آرتریت روماتوئید: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • بهبودی (بهبود موقت یا دائمی علائم بیماری) روماتوئید آرتروز (RA)
  • جلوگیری یا کاهش سرعت تخریب ("تخریب") آسیب دیده مفاصل.

توصیه های درمانی

  • اصل غالب درمان این است که تصمیمات همراه با بیمار گرفته می شود (تصمیم مشترک).
  • اگر تنها پس از 3 ماه هدف درمانی محقق نشود ، تشدید درمان می شود!
  • مرحله اول درمان:
    • در فعال (RA) ، پایه درمان با شروع شده است متوترکسات (MTX) به عنوان اولین DMARD (بیماری ضد رماتیسم اصلاح كننده بیماری) داروهای).
    • گلوکوکورتیکوئیدها (GC) در ابتدا باید در دوزهای پایین تا متوسط ​​بالا مصرف شود مکمل به DMARD ، که باید به سرعت از بین برود ، یعنی بعد از 6 ماه! در صورت لزوم ، همچنین داخل مفصلی ("در حفره مفصل") و اطراف استخوان ("در اطراف تاندون") تزریق گلوکوکورتیکواستروئیدها. با ترکیب MTX با GC می توان در 70 XNUMX موارد ، در صورت شروع به موقع ، بهبود (فرو نشست موقت یا دائمی علائم بیماری).
  • در موارد فعالیت بیماری متوسط ​​بدون عوامل پیش آگهی نامطلوب (به عنوان مثال ، فعالیت التهابی مشخص ، روماتولوژی بسیار مثبت و شروع زودرس فرسایش) با وجود مونوتراپی مطلوب ، درمان ثانویه با یک ترکیب DMARD انجام می شود:
  • مرحله دوم درمانی:
    • عدم پاسخ به درمان پس از 12 هفته: درمان DMARD توسط شرکای ترکیبی تکمیل می شود (در بالا به توصیه های مربوط به "فعالیت بیماری متوسط ​​بدون عوامل پیش آگهی نامطلوب" مراجعه کنید)
  • مرحله سوم درمانی:
    • بیولوژیکی (بیولوژیک درمان) [به زیر مراجعه کنید].
      • اگر هنوز بهبودی در این مورد اتفاق نیفتد (پس از 3-6 ماه درمان) ، MTX باید با مواد بیولوژیکی ترکیب شود (بیولوژیک درمان). توجه: پیشگیری از عفونت باید قبل از درمان بیولوژیک انجام شود!
      • پس از پاسخ کافی به دو DMARD کلاسیک (به صورت ترکیبی) ، مواد بیولوژیکی توصیه می شود.
      • برای شروع با مواد بیولوژیکی دیگر فقط تومور نیست نکروز فاکتور (TNF) مهار کننده آلفا (ضد TNF) بلکه به همان اندازه آنتاگونیست های اینترلوکین و غیره برای انتخاب.
      • اگر بیولوژیک درمان پس از 12 هفته مثر نیست ، باید تغییر استراتژی ایجاد شود.
  • استراتژی تنش زدایی درمان مرحله ای / ساختاری درمان: پیش نیاز بهبودی پایدار شش تا دوازده ماهه است. اول ، گلوكوكورتيكوئيدها باید تدریجی حذف شود ، سپس (به دلایل هزینه ای) مواد بیولوژیکی (زیست شناختی) و در آخر DMARD.
  • دارودرمانی بیمار مسن: توصیه های مثبت و منفی (زیر را ببینید).
  • همچنین به بخش «بیشتر درمانی» مراجعه کنید.

بین گروه های مختلف مواد فعال تمایز قائل می شود:

  • داروهای ضد رطوبت اصلاح کننده بیماری (DMARDs) ؛ در اینجا: DMARD های مصنوعی معمولی:
    • عامل کیلیت (D- پنی سیلامین *).
    • کلروکین
    • طلا *
    • سرکوب کننده های سیستم ایمنی (لفلونومید ، متوترکسات (MTX))
    • سولفونامیدها (سولفاسالازین)
  • سرکوب کننده سیستم ایمنی (داروهای که عملکردهای سیستم ایمنی بدن).
  • گلوکوکورتیکوئیدها
    • آستانه کوشینگ مقدار: 7.5 میلی گرم در روز دوز روزانه 5 of میلی گرم معادل پردنیزون با خطر قابل قبولی همراه است. دوز روزانه 10 میلی گرم the خطر عوارض جانبی مضر را افزایش می دهد
    • GC کوتاه مدت حکومت در شروع 30 میلی گرم پردنیزولون در روز (دستورالعمل DGRh) و درمان سوئیچینگ با DMARD های مصنوعی معمولی (اصلاح بیماری ضد روماتیسمی) مواد مخدر؛ csDMARD).
    • اولیه: دوز بالای کوتاه مدت که به سرعت در محدوده دوز کم (1-3 میلی گرم پردنیزولون 7 روز) کاهش می یابد (ظرف هشت هفته)
    • مدت زمان درمان بیش از 3-6 ماه نیست
    • در صورت لزوم ، داخل مفصلی و پریتندینوز نیز باشد تزریق گلوکوکورتیکواستروئیدها
  • داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) ، مانند دیکوفناک ، ایندومتاسین, ایبوپروفن.
  • Biologicals (بیولوژیک ؛ داروهایی که با استفاده از بیوتکنولوژی تولید می شوند) یا DMARD بیولوژیکی (bDMARD).

* به دلیل طیف نامطلوب عوارض دیگر نباید استفاده شود! گلوکوکورتیکوئیدها

  • حالت عمل گلوکوکورتیکوئیدها: ضد التهاب (ضد التهاب) ، سرکوب کننده سیستم ایمنی ، ضد آلرژی ، ضد فلوژیستیک (ضد التهاب) ، ضد تکثیر (مهار رشد).
  • عوارض جانبی: کاتابولیک ، دیابتی ژنی (هیپرگلیسمی/ قند خون) ، سدیم حفظ (فشار خون)، افزایش یافت کبد سطح آنزیم ، تمایل به عفونت ، التیام زخم بی نظمی ، زخم تمایل (تمایل به زخم).
  • توجه: در مطالعه SEMIRA ، همه بیماران حداقل 6 ماه با گلوکوکورتیکوئیدها تحت درمان قرار گرفتند. در گروه کنترل ، درمان با کمترین حد ادامه یافت پردنیزون مقدار به مدت 6 ماه ، در حالی که در رژیم قطع ، درمان به تدریج کاهش یافت و سرانجام پس از 4 ماه درمان قطع شد. درمان کمکی از آنتی بادی گیرنده اینترلوکین -6 تشکیل شده است توکیلیزوماب. نتیجه: 77 درصد از بیماران ثابت می گیرند مقدار of پردنیزون موفق به جلوگیری از التهاب مجدد (عود التهاب) شد. در گروه قطع ، میزان موفقیت در درمان 65٪ بود.

بیولوژیک

گروه های مواد تشکیل دهنده فعال عناصر فعال ویژگی های خاص
مهار کننده های TNF-alpha (ضد TNF) آدلیومیماب بدون مطالعه در مورد تنظیم دوز Meningoencephalitis ناشی از ویروس Epstein-Barr (EBV) پس از درمان با adalimumab (یک مورد) [
Certolizumab pegol اگر پاسخ به درمان پایه ناکافی باشد ، ممکن است مونوتراپی باشد.
اتانسرس بدون تنظیم دوز لازم است

در زیر به پایگاه داده UAW مراجعه کنید

گلیموماب اگر پاسخ به درمان پایه ناکافی باشد ، هیچ درمانی وجود ندارد.
Infliximab حکومت با متوترکسات بدون مطالعات تنظیم دوز بدون تک درمانی
آنتاگونیست های اینترلوکین -۱ (آناتونیست های IL-1). آناکینرا حکومت با متوترکسات بدون تنظیم دوز مورد نیاز است.
آنتاگونیست های اینترلوکین -6 (آناتگونیست IL-6). توسیلیزوماب (TCZ) اگر پاسخ به درمان پایه ناکافی باشد ، ممکن است مونوتراپی باشد.

زیر نامه قرمز دست را ببینید

مهار کننده محرک سلولهای T آباتاسپت اگر پاسخ به درمان پایه ناکافی باشد ، هیچ درمانی وجود ندارد.
آنتی بادی ضد CD20 ریتوکسیماب (RTX) اگر پاسخ به درمان پایه ناکافی باشد ، هیچ درمانی وجود ندارد.
مهار کننده های ژانوس کیناز

(مهار کننده های JAK)

 باریسیتینیب موارد مصرف: بيماران RA متوسط ​​تا شديد كه DMARDs هيچ تأثير ناكافي يا ناكافي در آنها نداشته است.
توفاسیتینیب موارد مصرف: بیماران بالغ با روماتوئید فعال متوسط ​​تا شدید آرتروز.

توجه داشته باشید: توفاسیتینیب منجر به آمبولی ریوی تا حدی کشنده در بیماران مبتلا به روماتوئید می شود آرتروز (RA) ، با دوز افزایش یافته (10 میلی گرم دو بار در روز ؛ دوز توصیه شده: 5 میلی گرم دو بار در روز) ، که در بیماران با آرتریت روماتوئید (RA). PRAC * چنین توصیه می کند توفاسیتینیب در بیماران با خطر بیشتر با احتیاط استفاده شود ترومبوز. در صورت عدم تحمل ، ممکن است به عنوان مونوتراپی نیز تجویز شود متوترکسات یا اگر درمان با متوترکسات نشان داده نشده است.

* کمیته ارزیابی خطر داروشناسی (PRAC) کمیته آژانس دارویی اروپا است. منابع دیگر.

  • توفاسیتینیب: موارد جدی ناشی از دارو کبد آسیب ، از جمله حاد نارسایی کبد, هپاتیتو زردی، که در برخی موارد لازم است کبد پیوند.کبد نظارت بر: ALT (GPT) و AST (GOT): شش ماه اول درمان هر چهار تا هشت هفته و بعد از آن هر 12 هفته بررسی می شود. هنگام در نظر گرفتن درمان در بیماران با سطح ALT یا AST بیش از 1.5 برابر طبیعی ، باید احتیاط شود. درمان برای سطح ALT یا AST بیش از 5 برابر طبیعی توصیه نمی شود.

گیاه درمانی

  • عصاره Tripterygium wilfordii Hook F (TwHF) که توسط طب سنتی چینی (TCM) به عنوان دارویی برای دردهای مفصلی ، تب ، ورم و التهاب موضعی توصیه می شود ، و همچنین داروی استاندارد متوترکسات در یک آزمایش تصادفی انجام می شود

دارو درمانی بیمار مسن: توصیه های مثبت و منفی

  • توصیه های مثبت
    • استفاده از ارزیابی های اثبات شده در سالمندان در زمینه های توانایی مانند استقلال ، تحرک ، شناخت و احساسات.
    • شروع یک برنامه دارویی برای ارتقا safety ایمنی درمان دارویی (AMTS) با تنظیم مداوم در طول دوره.
    • مشخصات خطر قلب و عروق بیماران مبتلا به بیماری های روماتیسمی باید تعیین و در صورت لزوم کاهش یابد.
    • در نظر گرفتن نمره RABBIT برای ارزیابی خطر عفونت همراه با تجویز بیولوژیک.
    • استفاده مکرر از داروهای بیولوژیکی برای کاهش فعالیت بیماری و بیماری های همبود در بیماران مسن RA
  • توصیه های منفی
    • درمان طولانی مدت با گلوکوکورتیکوئید با دوز> 5 میلی گرم در روز پردنیزولون معادل نباید انجام شود
    • درمان MTX نباید بدون پیگیری منظم پارامترهای عملکرد کلیه انجام شود.
    • نسخه جدید دارویی نباید بدون بررسی داروهای موجود انجام شود.
    • شفاهی پوکی استخوان در صورت وجود اختلال در توانایی و همچنین اختلال در حرکات مربوط به سالمندان ، درمان باید با استفاده از فرم تزریقی تزریق شود.
    • بیرون بردن سولفونیل اوره در نوع 2 دیابت از بیمار مسن.

مکمل ها (مکمل های غذایی ؛ مواد حیاتی)

مکمل های غذایی مناسب باید حاوی مواد حیاتی زیر باشند:

از جمله چیزهای دیگر رهبری به تسکین درد و کاهش سفتی مفصل. سایر اقدامات رژیم غذایی: کاهش شدید در مصرف اسید آراشیدونیک از غذاهای معمولی (به لیست مواد غذایی مراجعه کنید - اسید آراشیدونیک).