تجمل شانه | درد در شانه

تجمل شانه

دررفتگی شانه دررفتگی شانه است مفصل شانه. سر از استخوان بازو دیگر در حفره گلنوئید نمی نشیند ، اما خارج شده است. در دررفتگی شانه ، می توان بین اشکال آسیب زا و عادت تشخیص داد.

دررفتگی ضربه ای شانه ناشی از نیروی مستقیم (معمولاً روی بازوی کشیده) است که باعث ایجاد آن می شود استخوان بازو از موقعیت خود خارج شود ، به عنوان مثال هنگام جذب سقوط. دررفتگی معمول شانه بدون ضربه قبلی اتفاق می افتد و به عنوان مادرزادی در نظر گرفته می شود ، به عنوان مثال به دلیل اختلالات مادرزادی در دستگاه رباط کپسول شانه ، ناهنجاری های عضلانی یا تغییر شکل در مفصل شانه، که باعث می شود پایداری کمتری داشته باشد و در نتیجه به راحتی جابجا شود. علائم: بسته به جهتی است که در آن استخوان بازو لغزش ، انواع مختلف دررفتگی شانه شرح داده شده است.

در 90٪ ، دررفتگی قدامی شانه شایع ترین است. بازوی آسیب دیده به سمت بیرون چرخانده شده و از بدن پخش می شود. سر از استخوان بازو دیگر در پریز قرار نمی گیرد ، اما به سمت جلو لغزیده است.

بازوی آسیب دیده را معمولاً بیمار با بازوی سالم نگه می دارد. دررفتگی شانه نیز بسیار دردناک است. تشخیص: در بیشتر موارد از قبل می توان تشخیص داد که دررفتگی شانه است. پزشک معمولاً از قبل می تواند دیده و احساس کند که استخوان بازو در وضعیت صحیح خود قرار ندارد.

به منظور رد صدمه به استخوان ها یا رباط ها ، اشعه ایکس و MRI می تواند مفید باشد. درمان: استخوان بازو باید به حالت اولیه خود برگردد. این فرآیند کاهش نامیده می شود.

از آنجا که این می تواند برای بیمار بسیار دردناک باشد ، کافی است درد باید اطمینان حاصل شود. گاهی ممکن است بیهوشی کوتاه برای کاهش آن لازم باشد. در صحنه حادثه ابتدا باید بیمار را خنک کرد و بازو را بی حرکت نگه داشت.

بازو را فقط می توان بعد از an کاهش داد اشعه ایکس گرفته شده است. تلاش کور در کاهش با خطر نادیده گرفتن a همراه است شکستگی و زخمی کردن عروق, اعصاب و بافت نرم پس از کاهش ، بازو باید برای مدتی محافظت شود.

علاوه بر این ، درمان فیزیوتراپی بعدی اغلب برای بازگرداندن عملکرد کامل نشان داده می شود. بسته به میزان لغزش ، درمان می تواند تا بهبود کامل عملکرد و تحرک طولانی باشد. به اصطلاح شانه منجمد (همچنین: دردناک) سفتی شانه) محدودیت دردناکی در حرکت است مفصل شانه.

اغلب عملکرد مفصل آسیب دیده کاملاً از بین می رود. شانه منجمد معمولاً در افراد بین 40 تا 60 سال و در یک سوم بیماران در دو طرف دیده می شود. زنان و مردان به طور مساوی تحت تأثیر این بیماری قرار دارند.

دلایل دقیقی که منجر به ایجاد شانه منجمد می شوند روشن نشده است. با این حال ، این می تواند در زمینه آسیب های قبلی شانه ، به عنوان مثال پس از آسیب به روتاتور کاف, بورسیت یا در قاعده تغییر مفصل شانه آرتروزیک. درمان: درمان عمدتا با استفاده از داروهای ضد التهاب و ضد درد و همچنین فیزیوتراپی فشرده انجام می شود.

این کار برای این است که شانه تا حد ممکن متحرک باشد. گاهی اوقات تحریک مفصل شانه تحت بیهوشی نشان داده می شود ، در نتیجه مفصل سفت شده با قدرت در برابر سفت شدن حرکت می کند. برش از کپسول مفصلی همچنین می تواند به بهبود علائم کمک کند.