علائم کم شنوایی ناگهانی

مترادف

کاهش شنوایی حسی - عصبی ایدیوپاتیک حاد

تعریف

ناگهانی از دست دادن شنوایی معمولاً توصیف می کند کاهش شنوایی حاد علت نامشخص ناشنوایی ناگهانی معمولاً به یک گوش محدود می شود ، اما در موارد نادر نیز می تواند در هر دو طرف ایجاد شود. مشخصه آن a است از دست دادن شنوایی که می تواند از کم شنوایی جزئی تا ناشنوایی مطلق متفاوت باشد.

علائم اولیه ناشنوایی ناگهانی حاد و ذهنی است از دست دادن شنوایی در یک گوش این اتفاق ناگهانی رخ می دهد ، یعنی در عرض 24 ساعت. کاهش شنوایی می تواند فقط یک فرکانس را تحت تأثیر قرار دهد.

صدای زنگ در گوش آسیب دیده (وزوز گوش) و احساس فشار در گوش آسیب دیده از علائم دیگر کاهش ناگهانی شنوایی است. بیماران معمولاً این علائم را به عنوان احساس شنیدن همه چیز فقط از طریق گوش یا پنبه جاذب توصیف می کنند. علاوه بر این ، ممکن است سرگیجه ایجاد شود (نگاه کنید به: سرگیجه ناشی از بیماری های گوش).

این بدان معناست که ادراک فضایی به طور کلی مختل شده و فرد این احساس را دارد که بدن خود یا فضای اطراف خود را متزلزل می کند. یک احساس پشمالو در اطراف دهانه گوش (دیستزی پری اوریال) نیز از علائم کم شنوایی ناگهانی در نظر گرفته می شود. این به عنوان یک احساس بیهوشی یا "پودر" شده از پوست گوش آسیب دیده و پوست اطراف گوش توصیف می شود.

سایر علائم و اختلالات شنوایی مرتبط با ناشنوایی ناگهانی است که به طور کلی دیساکوزیس به عنوان کاهش شنوایی شناخته می شود. این می تواند خود را از طریق درک نادرست از متون ، کلمات یا اصوات ، بلکه همچنین از طریق درک شنوایی تحریف شده یا درک شنوایی افزایش یافته (هایپرراکوزیس) یا کاهش یافته (هایپاکوزیس) نشان دهد. به همین ترتیب ، صداها را می توان در هر دو گوش متفاوت ، یعنی بیمار و گوش سالم درک کرد.

دیلاکازیس اصطلاحاً شنوایی دو رنگ است ، یعنی درک مضاعف از یک لحن. این یا از طریق درک متفاوت هر دو گوش یا شنوایی مانند اکو در گوش آسیب دیده اتفاق می افتد. شنوایی جهت دار نیز می تواند محدود باشد.

دیگر نمی توان صداها را به محل تولد آنها اختصاص داد زیرا شنوایی جهت دار توسط گوش بیمار مختل می شود. علائم ثانویه علائم همراهی هستند که فقط در طی بیماری بروز می کنند. اغلب اینها نیز توسط خود بیماری تحریک می شوند.

این موارد شامل کاهش کیفیت زندگی به دلیل کم شنوایی است. كاهش كیفیت زندگی هم تحت تأثیر بدتر شدن برداشت از محیط و هم تحت تأثیر بار علائم اضافی مانند وزوز گوش، سرگیجه یا احساس فشار بر روی گوش. علاوه بر این ، اختلال اضطرابی نیز می تواند در طی کاهش شنوایی ناگهانی ایجاد شود.

این امر می تواند ریشه در عدم اطمینان در مورد بیماری و محدودیت های زندگی روزمره داشته باشد. ناشنوایی ناگهانی به طور معمول یک بیماری بدون درد است ، بنابراین هیچ بیماری وجود ندارد درد در گوش آسیب دیده یا اطراف آن.

  • دیساکوزیس (ناشنوایی)
  • هایپراكوزیس (حساسیت بیش از حد به صداهای با حجم طبیعی)
  • دیپلاکوز (شنوایی دو رنگ).