جعفری تصور می شود که بومی مناطق مدیترانه ای اروپا و غرب آسیا باشد و در چندین گونه در آنجا و همچنین در آمریکای شمالی و جنوبی ، هند ، ژاپن ، آفریقای جنوبی و استرالیا رشد می کند. از این گیاه به عنوان گیاه استفاده می شود ادویه و در طب گیاهی. این دارو در آلمان استخراج می شود و بخشی از آن از مجارستان ، جمهوری چک و اسلواکی وارد می شود.
ریشه جعفری در داروهای گیاهی.
In طب گیاهی، مردم عمدتا از ریشه ها (Petroselini radix) و برگها (Petroselini herba) و به ندرت از میوه های (Petroselini fructus) گیاهان استفاده می کنند جعفری. از آنجا که استفاده درمانی از جعفری میوه ها قابل توجیه نیستند ، عبارات زیر نیز فقط به ریشه جعفری اشاره دارند.
جعفری: ویژگی های خاص
جعفری یک گیاه دو ساله است که با رشد یک متر قد ، دارای برگهای فرفری یا بسیار پرزدار و ریشه گوشتی است. به عنوان مثال شکل وحشی گیاه دارای برگهای صاف نشده و بدون پوست است.
میوه های جعفری نامحسوس ، مایل به زرد مایل به سبز یا بعضی اوقات مایل به قرمز در چترهای دوتایی قرار گرفته اند. آنها در سال دوم ظاهر می شوند
خواص ریشه جعفری
ریشه که به طول یک بار بریده شده است ، حدود 15 سانتی متر طول و 2 سانتی متر ضخامت دارد. داروی برش خورده از قطعات ریشه ای مایل به سفید مایل به زرد تا قرمز با سطح چروکیده تشکیل شده است. در پوست پوست که به صورت مقطعی دیده می شود مجاری روغن براق قهوه ای تیره دیده می شود.
ریشه بوی معطر خاصی دارد. طعم از ریشه جعفری شیرین و کمی تند است.
