آمار ، حداکثر 10 درصد از کل آلمانی های بزرگسال تحت تأثیر نارسایی مزمن وریدی قرار دارند و زنان بیشتر رنج می برند.
علل
علل نارسایی مزمن وریدی فقط به ندرت به دلیل ضعف مادرزادی وریدی است. در بیشتر موارد ، شخصی است عوامل خطر و شیوه زندگی فردی که به بروز بیماری کمک می کند. اگر در خانواده افزایش بروز نارسایی مزمن وریدی وجود داشته باشد ، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر از فقدان این بیماری است. شرط. افرادی که عمدتاً کم تحرک هستند و حتی در اوقات فراغت خود نیز کمی ورزش می کنند به ویژه در معرض خطر هستند. بودن اضافه وزن، کفش های خیلی تنگ پوشیده ، استعمال دخانیات، یا ، در زنان ، مصرف ضد بارداری های هورمونی ("قرص") همچنین می تواند به احتمال ابتلا به نارسایی مزمن وریدی با افزایش سن کمک کند.
علائم ، شکایات و علائم
از آنجا که خون دیگر نمی تواند از خارج شود پا وریدها به طور معمول در نارسایی مزمن وریدی ، فشار در رگهای پا افزایش می یابد و احساس سنگینی یا تنش وجود دارد. در بیشتر موارد ، یک درد کسل کننده درد نیز رخ می دهد. این علائم به ویژه با دوره های طولانی راه رفتن و ایستادن تشدید می شوند. بر اساس علائم دیگر ، نارسایی مزمن وریدی به سه مرحله تقسیم می شود. در مرحله اول ، ادم برگشت پذیر وجود دارد ، یعنی تجمع مایع در پایین پاها ، که با بالا آمدن پاها از بین می رود. علاوه بر این ، رگهای گشاد شده ، به ویژه در ناحیه مچ پا ، به صورت وریدهای به اصطلاح پوپلایتال قابل مشاهده هستند. آبی تیره پوست رگ تغییرات را می توان در بالای لبه های پا مشاهده کرد. در مرحله 2 ، ادم عقب نمی رود و پاها برای همیشه متورم می شوند. قهوه ای قرمز پوست تغییر رنگ در ناحیه پایین پاها و لکه های سفید که بیشتر از مچ پا است دیده می شود. علاوه بر این ، اصطلاحاً سکون اگزما، خارش بثورات پوستی، می تواند در مناطق آسیب دیده ایجاد شود. پزشکان از مرحله 3 صحبت می کنند پوست می میرد ، به اصطلاح نکروز. این نقص معمولاً به لایه های عمیق پوست گسترش می یابد و بهبود آن بسیار دشوار است. اکنون باز است پا ulcus cruris نامیده می شود.
تشخیص و دوره
غالباً ، پزشک معالج موجود می تواند نارسایی مزمن وریدی را تشخیص دهد تغییرات پوستی در ساق پا و پا علاوه بر یک بحث دقیق ، پاها لمس می شوند و با یک بررسی می شوند سونوگرافی دستگاه با کمک photoplethysmography، فشار وریدی تعیین می شود. به این ترتیب می توان دقیقاً مشخص کرد که آیا ، در کدام مرحله و تا چه اندازه رگها تنگ شده اند. علاوه بر این ، می توان پیش بینی کرد که آیا بیماری و چگونه می توان بیماری را درمان کرد. دوره نارسایی مزمن وریدی به موارد خاص بستگی دارد. در بیشتر موارد ، در صورت عدم درمان ، تورم و متعاقب آن تغییرات پوستی و بافتی ایجاد می شود. در بدترین حالت ، به اصطلاح پای باز می تواند توسعه یابد ، که درمان آن دردناک و دشوار است.
عوارض
نارسایی مزمن وریدی می تواند رهبری به عوارض مختلف ، برخی از آنها بسیار جدی است. اخلال در خون بازگشت به قلب منجر به مشکلات آرایشی و بهداشتی می شود. در نتیجه نارسایی ، وریدها در سطح گشاد می شوند. این عارضه زیبایی شناختی می تواند در زندگی روزمره بسیار سنگین باشد و بر زندگی روزمره فرد مبتلا تأثیر منفی بگذارد. عقب نشینی و انزوای اجتماعی از پیامدهای احتمالی است. در مرحله بعدی بیماری ، ممکن است زخم در قسمت پایین ساق پا ایجاد شود. درمان این زخم ها بسیار طولانی است. علاوه بر این ، این زخم ها می توانند دوباره عقب نشینی کرده و دوره ای مزمن را طی کنند. آنها می توانند زندگی روزمره بیمار را بسیار دشوار کنند و رهبری محدودیت در انعطاف پذیری و تحرک. علاوه بر این، التیام زخم اغلب دچار اختلال می شود. در نتیجه ، التهابات گسترده می تواند از پارگی های کوچک و بریدگی های پوست ایجاد شود. یکی دیگر از عوارض احتمالی این است التهاب از زیر جلدی بافت چربی. این عفونت با اصطلاح فنی آن یعنی سلولیت ها بیشتر شناخته می شود. نارسایی وریدی در ابتدا در سیستم وریدی سطحی رخ می دهد. با این حال ، با درمان ناکافی ، ممکن است نارسایی به مناطق وریدی عمیق تر نیز گسترش یابد. سپس تشکیل ترومبوز در رگهای پا امکان پذیر است. ترومبوزها می توانند از محل تشکیل خود جدا شده و از طریق جریان خون عبور کنند. متعاقباً خطر مسدود شدن آنها وجود دارد خون عروق. بنابراین ، در موارد نادر ، عوارض بسیار جدی مانند ریوی آمبولی, قلب حمله یا ضربه همچنین ممکن است. در بدترین حالت ، این عوارض می توانند کشنده باشند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
از آنجا که در این بیماری هیچگونه بهبودی از خود ایجاد نمی کند ، در هر صورت باید با پزشک مشورت شود. این بیماری می تواند منجر به عوارض و ناراحتی جدی شود ، بنابراین درمان زودرس بر امید به زندگی فرد مبتلا تأثیر مثبت دارد. اگر فرد مبتلا از تورم رنج می برد و باید با پزشک مشورت شود درد در پاها در بسیاری از موارد ، پاها خود احساس سنگینی می کنند و محدودیت هایی در حرکت وجود دارد. علاوه بر این ، اختلالات در خون گردش یا علائم فلج نیز می تواند نشان دهنده این بیماری باشد و بنابراین باید توسط پزشک معاینه شود. مراجعه به پزشک در صورت قرمز شدن ناگهانی پوست یا خارش شدید به منظور روشن شدن این شکایات نیز توصیه می شود. به طور معمول ، این بیماری توسط یک متخصص پوست یا یک پزشک عمومی قابل تشخیص است. درمان بیشتر به شدت بیماری بستگی دارد ، بنابراین ممکن است حمایت سایر متخصصان نیز لازم باشد.
درمان و درمان
هنگامی که پزشک معالج به طور واضح نارسایی مزمن وریدی را تشخیص داد ، شروع به الف درمان که در درجه اول بهبود سلامت شرط و تخفیف علائم برای رسیدن به این مهم ، فشار وریدی در منطقه آسیب دیده باید تنظیم شود ، به عنوان مثال ، خون باید بتواند به طور قابل اعتماد به سمت قلب. برای این منظور ، بیمار باید جوراب ساپورت پزشکی بپوشد و اطمینان حاصل کند که پاهایش را هر چه بیشتر بلند می کند. علاوه بر این ، ادغام ورزش و ورزش در زندگی روزمره مفید است. مصرف محرک، به خصوص الکل و نیکوتین، باید كاهش داده شود یا به طور كلی از آن اجتناب شود. اگر این روش ها کافی نباشد ، نارسایی مزمن وریدی را می توان با دارو یا در نهایت با جراحی درمان کرد. به عنوان مثال ، اسکلروتراپی جراحی مبتلا رگ یا بعضی از قسمتهای رگ می تواند تحت شرایط خاصی اتفاق بیفتد. وظیفه آنها سپس توسط رگهای اطراف گرفته می شود. اینکه جراحی مناسب باشد یا خیر (به عنوان مثال ، زیرا وریدها بیش از حد عمیق هستند) به موارد خاص بستگی دارد. از آنجا که نارسایی مزمن وریدی قابل درمان نیست ، به احتمال زیاد بیمار باید در طول زندگی خود به برخی از قوانین رفتاری پایبند باشد تا علائم را تا حد ممکن پایین نگه دارد.
چشم انداز و پیش آگهی
نارسایی مزمن وریدی دارای چشم انداز پیش آگهی فردی است. به طور قابل توجهی ، موفقیت در بهبودی به علت ارائه دهنده و همچنین بیمار بستگی دارد سلامت وضعیت در افراد در بزرگسالی متوسط با یک فرد سالم سیستم ایمنی بدن، چشم انداز بهبودی مطلوب است. در طی چند ماه آزادی از علائم حاصل می شود. با درمان پزشکی خوب ، حتی بیماران در سنین بالا نیز بهبود می یابند. زمان بهبودی معمولاً در این بیماران طولانی می شود. لازمه آزادی علائم این است که هیچ بیماری دیگری وجود نداشته باشد و درمان زخم با دقت و وظیفه شناسی انجام شود. کیفیت واریس رگ و درمان فشرده سازی برای بهبودی مهم بسیار مهم است. بیمار باید در رسیدگی به نیازهای بدن خود نظم و دقت لازم را داشته باشد و مراحل مشاوره را با مشورت پزشک انجام دهد. اگر مراقبت زخم با مسئولیت خود بیمار انجام می شود ، احتمال بروز عوارض و تأخیر وجود دارد. با شیوع 5٪ ، زخم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن وریدی ایجاد می شود. این موارد می توانند به طور مکرر شکل گرفته و منجر به نقص مکرر شوند. پزشکان از این موارد به عنوان زخم یاد می کنند. در موارد بسیار نادر ، بیماران رنج می برند پای باز و بنابراین یک پا زخم. این چشم انداز بهبود را بسیار کاهش می دهد.
پیشگیری
نارسایی مزمن وریدی اغلب به دلیل سبک زندگی فرد مبتلا ایجاد می شود. کسانی که می خواهند از این بیماری پیشگیری کنند باید به ورزش منظم توجه کرده و به ورزش بپردازند. پرهیز از الکل و سیگار و در زنان ، از طریق قرص های ضد بارداری می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به نارسایی وریدی را به حداقل برساند. در صورت مشکوک بودن به بیماری وریدی ، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت شود و درمان آغاز شود.
مراقبت های بعدی
پس از درمان پزشکی برای نارسایی مزمن وریدی ، برای بیماران مهم است که از طریق مراقبت های بعدی از عود مجدد مشکلات جلوگیری کنند درمان. در زندگی روزمره ، آنها نباید بیش از حد طولانی بنشینند یا بایستند ، بلکه باید به اندازه کافی ورزش کنند. فعال کردن پمپ عضله پا از طریق ورزش هایی مانند دوچرخه سواری یا شنا رگها را تقویت می کند. کفش های تخت یکی دیگر از محافظت های موثر در برابر بیماری ورید است. علاوه بر این ، افراد مبتلا باید از اضافه وزن خودداری کنند و به اندازه کافی بنوشند. پزشکان اغلب پزشکی را توصیه می کنند جوراب های فشرده سازی به دنبال درمان این موارد باید دقیقاً متناسب با عوارض فردی باشد. زیرا اگر جوراب های گوساله خاصیت انعطاف پذیری مناسب و تناسب کامل داشته باشند ، رگ ها را به دلخواه حمایت می کنند. برای این منظور ، تنظیم دقیق جوراب ها انجام می شود ، که باید مرتباً تمدید شود. جوراب های فشرده سازی با شکل خاص پا و همچنین با خواسته ها سازگار شوید. آنها برای استفاده در زندگی عادی کاری یا فعالیتهای ورزشی طراحی شده اند. مشاهده مداوم و دقیق رگهای پا در ارتباط با مراقبت های بعدی بعد از جراحی یا سایر اشکال درمانی بسیار مهم است ، به طوری که آسیب جدی می تواند به موقع تشخیص داده شود. در غیر این صورت ، اختلال در جریان خون می تواند منجر به تشدید شود ، احتمالاً بر ارگانیسم کامل تأثیر بگذارد.
این همان کاری است که می توانید خودتان انجام دهید
تطبیق رفتار روزمره با نارسایی مزمن وریدی و استفاده از خودیاری معیارهای می تواند تأثیر مثبتی در روند بیماری داشته باشد. اینها ممکن است به صورت مستقل باشند معیارهای یا آنهایی که همراه با درمان های ضروری پزشکی هستند. در بسیاری از موارد ، نارسایی وریدی به دلایل ژنتیکی نسبت داده می شود ، به طوری که هیچ درمانی به معنای مبارزه با علل وجود ندارد. این امر رعایت رفتارهای عمومی در زندگی روزمره برای بهبود علائم و پیشگیری از آنها را از اهمیت بیشتری برخوردار می کند. پیشگیرانه معیارهای شامل اجتناب یا حداقل قطع زمان طولانی ایستادن یا نشستن تا حد امکان باشد. اگر نمی توان از چنین دوره هایی جلوگیری کرد ، استفاده از جوراب های ساپورت می تواند از تجمع بیش از حد رگهای پا و تجمع بیش از حد خون وریدی در اندام تحتانی جلوگیری کند. ورزش های فعال که پمپ عضله پا را کار می کنند ، می توانند عضلات پا را که برای حمایت از رگهای داخلی و عمیق کار می کنند ، تقویت کنند ، مانند عملکرد جوراب های ساپورت برای جلوگیری از برجستگی رگ ها. ورزش هایی مانند دوچرخه سواری ، شنا، راه رفتن اسکاندیناوی و همچنین بالا رفتن از پله ها عملکرد دریچه های وریدی را ترجیح می دهند. مصرف کافی مایعات و جلوگیری از اضافه وزن نیز در تأثیر مثبت روند بیماری مهم و مفید است. مصرف کافی مایعات جریان کافی خون را تضمین می کند. گرم و سرد حمام های متناوب نیز تأثیر مطلوبی بر عملکرد دریچه های وریدی دارند.
