معرفی
بیماری انسدادی مزمن ریوی شایع ترین بیماری تنفسی در آلمان است. افراد مبتلا به COPD از بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) رنج می برند. این اصطلاح گروهی از را توصیف می کند ریه بیماری هایی که همگی با افزایش باریک مجاری تنفسی کوچک همراه هستند. COPD توسط عوامل مضر استنشاق شده ، مانند سیگار مورد علاقه است استعمال دخانیات.
علائم COPD
مبتلایان از دو علامت اصلی رنج می برند: بیماری COPD معمولاً مدتها قبل از آن برونشیت مزمن است. در این مدت افراد مبتلا یک مداوم دارند سرفه با خلط (= ترشح سرفه). این خلط عمدتا در صبح اتفاق می افتد.
با این حال ، اگر مقدار خلط بسیار زیاد به نظر برسد ("یک مشت") ، موارد دیگر ریه بیماری ها نیز باید فوراً روشن شوند. در دوره بعدی بیماری ، ناراحتی تنفسی وابسته به استرس رخ می دهد ، که پس از آن منجر به تشخیص COPD، زیرا این نشان دهنده تغییرات برگشت ناپذیر در ریه ها است. تنگی نفس فزاینده ناشی از تغییرات تدریجی در ریه بافت منجر به اثرات بیشتر بر روی سایر سیستم های اندام در طول بیماری می شود.
این امر در کاهش عملکرد بدنی آشکار می شود. - سرفه (با خلط) و
- تنگی نفس مربوط به ورزش
نفس نفس زدن علامت معمول بیماری COPD است. علاوه بر این ، اغلب یک مزمن وجود دارد سرفه، که بسیاری از مبتلایان در ابتدا آن را به عنوان یک علامت جدی بیماری درک نمی کنند.
تقریباً در همه افراد مبتلا ، تنگی نفس در ابتدا فقط در هنگام اعمال جسمی رخ می دهد و بنابراین اغلب به عنوان کمبود نفس تعبیر می شود سازگاری و آموزش ضعیف است شرط. با این حال ، هنگامی که قسمت های بزرگتری از ریه ها تحت تأثیر قرار می گیرند ، افراد در حالت استراحت نیز دچار تنگی نفس می شوند. به دلیل انسداد (انقباض) مجاری تنفسی ، آنها قادر به تنفس مجدد هوای کافی نیستند. در نتیجه ، بسیاری از اکسیژن فقیر است تنفس هوا در ریه ها باقی مانده و بدن دیگر قادر به جذب اکسیژن کافی نیست.
دوره عمومی COPD چیست؟
COPD معمولاً موذیانه شروع می شود و معمولاً فقط پس از مدتی مشخص متوجه می شود. در ابتدای بیماری ، فقط یک مزمن است سرفه در ابتدا قابل توجه است ، که ناشی از تحریک دائمی است دستگاه تنفسی. بعداً ، خلط که عمدتا صبح اتفاق می افتد ، به سرفه اضافه می شود.
پس از آن ، تنگی نفس ایجاد می شود ، که به ویژه در هنگام اعمال جسمی رخ می دهد. چه مدت طول می کشد تا علائم فردی قابل توجه شوند ، با این حال ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به سن ، آلاینده های استنشاق شده و بسیاری از عوامل جسمی دیگر بستگی دارد. هر چه COPD بیشتر ادامه یابد ، علائم تنگی نفس شدیدتر می شود.
در ابتدا فقط در حین فعالیت بدنی قابل مشاهده است ، اما بعداً منجر به تنگی نفس دائمی می شود که در نهایت باید با اکسیژن درمان شود. به دلیل کمبود اکسیژن ، علائم بیشتری رخ می دهد: می تواند منجر به اصطلاح شود سیانوز، رنگ آمیزی مایل به آبی و پوست زیر ناخن ها (قابل مقایسه با لب های آبی در هنگام سرماخوردگی). اگر COPD برای سالهای زیادی وجود داشته باشد ، قلب نیز به طور فزاینده ای تحت تأثیر قرار می گیرد.
یک ضعف وجود دارد به خصوص در نیمه سمت راست قلب. علاوه بر این ، انسداد طولانی مدت مجاری تنفسی منجر به افزایش احتباس هوای استنشاق شده در ریه ها می شود. به اصطلاح ، این هوا بیشتر و بیشتر "پمپاژ" می شود. این شرط نیز خوانده می شود آمفیزم ریوی.
تمام مقالات این مجموعه:
