اثرات جانبی
شایعترین عوارض جانبی درمان با لوپرامید شامل سردرد ، یبوست و سرگیجه در حدود یک تا ده درصد موارد تهوع و نفخ همچنین ممکن است رخ دهد.
تداخلات
لوپرامید می تواند با داروهای مختلف تداخل کند. اینها شامل کینیدین است که در درمان آن استفاده می شود آریتمی قلبیو وراپامیل، که برای درمان بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود. علاوه بر این ، استفاده همزمان از لوپرامید و از کتوکونازول ، که با عفونتهای قارچی مقابله می کند ، باید خودداری شود.
ریتوناویر در درمان اچ آی وی استفاده می شود و ممکن است در ترکیب با لوپرامید اثرات سوئی ایجاد کند. از مصرف الکل در حین مصرف لوپرامید باید خودداری شود. در طول مصرف لوپرامید نباید مصرف شود بارداری.
تاکنون اطلاعات کافی در دسترس نیست. همانطور که در بارداری، مصرف لوپرامید در دوران شیردهی توصیه نمی شود. ماده موثره وارد می شود شیر مادر و می تواند توسط کودک در هنگام شیردهی جذب شود.
لوپرامید 2 میلی گرم
لوپرامید در داروهای تجاری موجود با دوز 2 میلی گرم موجود است. اینها معمولاً کپسول های سفت یا قرص های روکش دار حاوی ماده فعال لوپرامید هیدروکلراید در دوز اعلام شده هستند. یک بسته حاوی 12 کپسول یا قرص است که می تواند بدون نسخه پزشک مصرف شود. این مربوط به حداکثر دوز مصرفی برای دو روز است.
مقدار
دوز لوپرامید به شدت آن بستگی دارد اسهال. بزرگسالان با حاد اسهال در ابتدای درمان دو قرص یا کپسول مصرف کنید ، هر کدام حاوی 2 میلی گرم ماده فعال است. اگر مدفوع مایع باقی بماند ، می توان 2 میلی گرم لوپرامید دیگر از راه خوراکی تجویز کرد.
دوز روزانه نباید بیش از 12 میلی گرم باشد ، یعنی 6 قرص یا کپسول. اگر اسهال پس از دو روز با وجود مصرف لوپرامید همچنان ادامه دارد ، مراجعه به پزشک توصیه می شود. ادامه درمان با لوپرامید فقط باید با توصیه های پزشکی انجام شود.
کودکان ممکن است از سن 12 سالگی با لوپرامید تحت درمان قرار گیرند. تا 18 سالگی دوز دارو متفاوت است. در صورت اسهال حاد ، فقط یک قرص یا کپسول در ابتدا مصرف می شود. بعد از هر مدفوع مایع بعدی ، می توان 2 میلی گرم به طور مکرر بلعید. حداکثر دوز روزانه 4 میلی گرم است.
