بررسی اجمالی
- وضعیت جانبی (پایدار) برای کودکان چیست؟ وضعیت ثابت بدن در پهلوی خود برای تمیز نگه داشتن راه های هوایی.
- حالت جانبی برای کودکان به این صورت است: دست کودک را نزدیک به خود قرار دهید و به سمت بالا خم کنید، بازوی دیگر را با مچ بگیرید و روی سینه قرار دهید، ران را دورتر از خود بگیرید و پا را خم کنید، کودک را به داخل بکشید. موقعیت جانبی
- در چه مواردی؟ برای کودکانی که بیهوش هستند اما هنوز به تنهایی نفس می کشند.
- خطرات: آسیب هایی مانند شکستگی استخوان یا آسیب های ستون فقرات در صورت جابجایی کودک تشدید می شود. علاوه بر این، توقف احتمالی تنفس ممکن است فقط (خیلی) دیر در موقعیت جانبی پایدار مشاهده شود. اکستنشن بیش از حد سر می تواند راه های هوایی را به خصوص در نوزادان و کودکان کوچک باریک کند.
احتیاط!
- یک نوزاد یا کودک کوچک بیهوش (تا حدود دو سالگی) ترجیحاً باید در وضعیت خمیده قرار گیرد (به جای وضعیت ثابت پهلو، زیرا کوچکترین بچه ها معمولاً برای این کار خیلی کوچک هستند) و سر آنها به پهلو بچرخد. پس از آن استفراغ و خون در دهان نیز می تواند به بیرون جریان یابد.
- چند سالی است که دو نوع موقعیت جانبی (پایدار) وجود دارد. هر دو مزایا و معایبی دارند. هیچ کدام اشتباه نیست، کاری را که در دوره یاد گرفته اید و با آن احساس امنیت می کنید انجام دهید.
وضعیت ریکاوری برای کودکان چگونه کار می کند؟
با این حال، در موقعیت جانبی پایدار، راه های هوایی باز می مانند:
- تماس اضطراری برقرار کنید.
- بررسی کنید که آیا کودک هنوز هوشیار است یا خیر. با آنها صحبت کنید و آنها را روی بازو لمس کنید.
- تنفس را بررسی کنید: گوش خود را روی دهان و بینی کودک بگیرید.
- اگر کودک نفس نمی کشد، احیا را شروع کنید. اگر کودک نفس می کشد، آنها را روی پشت خود قرار دهید.
- در کنار زانو بزنید و بازوی کودک را نزدیک به خود و به سمت بالا خم کنید و کف دستش رو به بالا باشد.
- بازوی دیگر را با مچ بگیرید و روی سینه کودک قرار دهید. دست این بازو را روی گونه بیمار کوچک قرار دهید.
- ران را دورتر از خود، درست بالای زانو بگیرید و ساق پا را خم کنید.
- شانه و باسن کودک را بگیرید و او را به پهلوی خود به سمت خود بغلتانید.
- قسمت بالایی ساق را طوری تراز کنید که باسن و ران یک زاویه قائمه تشکیل دهند. همچنین می توانید با یک پتو یا بالش روی پشت نوزادان را حمایت کنید.
- دهان کودک را باز کنید تا مایعاتی مانند بزاق خارج شود.
- نبض و تنفس کودک را به طور منظم تا زمان رسیدن پزشک اورژانس بررسی کنید.
- تنفس و نبض کودک بیهوش را به طور منظم بررسی کنید.
برای اطمینان از اینکه می دانید در مواقع اضطراری چه کاری باید انجام دهید، توصیه می شود یک دوره کمک های اولیه برای کودکان بگذرانید و دانش خود را به طور مرتب تجدید کنید.
دو نوع موقعیت جانبی پایدار برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد. از آنجایی که نوع جدید پایدارتر است اما یادگیری و به خاطر سپردن آن آسان تر است، در اینجا ارائه شده است. امدادگران تنها به نوع جدید به عنوان "وضعیت جانبی" اشاره می کنند.
حالت خاص: وضعیت مستعد
نوزادان و نوزادان جوان معمولاً برای وضعیت بهبودی بسیار کوچک هستند. بنابراین کارشناسان اورژانس، وضعیت مستعد را برای دو سال اول زندگی (نوزادان و کودکان نوپا) توصیه می کنند. موقعیت مستعد به این صورت است:
- کودک یا کودک نوپا را روی یک سطح گرم (مثلاً پتو) روی شکم خود قرار دهید.
- سر کودک را به پهلو بچرخانید. برای کودکان نوپا نیز می توانید آن را کمی به سمت عقب متمایل کنید.
- دهان کودک را باز کنید.
- تنفس و نبض کودک را تا رسیدن اورژانس بررسی کنید.
چه زمانی وضعیت ریکاوری را روی کودکان انجام دهم؟
خطرات وضعیت بهبودی برای کودکان
در مطالعه ای در سال 2017، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که وضعیت بهبودی (هم در کودکان و هم در بزرگسالان) می تواند تشخیص تنفس نامنظم یا قطع شده را دشوارتر کند. این می تواند اقدامات فوری نجات دهنده (فشرده سازی قفسه سینه، احیای دهان به دهان/دهان به بینی) را به تاخیر بیاندازد. بنابراین تنفس و نبض کودک را مرتب و با دقت بررسی کنید.
اگر بیش از حد سر نوزاد را دراز کنید، راه های هوایی منقبض می شود. بنابراین برای ایمن بودن، باید از کشش بیش از حد نوزادان خودداری کنید.
در مورد شکستگی استخوان یا آسیب ستون فقرات، وضعیت پهلو می تواند آسیب بیشتری به کودک وارد کند: حرکت دادن کودک می تواند آسیب را تشدید کند.
