طبقه بندی COPD در استادیوم ها
COPD بسته به شدت بیماری به مراحل مختلفی تقسیم می شود. بر اساس مقادیر به دست آمده از یک طبقه بندی ممکن ، بیماری را به چهار مرحله مختلف تقسیم می کند ریه تست عملکرد. مرحله 1 خفیف ترین شدت است ، مرحله 4 شدیدترین شکل بیماری است.
روش دیگر ، طبقه بندی بر اساس شدت ناراحتی تنفسی است. این طبقه بندی تقسیم می کند COPD به درجه های شدت 0 تا 4. علاوه بر این ، طبقه بندی مرحله ای نیز وجود دارد که GOLD A تا D. نامیده می شود. این طبقه بندی بر اساس پارامترهای مختلف است.
این موارد شامل موارد زیر است ریه تست عملکرد و علائم بالینی. مرحله 1 COPD با ظرفیت یک ثانیه کمتر از 80٪ مقدار هدف در مشخص می شود ریه تابع. برای آزمایش ظرفیت یک ثانیه ، بیمار نفس عمیق می کشد و سپس باید همه چیز را در اسرع وقت بازدم کند.
نسبت هوای قابل بازدم در یک ثانیه اندازه گیری می شود و برای تعیین عملکرد ریه تعیین کننده است. مرحله 1 با طبقه بندی GOLD A قابل مقایسه است. در این حالت ، پریشانی تنفسی فقط در هنگام اعمال جسمی سنگین ، هنگام راه رفتن سریع و هنگام سربالایی وجود دارد.
علائم بالینی (سرفه ، خلط ، کیفیت خواب) در زندگی روزمره به سختی یا فقط اندکی محدود کننده است. در مرحله 2 ظرفیت یک ثانیه ای 50 تا 79٪ وجود دارد. این بدان معنی است که در آزمایش ظرفیت یک ثانیه ، افراد مبتلا می توانند هوای کمتری را در مقایسه با سایر افراد سالم بازدم کنند.
در هنگام انجام کار ، سختی بیشتری در وجود دارد تنفس، به همین دلیل است که افراد مبتلا با آهستگی بیشتری نسبت به همسالان خود به پیاده روی می روند. علاوه بر این ، پیاده روی طبیعی نیاز به وقفه هایی دارد. در طبقه بندی GOLD ، مرحله 2 مربوط به GOLD B است.
تفاوت در مرحله اول در درجه اول افزایش قابل توجهی در سرفه ، خواب و کیفیت زندگی است که با محدودیت در زندگی روزمره همراه است. در هر دو مرحله تشدید (از بین رفتن خطرات) بیماری حداکثر یک بار در سال رخ می دهد. در مرحله 3 ، آزمایش عملکرد ریه یک ثانیه ظرفیت 30 تا 49 درصد را نشان می دهد.
هنگام پیاده روی ، افراد مبتلا مجبور به استراحت بیشتر می شوند. طبق تعریف ، این وقفه ها پس از حدود 100 متر پیاده روی انجام می شود و چند دقیقه طول می کشد. مرحله قابل مقایسه با GOLD C است. در این افراد ، دو یا بیشتر تشدید در سال اتفاق می افتد ، علائم بالینی نیز قابل توجه است ، به طوری که برنامه روزانه را محدود می کند ، اما بسیاری از کارهای روزمره هنوز هم می توانند به طور عادی انجام شوند.
مرحله 4 شدیدترین مرحله COPD است. ظرفیت یک ثانیه ای در عملکرد ریه در مرحله 4 تنها 30٪ از مقدار هدف است. علاوه بر این ، افرادی با ظرفیت یک ثانیه کمتر از 50٪ و کمبود اکسیژن اضافی نیاز به درمان دارند (فشار اکسیژن <60 میلی متر جیوه) یا افزایش CO2 در خون (فشار CO2> 50 میلی متر جیوه) در این مرحله طبقه بندی می شوند.
در بیشتر موارد ، افراد مبتلا به دلیل کمبود شدید هوا به سختی می توانند از خانه خارج شوند ، آنها اغلب دیگر نمی توانند به طور مستقل خود را تأمین کنند. مرحله GOLD D قابل مقایسه است. در اینجا نیز بیش از 2 مورد تشدید در سال انتظار می رود ، علائم بالینی در زندگی روزمره بسیار محدود کننده است.
مرحله نهایی COPD با محدودیت شدید در زندگی روزمره تعیین می شود. افراد مبتلا غالباً از چنان تنگی نفس رنج می برند که به سختی می توانند از خانه خارج شوند. در بیشتر موارد دیگر آنها قادر به مراقبت از خود نیستند.
علاوه بر این ، حساسیت به عفونت ها خصوصاً در مرحله نهایی افزایش می یابد. بنابراین یک سرماخوردگی ساده می تواند به سرعت از خط خارج شده و منجر به زوال تهدید کننده زندگی شود. باریک شدن مجاری هوایی منجر به باقی ماندن هوای زیادی در ریه ها می شود که نمی توان آنها را بیرون داد.
این به اصطلاح به دام انداختن هوا منجر به تورم بیش از حد می شود قفسه سینه. علاوه بر این ، هوای باقیمانده در ریه ها از نظر اکسیژن بسیار غنی نیست. این نه تنها باعث کمبود اکسیژن در کل بدن می شود ، بلکه باعث کمبود اکسیژن نیز می شود خون عروق در بخشهای ریه آسیب دیده
در مرحله نهایی بیماری ، این انقباض عروقی می تواند منجر به افزایش فشار در ریه ها شود. قلب باید به طور دائم در برابر این فشار پمپ کند. اگر قلب سلولهای عضلانی دیگر قادر به جبران این افزایش تقاضا نیستند ، همچنین نارسایی قلبی رخ می دهد. این امر خصوصاً در نیمی از سمت راست آن تأثیر می گذارد قلب.
تمام مقالات این مجموعه:
