واکنش رد

معرفی

اگر بدن خودمان باشد سیستم ایمنی بدن سلولهای خارجی را شناسایی می کند ، مکانیسم های مختلفی را برای محافظت در برابر مهاجمان عمدتا ناخواسته فعال می کند. اگر عوامل بیماری زایی مانند باکتری, ویروس ها یا قارچ درگیر می شوند. با این حال ، یک واکنش رد در مورد مورد نظر نیست پیوند اعضا.

در بدترین حالت سلولهای خارجی تخریب می شوند و اندام پیوندی عملکرد خود را از دست می دهد. با این حال ، می توان از رد جلوگیری کرد. برای انجام این کار ، واکنش طبیعی سیستم دفاعی بدن با کمک دارو سرکوب می شود - به این می گویند سرکوب سیستم ایمنی.

داروهای مربوطه نامیده می شوند داروهای سرکوب کننده ایمنی. بین واکنشهای رد بیش از حد ، حاد و مزمن تمایز قایل می شود. یک واکنش بیش از حد زیاد فقط چند دقیقه تا چند ساعت بعد از عمل اتفاق می افتد.

واکنش رد حاد به واکنش ایمنی در روزها و هفته های اول پس از آن اشاره دارد پیوند. به لطف معاینات منظم ، معمولاً می توان به خوبی از پس آن برآمد. از طرف دیگر ، واکنش مزمن با سرعت کمتری اتفاق می افتد و در طی عمل فقط منجر به آسیب دائمی به اندام می شود. واکنش حاد غالباً با علائم معمولی همراه است ، در حالی که رد مزمن می تواند از نظر بالینی برای مدت طولانی غیرقابل توجه باشد.

تشخیص

به منظور تشخیص به موقع واکنش رد ، مهم است که مقادیر خاصی به طور منظم و در فواصل کوتاه بررسی شوند. این شامل خون فشار ، دما ، وزن بدن ، مقدار مایعات تأمین شده و میزان ادرار دفع شده. علاوه بر این ، دارو درمانی باید بررسی شود.

به این ترتیب فرد سعی می کند واکنش های ایمنی احتمالی را به موقع تشخیص داده یا از بروز آنها جلوگیری کند. در صورت مشکوک بودن به واکنش رد ، معاینات اضافی انجام می شود. علاوه بر معاینهی جسمی، پارامترهای آزمایشگاهی و ادرار با استحکام ادرار ، رسوب ادرار و کشت ادرار بررسی می شود.

علاوه بر این ، از روش های آزمایش مبتنی بر دستگاه استفاده می شود. اینها شامل یک سونوگرافی اندام پیوندی و در صورت لزوم یک اشعه ایکس یا توموگرافی تشدید مغناطیسی. بعلاوه ، الف بیوپسی، برداشتن بافت توسط سوزن ، اغلب برای ایمن سازی واکنش رد از نظر بافت شناسی انجام می شود.

درمان

رد حاد با درمان می شود داروهای سرکوب کننده ایمنی و در صورت تشخیص زودهنگام به خوبی قابل درمان است. به عنوان یک قاعده ، با دوز بالا کورتیزون به مدت سه روز تجویز می شود. علاوه بر این ، سرکوب سیستم ایمنی موجود در حال حاضر افزایش یافته و به طور جداگانه با داروی دیگری برای سرکوب دفاع ایمنی تکمیل می شود.

در صورت اثبات مقاومت در برابر واکنش رد کورتیزونویژه آنتی بادی در برابر سلولهای T استفاده می شود. این فرم درمانی نباید بیش از 3 تا 10 روز حفظ شود. دوز مناسب نقش مهمی در واکنش رد مزمن دارد.

از یک طرف ، داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی باید در سطحی بالا دوز داده شود که سلولهای اندام پیوندی تخریب نشوند. از طرف دیگر ، سیستم دفاعی خود بدن نباید کاملاً سرکوب شود. یک سرماخوردگی ساده می تواند عواقب گسترده ای در بر داشته باشد سیستم ایمنی بدن کار نمی کند بلافاصله پس از عمل ، دوز بالاتری برای جلوگیری از واکنش رد حاد و حاد لازم است.

در این مدت سیستم ایمنی بدن به ویژه ضعیف و مستعد ابتلا به عفونت با است باکتری, ویروس ها یا قارچ اقدامات بهداشتی دقیق باید در اینجا رعایت شود. به طور کلی ، درمان سرکوب سیستم ایمنی باید یک عمر طول بکشد.