مورفین
- مورفین
- ترامادول
- پیریرامید
- کدئین
- فنتانیل
- بوپرنورفین
- پنتازوسین
اپیوئیدها از راه های مختلفی قابل تهیه است. به صورت قرص (دهان) ، به صورت داخل وریدی (یعنی به صورت تزریق می شود) رگ) ، به عنوان شیاف (رکتال) ، به عنوان تکه (ترانس) و یا به عنوان قطره. اپیوئیدها/ مرفین پتانسیل زیادی برای وابستگی دارد.
این پتانسیل بسته به نوع مصرف و ماده تجویز شده قوی تر یا ضعیف تر است. به عنوان مثال ، تأمین داخل وریدی هروئین (مشتق مورفین) بیشترین پتانسیل وابستگی را دارد ، زیرا هورین باعث سیل شدن مغز خیلی سریع و در نتیجه در مدت بسیار کوتاهی پس از مصرف حالت مسمومیت "مطلوب" را فراهم می کند. علائم ترک شامل تعریق ، درد, اسهال, استفراغ و نارسایی گردش خون.
توسعه تحمل زمانی اتفاق می افتد که یک افیون برای مدت زمان طولانی تری مصرف شود. این بسیاری از اثرات را ضعیف می کند ، و عادت ایجاد می شود. مهمتر از همه ، این مسکن (یعنی تنها اثر مطلوب) است که کاهش می یابد.
کمترین تأثیر تحمل تحمل را دارند یبوست (یبوست) و شاگرد انقباض (میوز) ، بنابراین هنوز هم بدون محدودیت حتی پس از مصرف طولانی مدت وجود دارد مخدرها. مصرف بیش از حد مواد افیونی معمولاً با سه گانه علائم همراه است: از نظر درمانی ، باید یک آنتاگونیست افیونی در اسرع وقت تجویز شود تا اثر سم در بهترین حالت ممکن خنثی شود. نالوکسان معمولاً به عنوان چنین پادزهر استفاده می شود.
توجه به این نکته مهم است که نالوکسان یک نیمه عمر نسبتاً کوتاه و یک ساعته دارد ، در حالی که اکثر مواد افیونی در بدن بسیار بیشتر عمل می کنند ، بنابراین باید در فواصل منظم نالوکسان دوباره تزریق شود.
- میوز (مردمک باریک)
- افسردگی تنفسی
- اغماء
مخدرهای مختلف اثرات ضد درد بسیار متفاوتی دارند. به مرفین قدرت 1 اختصاص داده شده است ، به طوری که قدرت ضد درد سایر مواد مخدر در مقایسه با مورفین اندازه گیری می شود.
سوفنتانیل قوی ترین اثر ضد درد را دارد. قدرت آن 1000 است و بنابراین 1000 برابر بیشتر است درد- اطمینان از مورفین (به این معنی که می توان آن را در دوزهای 1000 برابر کمتر از مورفین تجویز کرد تا به همان اثر ضد درد برسد). به منظور ذکر برخی از نقاط قوت بیشتر اقدام ، یک لیست کوچک از درد تسکین به ترتیب نزولی از بزرگی به دنبال دارد: سوفنتانیل فنتانیل <بوپرنورفین <مورفین <پیریترامید <پنتازوسین کدئین < ترامادول <تیلیدین.
مورفین به صورت قرص تجویز می شود و به خوبی جذب می شود خون از دستگاه گوارش) ، اما در معرض یک مکانیزم مجزا برای عبور اول است (از آنجا که خون در آن مورفین از دستگاه گوارش جذب می شود ، ابتدا از طریق آن جریان می یابد) کبد، جایی که بخش زیادی از مورفین از قبل متابولیزه شده باشد ، ماده نسبتاً کمی از ماده فعال به ارگانیسم می رسد ، بنابراین فراهمی زیستی مورفین کم است). با این حال ، این امر قبلاً هنگام مصرف دارو به صورت قرص مورد توجه قرار گرفته است ، به طوری که دوز در قرص آنقدر زیاد است که حتی پس از تجزیه در کبد. نیمه عمر مورفین حدود 2-4 ساعت است.
