علل COPD | COPD

علل COPD

مدت COPD عمدتا برای توصیف التهاب مزمن مجاری تنفسی (برونشیت مزمن) و بازسازی مجاری تنفسی استفاده می شود ریه معماری (آمفیزم ریوی) عوامل بسیاری در پیشرفت آن نقش دارند. شایعترین علت التهاب مزمن و باریک شدن مجاری تنفسی ، التهاب طولانی مدت و افزایش تولید مخاط در مجاری تنفسی (برونشیت مزمن) است.

این خود را به صورت ماندگاری طولانی نشان می دهد سرفه با تنگی نفس ، که ، اما خشک نیست ، اما با خلط (یعنی مخاط) همراه است. عواملی که به نفع آنهاست COPD می تواند باشد: 1. استعمال دخانیات با 90٪ ، سیگار کشیدن اولین دلیل ایجاد آن است COPD. مهم نیست که شما چه نوع تنباکو می کشید یا منفعلانه سیگار می کشید.

حتی اگر استعمال دخانیات اغلب علت COPD است ، فقط 20٪ از افراد سیگاری در طول زندگی خود به COPD مبتلا می شوند ، که نشان می دهد عوامل دیگر نیز باید نقش داشته باشند. علاوه بر این ، تحریک مداوم ناشی از مواد سمی دود منجر به افزایش تولید مخاط می شود. حتی در جوانان سیگاری ، انقباض ناشی از التهاب و افزایش تولید مخاط به وضوح قابل اندازه گیری است ، اما اغلب هنوز قابل برگشت است.

با این حال ، آسیب دائمی منجر به آسیب برگشت ناپذیری به مجاری تنفسی می شود که می تواند خود را به عنوان سیگاری نشان دهد سرفه، و به تظاهرات COPD. 2. کثیف تنفس هوا اصولاً هر نوع آلودگی هوا می تواند باعث تحریک شود. بنابراین ، حتی کشاورزان کوهستانی یا سایر گروه های شغلی که سالها در معرض ریزگردها هستند اغلب به بیماری COPD مبتلا می شوند.

استنشاق بخارات سمی نیز ریه ها را تحریک کرده و منجر به COPD می شود. 3 ریه عوامل مهار رشد ریه در کودکی و می تواند به COPD بعدی مرتبط شود همچنین قابل ذکر است. این موارد شامل نقص ژن 4 است. بندرت نقص ژن نیز قابل تشخیص است.

این نقص در کد ژنتیکی منجر به کمبود یا عدم وجود کامل آن می شود آنزیم ها که فرآیندهای مختلف در ریه ها را تسریع می کند. اگر اینها آنزیم ها غایب هستند ، به اشتباه کار می کنند یا در غلظت بسیار کمی در آن حضور دارند خون، این فرایندها دیگر نمی توانند در ریه ها و عملکرد به درستی انجام شوند ریه بافت از بین می رود بهترین مثال شناخته شده آلفا 1-آنتی تریپسین است. در هر بیماری که COPD قبل از 50 سالگی تشخیص داده شده باشد ، وجود یا فعالیت اینها است آنزیم ها باید توسط a بررسی شود خون تست. - وزن کم هنگام تولد و

• عفونتهای تنفسی مکرر در دوران کودکی

تشخیص COPD

این تشخیص عمدتا براساس آزمایشات عملکرد ریه است. اینها همچنین باعث می شود بین یکدیگر تمایز قائل شود آسم برونش، که اغلب با علائم مشابهی همراه است. از این آزمایشات می توان برای اندازه گیری حجم های مختلف در ریه ها استفاده کرد.

1 اسپیرومتری در COPD ، اسپیرومتری به اصطلاح نقش مهمی دارد. در اینجا ، فرد از طریق یک دهان که در آن یک سنسور اندازه گیری متصل است ، نفس می کشد و خارج می شود. اسپیرومتر میزان هوای تنفسی و وارد شده را اندازه گیری می کند.

اندازه گیری دوم ظرفیت یک ثانیه علاوه بر این ، آزمایش به اصطلاح Tiffeneau حداکثر میزان هوای قابل بازدم را در مدت یک ثانیه اندازه گیری می کند. این مقدار را ظرفیت بازدم مجبور (FEV2) می نامند. این مقدار نشان دهنده درصد کل استنشاق کل است که می تواند با حداکثر تلاش در این ثانیه اول بازدم شود.

از این مقدار برای تعیین شدت بیماری نیز استفاده می شود. هرچه این مقدار کمتر باشد ، شدت بیماری بیشتر است یا تنفس محدودیت های. این بیماری طبق طرح GOLD طبقه بندی می شود.

در این طرح ، مراحل بیماری شامل مراحل زیر است: 3 - پلتیسموگرافی بدن آزمایش دیگری میزان هوای باقی مانده در ریه ها را پس از بازدم تعیین می کند. همانطور که این حجم در مدت زمان ساده در ریه ها باقی می ماند تنفس، نمی توان آن را با اسپیرومتری اندازه گرفت ، زیرا این روش فقط جریان های متحرک هوا را اندازه گیری می کند. از آنجا که COPD ، همانطور که در بالا توضیح داده شد ، منجر به تورم بیش از حد ریه ها می شود ، در اینجا روش های دیگری لازم است. برای اندازه گیری این حجم باقیمانده (= حجم باقیمانده) ، اندازه گیری در یک محفظه بسته انجام می شود ، اصطلاحاً bodyplethysmograph. - من ملایم (FEV1> 80٪)

• II متوسط ​​(FEV1 50-80٪)
• III سنگین (FEV1 <50٪)
• IV بسیار سنگین (FEV1 <30٪)