تعریف
دهانه گوش ، که به آن auricula (lat. auris - گوش) نیز گفته می شود ، قسمت خارجی مرئی ، پوسته ای و غضروفی است گوش خارجی و همراه با خارجی کانال شنوایی گوش خارجی را تشکیل می دهد. همراه با گوش میانی، دستگاه رسانای صوتی ارگان شنوایی انسان را تشکیل می دهد. pinna با شکل قیف مانند پوسته و تورفتگی های غضروفی خود نه تنها در گرفتن امواج صوتی ، بلکه در بهبود شنوایی جهت دار نیز نقش دارد.
تشریح
دهانه رحم شکل خود را از یک زیربنای غضروفی بدست می آورد ، که تورفتگی ها و برجستگی های قابل مشاهده خارجی را تعیین می کند. در همان زمان ، غضروف نقاط اتصال عضلات گوش را فراهم می کند ، که در انسان تا حد زیادی آتروفی شده و بی عملکرد شده است ، زیرا انسان دیگر به توانایی حرکت گوش در جهات خاص بستگی ندارد. غضروف از گوش فرم معمول خود را به گوش می دهد ، اما همیشه قابل انعطاف و انعطاف پذیر است ، زیرا از غضروف های الاستیک ساخته شده است.
گوش ها می توانند از اندازه های مختلفی برخوردار باشند ، اما آنها همیشه ساختارهای خاصی دارند که هر گوش دارای شکل طبیعی است. این ساختارها توسط آناتومیست ها نامگذاری شده اند ، به طوری که توصیف دقیق گوش امکان پذیر است. اینها شامل لاله گوش (Lobus auricularis) ، قوس گسترده گوش (مارپیچ) یا قوس داخلی (Anthelix) است.
La خون تأمین گوش در درجه اول از طریق خارجی انجام می شود شریان کاروتید، که گوش را از جلو از طریق شریان شنای قدامی و از عقب از طریق شریان شنای خلفی تأمین می کند. این شاخه ها توسط rami perforantes به هم متصل می شوند که از طریق پوست و زیر جلوی هاله عبور می کنند. لنف of گوش خارجی، که شامل مایع بافتی و سلولهای ایمنی است ، از طریق تخلیه می شود لنف گره ها و مسیرهایی که در امتداد فک داخلی قرار دارند رگ.
گوش به سه قلمرو تقسیم شده است. قلمرو پایین تر به طور مستقیم به منطقه تخلیه می شود لنف گره هایی که در امتداد فک داخلی قرار دارند رگ. لنف قلمرو جلو ابتدا از طریق جریان می یابد گره های لنفاوی از غده پاروتید، در حالی که قلمرو عقب از طریق ایستگاه های گره لنفاوی ماستوئید (گره های لنفاوی نزدیک به فرآیند ماستوئید) جریان دارد.
عصب دهی حساس به دهان پیچیده است زیرا ناحیه شنوایی منطقه انتقال بین جمجمه است اعصاب و شبکه دهانه رحم از نظر عصب کشی. از جمجمه اعصاباز عصب صورت, عصب سه قلو, عصب واگ و عصب گلوسفارنکس درگیر می شوند. از شبکه گردنی ، عصب پس سری جزئی و عصب بزرگ شنوایی درگیر می شوند. لازم به ذکر است که نیمه جلوی گوش در درجه اول توسط عصب دهی می شود عصب سه قلو و نیمه عقب توسط شبکه گردنی اعصاب. ورود به کانال شنواییبا این حال ، در درجه اول توسط واگ و اعصاب گلوسفارنکس عصبی می شود.
