مترادف به معنای گسترده تر
قدرت دوی سرعت ، سرعت دوی سرعت ، قدرت سرعت ، سرعت واکنش ، سرعت عمل ، انگلیسی: سرعت
تعریف
سرعت بعنوان یک توانایی شرطی ، علاوه بر قدرت ، تحمل و تحرک به عنوان توانایی واکنش در اسرع وقت به محرک از محیط و تبدیل آن به سرعت حرکت تعریف می شود. الگوهای حرکتی می توانند به شکل الگوهای حرکتی غیر حلقوی درآیند (خدمت در تنیس) ، الگوهای حرکتی دوره ای (100 متر سرعت) و ترکیبات حرکتی (بازی های ورزشی / هندبال). از نظر فیزیکی ، سرعت با سرعت در نتیجه فاصله در هر زمان اندازه گیری می شود.
کلمه speed speed از کلمات power و fast تشکیل شده است. این یک توانایی فیزیکی است و هدف آن فراهم کردن حرکتی با بیشترین ضربه ممکن در کمترین زمان ممکن است. بنابراین عضله باید از آن استفاده کند حداکثر نیرو با بیشترین سرعت ممکن.
قدرت سرعت بالا هنگام انجام ورزش در واقع در هر نوع ورزش و تقریباً در هر حرکتی از بدن انسان وجود دارد. هنگام تمرین مقاومت در برابر انفجار ، توجه به برخی از پارامترها مهم است ، در غیر این صورت تمرین می تواند تمرکز دیگری داشته باشد. سرعت به عنوان یک ویژگی اساسی انسان حرکتی است که با بالاترین سرعت ممکن انجام می شود.
سرعت می تواند به حرکات کل بدن اشاره داشته باشد و می تواند پاها ، بازوها و سایر قسمت های بدن را درگیر کند. به عنوان مثال ، سرعت عمل و سرعت واکنش وجود دارد. با کمک آموزش سریع، توانایی عمل سریع را می توان بهبود و آموزش داد.
در رشته های سرعت و ورزش های گروهی که سرعت نیز در آنها نقش مهمی دارد ، آموزش سریع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مهارت های ابتدایی سرعت به سرعت عمل و سرعت فرکانس تفکیک می شوند. اولین مورد توانایی اجرای حرکات غیر چرخشی است (هندبال ، ضربه پرتاب) به همان سرعتی که ممکن است. مورد دوم به توانایی انجام حرکات دورانی (سرعت 100 متر) در سریعترین زمان ممکن اشاره دارد.
قابلیت های پیچیده سرعت
سرعت واکنش زمانی است که بین تنظیم یک سیگنال و شروع حرکت می گذرد. به عنوان نمونه ای برای دویدن 100 متر ، زمان آن است که از سیگنال شروع به پا از بلوک شروع می شود. سرعت واکنش را زمان واکنش نیز می نامند.
محرک های محیطی می توانند صوتی ، نوری یا لمسی باشند. بدن انسان سریعترین واکنش را به دومی نشان می دهد. واکنش در قابلیت های هماهنگی را ببینید.
نیروی سریع به عنوان توانایی تولید بیشترین تکانه ممکن در یک زمان مشخص تعریف می شود. این به نیروی شروع و نیروی انفجاری بستگی دارد. نیروی شروع مقدار نیرویی است که پس از 50 میلی ثانیه به دست می آید.
نیروی انفجاری حداکثر نیرو افزایش منحنی نیرو / زمان. برای حرکات سریع (کمتر از 200 میلی ثانیه) ، نیروی شروع و نیروی انفجاری عملکرد را تعیین می کنند. اگر زمان بیشتری برای حرکت در دسترس باشد ، حداکثر نیرو تعیین کننده عملکرد است.
نیروی انفجاری به نیروی انفجاری ساکن و انفجار متحدالمرکز تقسیم می شود. سرعت حداکثر سرعت دویدن توانایی اجرای پیچیده ، دوره ای است اشکال حرکت با حداکثر سرعت در برابر مقاومت عملکرد توسط قانون اساسی تعیین می شود ، یادگیری عوامل ، تسلط بر روش صحیح و عوامل عصبی عضلانی. فرآیندهای کنترل و تنظیم عصبی ، سرعت هدایت محرک ، قبل از عصب کشی ، بین عضلانی و عضلانی هماهنگی از مهمترین آنها هستند.
