Oxycodone: مواد افیونی با عوارض جانبی

اکسی کدون یک ماده فعال از گروه است مخدرها، که همچنین شامل ، به عنوان مثال ، فنتانیل, متادون, مورفین, تیلیدین or ترامادول. مثل خیلی های دیگه مخدرها, اکسید کادون برای درمان شدید و بسیار شدید استفاده می شود درد. تاکنون ، این ماده فعال در آلمان کمی شناخته شده است. با این حال ، از آنجا که گفته می شود عوارض جانبی آن کمتر از سایر موارد است مخدرها، اکنون بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. درباره اثرات و عوارض جانبی بیشتر بدانید اکسید کادون اینجا.

اثر اکسی کدون

اکسی کدون اثرات خود را در گیرنده های مختلف مواد افیونی در بدن اعمال می کند مغز و می تواند از بین بردن شدید تا بسیار شدید باشد درد. اثر ضد درد آن حدود دو برابر بیشتر در نظر گرفته می شود مورفین. افیون همچنین دارای یک آرام بخش و اثر القا sleep کننده خواب - اگرچه تأثیر آن در اینجا ضعیف تر از آن است مورفین. اکسی کدون همچنین اثر مهاری بر روی دارد سرفه مرکز و از این نظر مشابه ماده فعال است کدئین. امروزه ، دی هیدروکودین بیشتر به جای اکسی کدون استفاده می شود. مسکن ها: کدام یک ، چه زمانی و برای چه چیزی؟

عوارض جانبی اکسی کدون

در مقایسه با سایر مواد افیونی ، مدت زمان زیادی از اکسی کدون در آلمان استفاده کمی می کرد. برای چندین سال ، با این حال ، بیشتر و بیشتر درد برای بیماران ماده موثری تجویز شده است ، زیرا گفته می شود عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر مواد مخدر دارد. با این حال ، مطالعات علمی که این موضوع را تأیید می کنند هنوز انجام نشده است. مانند سایر مواد افیونی ، با این حال ، مصرف اکسی کدون با خطر بالای اعتیاد همراه است. عوارض جانبی شایع دارو عبارتند از: خستگی, سرگیجه, سردرد, تهوعو یبوست. تغییرات خلق و خو (اضطراب ، سرخوشی ، افسردگی) ، اختلالات خواب ، خواب آلودگی و گیجی نیز اغلب رخ می دهد. علاوه بر این ، اکسی کدون می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند - به داروهای خود مراجعه کنید درج بسته برای لیست کامل

مصرف بیش از حد اکسی کدون

مصرف بیش از حد اکسی کدون ممکن است منجر به کاهش عملکرد مرکز تنفسی ، افت در آن شود خون فشار ، و کاهش تن عضله اسکلتی. علاوه بر این ، نارسایی گردش خون ، بی هوشی ، و همچنین شروع فلج تنفسی امکان پذیر است. بنابراین ، اگر بیش از حد بالا گرفته اید مقدار از دارو ، شما همیشه باید فورا به پزشک اطلاع دهید.

اکسی کدون و نالوکسون

اکسی کدون به چندین نوع دوز - از جمله قرص ، کپسول ، قرص با ماندگاری آزاد ، شیاف و محلول تزریق در دسترس است. همچنین یک ترکیب ترکیبی وجود دارد که علاوه بر آن حاوی آنتاگونیست مخدر است نالوکسان. ترکیب دو ماده فعال برای کاهش عوارض جانبی خاص مانند یبوست. وقتی خوراکی مصرف می شود ، نالوکسان اثر خود را فقط در روده ها اعمال می کند و نه در قسمت مرکزی سیستم عصبی. این اجازه می دهد تا اکسی کدون در مغز بدون مزاحمت عمل کند مغز، در حالی که اثر آن را در روده ضعیف می کند.

از علائم ترک خودداری کنید

هنگامی که اکسی کدون برای مدت طولانی مصرف می شود ، ممکن است علائم ترک پس از قطع دارو رخ دهد. برای جلوگیری از این عارضه جانبی در صورت امکان ، باید به تدریج میزان آن را کاهش دهید مقدار. با این حال ، برای اینکه موفقیت درمان به خطر نیفتد ، فقط باید پس از مشورت با پزشک معالج ، مواد مخدر را قطع کنید. متوقف نشو درمان تحت هر شرایطی به اقتدار خودتان باشید.

موارد منع مصرف اکسی کدون

در صورت وجود حساسیت بیش از حد به ماده فعال ، نباید اکسی کدون مصرف شود. علاوه بر این ، در صورت عدم استفاده از مواد مخدر نیز نباید استفاده شود.

  • تنفسی شدید افسردگی حاضر است.
  • شما از فلج روده رنج می برید.
  • شدید COPD or آسم برونش حاضر است.
  • شما باردار هستید و یا به کودک خود شیر می دهید.
  • شما از حاد ، شدید رنج می برید درد شکم (شکم حاد) یا تاخیر در تخلیه معده.

در صورت وجود هر یک از شرایط زیر ، شما باید اکسی کدون را فقط پس از ارزیابی دقیق هزینه و فایده توسط پزشک خود مصرف کنید:

  • نقص عملکردی یا بیماری کبد, کلیه، پانکراس ، کیسه صفرا، ریه ها ، قشر آدرنال ، غده تیروئید، یا پروستات غده.
  • بیماری التهابی انسدادی روده
  • اختلال تنظیم گردش خون
  • وابستگی به الکل یا مواد افیونی
  • بیماری صرع

بیماران مسن یا ناتوان نیز باید قبل از مصرف دارو از پزشک خود مشاوره بگیرند.

تداخل با سایر داروها

مصرف برخی از داروها ممکن است عوارض جانبی اکسی کدون را افزایش دهد. این شامل قرص خواب و آرامبخش، داروهای آلرژی و استفراغ، داروهایی که برای درمان استفاده می شود فلج مرتعش، مواد مخدر دیگر ، الکل، و داروهایی که روی مرکز تأثیر می گذارند سیستم عصبی. علاوه بر این ، داروها و داروهای زیر نباید همزمان با اکسی کدون مصرف شوند یا فقط پس از مشورت با پزشک مصرف شوند: بازدارنده های MAO, سایمتیدین، یا ضد انعقادها از نوع کومارین.