فتق بیضه چگونه عمل می شود؟
A فتق بیضه تحت جراحی قرار می گیرد. عمل فتق را هرنیوتومی نیز می گویند. هدف از این عمل انتقال کیسه فتق همراه با روده به داخل حفره شکم و سپس بستن روزنه فتق در دیواره شکم است.
بسته به اندازه فتق و حالت کلی ، روشهای مختلفی برای عمل فتق بیضه وجود دارد شرط از بیمار اصولاً بین جراحی باز و جراحی لاپاراسکوپی (جراحی سوراخ کلید) تمایز قائل می شوند. در حین عمل ، جراح ابتدا سعی می کند کیسه فتق و روزنه فتق را از طریق یک برش کوچک در دیواره شکم تجسم کند تا بتواند نمای کلی دقیق فتق را داشته باشد.
سپس کیسه فتق کاهش می یابد ، یعنی دوباره به داخل شکم منتقل می شود. اگر بخشی از روده قبلاً توسط فتق گیر افتاده باشد و با کاهش آن آسیب دیده باشد خون جریان ، این قسمت از روده باید بریده شود. سپس شکاف فتق بسته می شود.
در بیشتر موارد ، بسته شدن توسط یک شبکه پلاستیکی تقویت می شود ، که در پشت طناب اسپرماتیک قرار می گیرد. در نهایت ، لایه های دیواره شکم بخیه زده می شوند و زخم به صورت استریل چسب می شود. همچنین می توان با استفاده از روشهای حداقل تهاجمی و لاپاراسکوپی ، کل عمل را به روش آندوسکوپی انجام داد. در این حالت ، حفره شکم به طور کامل باز نمی شود ، اما تجهیزات خاصی از طریق برش های کوچک وارد می شود. با استفاده از آندوسکوپ ، جراح می تواند حفره شکم را بر روی مانیتور نمایش دهد. از ابزارهای ویژه ای برای کاهش کیسه فتق استفاده می شود و شکاف فتق با یک تور پوشانده می شود.
مدت زمان جراحی
چه مدت یک عمل برای یک فتق بیضه بستگی به روش جراحی انتخابی دارد. معمولاً این روش بین 45 دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. اگر عوارضی در حین جراحی رخ دهد ، مدت زمان جراحی نیز به همین ترتیب افزایش می یابد.
خطرات عملیات
عمل فتق روش های استانداردی است که به طور معمول انجام می شود. با این وجود ، مانند هر روش جراحی دیگر ، جراحی فتق خطرات خاصی را به همراه دارد و ممکن است عوارض پیش بینی نشده ای رخ دهد. در طول عملیات ، آسیب به اعصاب or خون عروق در ناحیه فتق ممکن است رخ دهد.
طناب اسپرماتیک نیز ممکن است آسیب ببیند. در بدترین حالت ممکن است دیگر بیضه به اندازه کافی تامین نشود خون و یک آتروفی بیضه (جمع شدن بیضه) ممکن است رخ دهد. بیضه آتروفی می کند و عملکرد خود را از دست می دهد ، یعنی هیچ کدام نطفه نه هورمون می تواند در مقدار کافی تولید شود.
بعد از عمل التیام زخم اختلالات ممکن است رخ دهد ، به این معنی که بهبود زخم بسیار طولانی می شود. زخم همچنین می تواند آلوده و ملتهب شود. خطر خونریزی ثانویه را نمی توان کنار گذاشت.
برخی از بیماران تمایل به ایجاد زخم بیش از حد دارند که منجر به تشکیل بیش از حد می شود بافت همبند و باعث می شود جای زخم بسیار برآمده باشد. بعلاوه ، حتی پس از یک عمل موفقیت آمیز ، خطر شکستن مجدد منطقه مورد استفاده وجود دارد. عمل فتق معمولاً نسبتاً کم خطر است و عوارض جدی آن بسیار نادر است. قبل از عمل جراحان و متخصص بیهوشی اطلاعات دقیق در مورد روش کار و خطرات احتمالی را در اختیار بیمار قرار می دهند.
تمام مقالات این مجموعه:
