بیماری کرون: عوارض

موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است توسط بیماری کرون ایجاد شود:

سیستم تنفسی (J00-J99)

  • آلوئولیت فیبروزینگ - بیماری ریه بافت و آلوئول (کیسه های هوا).

چشم و زائده چشم (H00-H59).

خون، اندام های خون ساز - سیستم ایمنی بدن (D50-D90)

بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E90).

  • آمیلوئیدوز - رسوبات خارج سلولی ("خارج سلول") آمیلوئیدها (مقاوم در برابر تخریب پروتئین ها) آن می تواند رهبری به کاردیومیوپاتی (قلب بیماری عضلانی) ، نوروپاتی (محیطی سیستم عصبی بیماری) و هپاتومگالی (کبد بزرگ شدن) ، از جمله سایر شرایط.
  • هایپراکسالوریا - خیلی زیاد خون سطح اگزالات با نتیجه احتمالی سنگهای ادراری.
  • کشکسی - لاغری شدید

پوست و زیر جلدی (L00-L99)

  • اریتم ندوزوم (مترادف: اریتم ندولار ، درماتیت کنتروسیفورمیس ، اریتما کنتوسفیوموره ؛ جمع: اریتماتا نودوزا) - التهاب گرانولوماتوز زیر جلدی (چربی زیر جلدی) ، همچنین به عنوان پانیکولیت و گره زدن دردناک (قرمز تا آبی مایل به قرمز) شناخته می شود. پوشاننده پوست قرمز شده است محلی سازی: هر دو پایین تر پا پهلوهای کششی ، روی زانو و مچ پا مفاصل؛ کمتر روی بازوها یا باسن قرار بگیرید.
  • پدیده های شکل پسوریازیس (درمان-القاء شده).
  • پیودرما گانگرنوزوم - بیماری دردناک از پوست که در آن زخم یا زخم وجود دارد (زخم یا زخم) و گانگرن (مرگ بافتی به دلیل کاهش جریان خون یا آسیب دیگر) در یک منطقه بزرگ ، معمولاً در یک مکان.
  • درماتیت کمبود روی

سیستم قلب و عروق (I00-I99)

  • پری میوکاردیت (التهاب ادرار) قلب ماهیچه).
  • ترومبوز
  • ترومبوز ورید عمقی (DVT ؛ بیماران کمتر از 40 سال خطر دو و نیم برابر افزایش دارند) emb آمبولی ریه

کبد، کیسه صفرا ، و صفرا مجاری - لوزالمعده (پانکراس) (K70-K77 ؛ K80-K87).

  • کولانژیت (صفرا التهاب مجاری)
  • کوللیتیازیس (سنگ صفرا)
  • کولوژنیک اسهال (صفرا اسهال ناشی از اسید) (ناشی از اسیدهای صفراوی که به دلیل از بین بردن ایلئوم دیگر قابل جذب نیستند. اینها رهبری به افزایش تحرک در روده بزرگ (روده بزرگ) و در عین حال مایعات و الکترولیت را مهار می کند جذب) [که در شرط پس از برداشتن ایلئوم / برداشتن جراحی از قسمت های ایلئوم روده کوچک].
  • سندرم از دست دادن اسید صفراوی (بیماری که در آن کمبود عملکرد اسیدهای صفراوی برجسته علائم وجود دارد: اسهال کلوژن (اسهال مربوط به اسید صفراوی) ، استئاتوره (مدفوع چرب) ؛ بیماری های ثانویه ؛ سوdi هضم (تجزیه ناکافی مواد غذایی) ، احتمالاً نیز کلسترول سنگ صفرا و سنگ کلیه اگزالات) [در شرایط پس از برداشتن ایلئوم / برداشتن جراحی از قسمت های روده کوچک با جراحی]
  • پانکراتیت (التهاب پانکراس).
  • Steatosis hepatis (کبد چرب)

دهان، مری (مری) ، معدهو روده ها (K00-K67 ؛ K90-K93).

  • فیستول آنورکتال - مجاری لوله ای که از منشا می گیرند مقعد که به طور خودجوش بهبود نمی یابند.
  • تشکیل آبسه
  • دیس بیوزیس (عدم تعادل فلور روده)
  • فیستول (مجراهای اتصال لوله ای بین اندام ها) - به سایر حلقه های روده (انتروتنرال ؛ انتروکولیک) ، واژن (رکتوواژینال) ، مثانه (به صورت راست روده ای) و به پوست (از راه داخل جلدی) و پریانال (در اطراف آن مقعد").
  • خونریزی روده (خونریزی روده ای).
  • تنگی روده (تنگی روده) → سوبیلئوس یا ایلئوس (انسداد روده).
  • سندرم روده کوتاه (به ادامه برداشتن روده کوچک / برداشتن روده کوچک مراجعه کنید).
  • سندرم سوbs جذب (به بخش زیر مراجعه کنید: "عدم پوشش کافی انرژی و مواد مورد نیاز حیاتی (ریز مغذی ها")).
  • ایلئوس مکانیکی (انسداد روده به دلیل تنگی روده)
  • سوراخ شدن روده
  • پریانال فیستول/ fistulas (perianal = "در اطراف مقعد"؛ فیستول = ارتباط غیر طبیعی بین اندام توخالی و سایر اندام ها یا سطح پوست) (به طور تجربی 20٪ از بیماران مبتلا به بیماری کرون پس از 10 سال بیماری بعد از 20 سال ، تقریباً 30٪) - طلا استاندارد تشخیص فیستول های perianal در بیماری کرون ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از لگن کوچک است (فیستول MRI لگن کوچک).
  • مگاکولون سمی - فلج ناشی از سم و اتساع گسترده از روده بزرگ (گشاد شدن روده بزرگ ؛> 6 سانتی متر) ، که همراه است شکم حاد (شدیدترین درد شکم), استفراغ، علائم بالینی از شوک و سپسیس (مسمومیت خونی) کشندگی (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) حدود 30٪ است.

سیستم اسکلتی - عضلانی و بافت همبند (M00-M99).

نئوپلاسم ها - بیماری های تومور (C00-D48)

  • سرطان روده بزرگ (سرطان روده بزرگ)
    • کمتر مشترک از کولیت اولسراتیو؛ خطر سرطان 1.9 برابر افزایش یافته است)
    • خطر سرطان روده بزرگ در مقایسه با بیماران بدون بیماری التهابی روده (IBD) 40٪ افزایش می یابد. خطر مرگ ناشی از کارسینوم روده بزرگ تقریباً 70٪ افزایش می یابد
  • غده پروستات سرطان (مردان مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD)) بعد از 4.84 سال 10 برابر افزایش خطر دارند).

روان - سیستم عصبی (F00-F99 ؛ G00-G99).

  • افسردگی
  • خستگی - خستگی یا افزایش نیاز به استراحت و محدودیت عملکرد.

علائم و پارامترهای غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جای دیگری طبقه بندی نشده اند (R00-R99).

  • نزاری (لاغری ؛ لاغری بسیار شدید).

سیستم ادراری ادراری (کلیه ها ، دستگاه ادراری - اندام های تولید مثل) (N00-N99).

عواقب دیگر

سندرم از دست دادن پروتئین روده ای

اختلال روده مخاط منجر به کاهش پروتئین روده (از دست دادن پروتئین) ، به عنوان نشت پلاسما می شود پروتئین ها از طریق روده مخاط داخل روده بیش از سرعت سنتز پروتئین است. کاهش در پلاسمای در گردش پروتئین ها معمولاً با شدید همراه است کمبود پروتئیناز دست دادن پروتئین پاتولوژیک ممکن است در اثر مصرف همزمان چربی در رژیم غذایی ایجاد شود. وقتی زنجیر بلند است اسیدهای چرب جذب می شوند ، فشار لنفاوی افزایش می یابد و مقادیر زیادی مایع لنفاوی وارد روده می شود. در نتیجه افزایش یافته است لنف غلظت ، از دست دادن پروتئین روده ای بالا و در نهایت کاهش پروتئین های پلاسما وجود دارد. افزایش از دست دادن پروتئین روده منجر به کاهش فشار تورمی می شود و بنابراین ، به میزان غلظت پروتئین های پلاسما - هیپوپروتئینمی - تشکیل ادم

پوشش ناکافی انرژی و مواد مورد نیاز حیاتی (ریز مغذی ها)

افرادی که رشد می کنند بیماری کرون به دلیل اختلال در عملکرد جذب و از بین رفتن زیاد انرژی ، اغلب با انرژی و مواد مغذی ضروری و مواد حیاتی (عناصر کلان و ریز) تأمین نمی شوند. آب و مواد حیاتی (ریز مغذی ها) از طریق مدفوع. به طور خاص ، افراد مبتلا به عوارض عفونی و آبسه تشکیلات مورد نیاز انرژی را افزایش داده است. کمبود انرژی و مواد مغذی ضروری و مواد حیاتی (مواد مغذی کلان و ریز) در بیماران مبتلا به کرون اغلب نتیجه این موارد است:

  • افزایش دفع با مدفوع - کولوژنیک اسهال، مدفوع چرب کولوژنیک - منجر به تلفات زیاد عناصر کلان و ریز (مواد حیاتی) می شود.
  • آشفته جذب یا یک سطح جذب کاهش یافته - علاوه بر هجوم گسترده باکتریایی در داخل روده همچنین پس از برداشتن قسمت هایی از روده کوچک.
  • از افزایش انرژی مورد نیاز در طی جراحی و همچنین سپسیس.
  • از دست دادن اسید صفراوی
  • از بین رفتن پروتئین روده افزایش یافته است - سندرم از دست دادن پروتئین روده ای.
  • توصیه های غذایی محدود
  • رژیم غذایی نامتعادل - افزایش استفاده از کربوهیدرات های تصفیه شده ، مانند شکر سفید (ساکارز) ، محصولات آرد سفید. کم
  • مصرف فیبر مصرف زیاد چربی های خوراکی فرآوری شده شیمیایی.
  • فیستول روده ، آبسه ، شکاف و همچنین تنگی.
  • اختلالات جدی در متابولیسم پروتئین با کاهش پروتئین کل در خون (هیپالبومینمی) - اگر مقدار طبیعی آن باشد آلبومین در خون 3.6-5.0 گرم در دسی لیتر وجود ندارد ، فشار تورمی کاهش می یابد و تشکیل ادم رخ می دهد. علاوه بر این ، به دلیل کمبود پروتئین های انتقال دهنده پلاسما ، مانند ترانسفرین ، ظرفیت انتقال خون کاهش می یابد ، این بدان معنی است که ارگانیسم فقط با مواد حیاتی حیاتی (به عنوان مثال آهن) به اندازه کافی تأمین نمی شود
  • عدم تحمل غذایی همراه با اختلالات مغذی و ریز مغذی جذب.
  • عوارض جانبی داروها
  • تعادل منفی نیتروژن در نتیجه کمبود پروتئین در بدن - بافت غنی از پروتئین خود بدن ، مانند بافت عضلانی ، بیشتر تجزیه می شود و نیتروژن حاصل از آن دفع می شود ، به طوری که نیتروژن بیشتر از مقدار دفع می شود
  • تأمین ناکافی مواد غذایی - کم اشتهایی.
  • کمی متنوع رژیم غذایی با کمبود انرژی ، مواد مغذی و مواد حیاتی - از ترس عدم تحمل با علائم بعدی - از جمله درد, استفراغ, اسهال.

بیماران کرون اغلب نیاز بیشتری به موارد زیر دارند:

غیر فعال بیماری کرون، غلظت سرمی از روی, سلنیوم و ویتامین D، در میان دیگران ، اغلب کمتر از حد نرمال مشاهده می شود [5.1. ].زیرا ویتامین D اغلب در مقادیر غذایی بسیار کم مصرف می شود - مصرف کم ماهی مانند مارماهی و شاه ماهی - و قرار گرفتن در معرض نور خورشید کم است ، به خصوص در ماه های زمستان ، مکمل ویتامین D توصیه می شود. علاوه بر این ، اسهال آبکی مداوم به مواد حیاتی کمک می کند (ریز مغذی ها) کمبودها. از دست دادن بیشتر مدفوع ، نیاز به آن را افزایش می دهد آب-حلول ویتامین ها - ویتامین C، ویتامین های گروه B - و الکترولیت ها، از جمله کلسیم, منیزیم, پتاسیم، و همچنین سدیم.

عوامل پیش آگهی