به غیر از تقویت سینه با کاشت لنت های سیلیکونی یا کاشت با محلول نمکی ، برای چندین سال اکنون امکان کاشت چربی خود در پستان برای بزرگ شدن آن وجود دارد. با این حال ، لازم به یادآوری است که با وجود بسیاری از اقدامات موفقیت آمیز با این روش ، تقریباً هیچ مطالعه ای در این باره انجام نشده است و هنوز به طور علمی اثبات نشده است که کدام روش بهترین است یا کمترین عوارض را دارد تقویت سینه با چربی اتولوگ در ژاپن اختراع شد و همچنین برای چند سال در امریکا و اروپا امکان پذیر است.
هدف جلوگیری از واکنش رد، که از طریق پیوند سلولهای خود بدن ، عارضه مکرر کاشت و کاشت سیلیکون با محلول نمکی است. با این حال ، اولین آزمایش ها به اصطلاح نشان داد نکروز سلولها ، به این معنی که سلولهای چربی پس از کاشت از بین می روند. امروزه با تهیه ویژه سلولها می توان این مشکل را برطرف کرد.
حتی اگر تقویت سینه با وجود چربی اتولوگ اکنون نتایج بهتری را نشان می دهد ، این شکل از افزایش پستان هنوز یک موضوع بحث برانگیز است. به خصوص که هیچ مطالعه طولانی مدت وجود ندارد که عوارضی را نشان دهد که ممکن است سالها پس از عمل رخ دهد. قبل از عمل: قبل از هرگونه بزرگ شدن پستان ، ابتدا باید مشخص شود که آیا تومور وجود دارد یا خیر.
در این صورت ، نمی توان عملیات را انجام داد. روش عمل: برای اینکه بزرگ شدن پستان انجام شود ، ابتدا باید چربی برداشته شود. این کار معمولاً در لگن ، پایین یا شکم بیمار انجام می شود.
از آنجا که در هر پستان حدود 400 تا 600 سی سی چربی مورد نیاز است ، بیماران بسیار لاغر اغلب قبل از عمل باید وزن خود را افزایش دهند. بسته به اندازه بیمار ، اگر قبلاً وجود داشته باشد ، بعضاً یک مزیت محسوب می شود ایمپلنت های پستان در پستان ، زیرا لازم نیست پوست قبل از عمل از قبل کشیده شود. اگر پستان قبلاً کشیده نشده باشد ، با استفاده از تکنیک های مختلف می توان آن را از قبل کشید.
بسته به روش ، این ممکن است هفته ها طول بکشد. لیپوساکشن اولین مرحله از عملیات است. اگر چربی کافی بدست آید ، ابتدا باید چربی قبل از کاشت آماده شود.
یک مزیت بزرگ تقویت سینه با چربی اتولوگ این است که فقط به یک برش کوچک پوست نیاز است. اندازه این عمل فقط چند میلی متر است. این برش معمولاً در قسمت بیرونی پستان ایجاد می شود و پس از آن می توان با اعمال فشار ، چربی خود بیمار را تزریق و روی پستان توزیع کرد.
لازم به ذکر است که حتی اگر مقدار زیادی چربی بدست آمده و تزریق شود ، این حجم دائمی نیست. به عنوان یک قاعده ، میزان چربی رشد کرده و به طور دائمی در پستان به نصف کاهش می یابد. خطرات ناشی از لیپوساکشن موارد زیر است: همچنین خطرات مرتبط با پیوند وجود دارد.
اغلب تورم ، قرمزی ، درد، احساس تنش ، عفونت ، کلسیفیکاسیون و تشکیل کیست های روغن. با این حال ، این روش همچنین دارای مزایایی در مقایسه با "طبیعی" تقویت سینه است. به عنوان مثال ، شکل بعد از عمل طبیعی تر از کاشت با پد سیلیکون یا نمک به نظر می رسد.
سینه همچنین طبیعی تر احساس و حرکت می کند. جای زخم معمولاً کمتر برجسته است زیرا برش پوستی کوچکتری ایجاد می شود. سرطان پیشگیری نیز تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
ماموگرافی با کاشت با سیلیکون مشکل تر است. - آمبولی چربی
- کبودی
- فرورفتگی در پوست
- تورم و قرمزی
- ترومبوز
- زخم
- عفونت
بعد از عمل لازم است که از سوتین های مخصوصی استفاده کنید که از پستانها پشتیبانی کافی داشته باشند. به طور معمول حدود 5-6 هفته طول می کشد تا زخم خوب ترمیم شود. معاینه بعد از عمل از کلینیک به کلینیک متفاوت انجام می شود ، زیرا هنوز مطالعات کافی در مورد افزایش پستان با چربی اتولوگ انجام نشده است و بنابراین دقیقاً مشخص نیست که چه خطراتی باید در نظر گرفته شود. شما می توانید یک نمای کلی از تمام مباحث زنان در بخش زنان و زایمان پیدا کنید
- سرطان پستان
- ورم پستان
- کاهش پستان
- خطرات افزایش پستان
- ایمپلنت های تقویت سینه
- لیپو پر کردن با چربی خود
