رزیستین یک هورمون پپتیدی است. محققان پزشکی آن را به عنوان یک ارتباط بالقوه بین مشاهده می کنند چاقی و دیابت ملیتوس (نوع 2).
مقاومت چیست؟
Resistin اخیراً کشف شده است: فقط در سال 2001 بود که محققان هنگام انجام مطالعه روی این هورمون آگاه شدند انسولین مقاومت. نام دیگر مقاومت در زبان انگلیسی عامل ترشحی مخصوص سلولهای چربی (ADSF) است ، زیرا به نظر می رسد عامل ایجاد آن باشد انسولین مقاومت در نتیجه چاقی. پیشگیری و درمان چاقی یا چاقی اصطلاح پزشکی برای سطوح بالا است اضافه وزن، که آنها از آن استفاده می کنند شاخص توده بدن (BMI) برای تعیین فرمول BMI مربوط به قد و وزن فرد است. اگرچه منتقدان به طور مکرر BMI را غیر قابل اعتماد توصیف می کنند ، اما به طور کلی راهنمای خوبی است: عمومی سلامت خطرات ، عوامل بیماری فردی و بیماری های پیچیده در BMI در مطالعات بی شماری مرتبط است. متخصصان چاقی ساده را BMI حداقل 25 در افراد بالای 18 سال که به ورزش های رقابتی یا بدنسازی، مثلا. چاقی بالاتر از BMI 30 وجود دارد و با تعداد زیادی ارتباط دارد سلامت مشکلات - از جمله نوع 2 دیابت. دیابت یکی از رایج ترین عوارض ناشی از آن است اضافه وزن و چاقی و می تواند کیفیت و امید به زندگی را به طور قابل توجهی کاهش دهد. هورمون مقاومت ، که بدن انسان در پاسخ به چاقی و تغذیه نامناسب تولید می کند ، سلول ها را به مقاومت در برابر هورمون تحریک می کند انسولین، که تنظیم می کند خون گلوکز سطح در نتیجه ، علائم مشخصه دیابت آشکار می شود.
عملکرد ، جلوه ها و نقش ها
محققان از ارتباط احتمالی مقاومت و دیابت نوع 2 در هنگام تحریک هورمون پپتید آگاه شدند مقاومت به انسولین در یک مطالعه در ایالات متحده Resistin مدیون این مقاومت است. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید می شود. پایین می آورد خون گلوکز سطح و در نتیجه تأمین انرژی بدن انسان را تنظیم می کند. وقتی غذا مصرف می شود ، خون گلوکز سطح به شکل گلوکز افزایش می یابد. با این حال ، نوسانات شدید رهبری به عدم تعادل فیزیولوژیکی ؛ ارگانیسم بستگی به داشتن حداکثر انرژی ممکن به طور مداوم دارد. به همین دلیل ، بدن با افزایش گلوکز خون مقابله می کند: لوزالمعده انسولین آزاد می کند. با این حال ، انسولین خودش با گلوکز موجود در خون واکنش نشان نمی دهد. درعوض ، مانند یک کلید عمل می کند و اطمینان حاصل می کند که سلول های بدن گلوکز بیشتری جذب می کنند. این باعث می شود که سطح گلوکز خون به سطح طبیعی خود بازگردد. با این حال ، در مورد مقاومت به انسولین در دیابت ، سلولهای بدن بیش از یک فرد سالم به سیگنال انسولین پاسخ نمی دهند یا ضعیف تر پاسخ می دهند. به طور خاص ، سلولهای بافت چربی، عضلات و کبد به طور معمول تحت تأثیر قرار می گیرند. سطح گلوکز خون افزایش می یابد. اما گلوکز به جای اینکه به سلول ها سرازیر شود ، در خون باقی می ماند و بنابراین به عنوان انرژی در دسترس بدن نیست. اگر درمان نشود ، مقاومت به انسولین می تواند ، در موارد شدید ، رهبری تا از طریق گرسنگی بمیرد - زیرا گرچه فرد مبتلا از لحاظ نظری غذای کافی مصرف می کند ، ارگانیسم قادر به متابولیسم آن نیست. طبق تحقیقات اخیر ، هورمون پپتید ریزتین باعث این مقاومت به انسولین می شود.
شکل گیری ، وقوع ، خصوصیات و سطح بهینه
بدن انسان توانایی تشکیل مقاومت در خود را دارد. بافت چربی ارگانیسم مسئول این امر است. تا آنجا که مشخص است ، مقاومت در بدن فقط در انسان و سایر پستانداران بالاتر یافت می شود. مولکول هورمون پپتید از 90 تشکیل شده است اسیدهای آمینه. آمینو اسید واحد پروتئین هستند. آنها از یک مرکز تشکیل شده اند کربن اتم (C) که یک گروه آمینه (NH2) ، یک گروه کربوکسیل (COOH) ، یک هیدروژن اتم (H) ، یک اتم کربن α و یک گروه باقیمانده به آن متصل شده اند. گروه باقیمانده مخصوص هر یک از 20 است اسیدهای آمینه. پروتئین ها نه تنها به عنوان بلوک های سازنده برای هورمون مانند مقاومت ، بلکه برای ساختارهای داخل و خارج سلول ها و همچنین آنزیم ها. بنابراین آنها برای زندگی ضروری هستند. کد ژنتیکی ترتیب ترتیب آمینو های مختلف را تعیین می کند اسیدها یک زنجیره تشکیل می دهند. به دلیل خواص فیزیکی ، این زنجیره های اسید آمینه در فضای سه بعدی جمع می شوند و به آنها شکل مشخصی می دهند.
بیماری ها و اختلالات
مدتهاست كه پزشك در مورد ارتباط بین آن اطلاعات داشته است اضافه وزن یا چاقی از یک طرف و دیابت نوع 2 از طرف دیگر. شواهد موجود حاکی از آن است که مقاومت در برابر مقاومت ممکن است حلقه گمشده ای باشد که مکانیسم های دقیق این ارتباط را توضیح می دهد. دیابت یک بیماری متابولیک مزمن است که به طور عامیانه به آن دیابت نیز گفته می شود. دلایل مختلف می تواند به پیشرفت آن کمک کند. مقاومت به انسولین یکی از آنهاست. دانشمندان توانسته اند این اثر را در آزمایشات حیوانی مشاهده کنند. در سال 2001 ، استپان و همکارانش تحقیقی را روی موش ها انجام دادند. آنها به حیوانات رستین تزریق کردند و اثرات آن را تحت شرایط کنترل شده در آزمایشگاه مشاهده کردند. آنها همچنین نشان دادند که داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت منجر به کاهش غلظت مقاومت می شود. مکانیسم های دقیق هنوز مشخص نیستند ، اما امید به درمان های طولانی مدت جدید و موثرتر برای دیابت را افزایش می دهد. تا چندی پیش ، متخصصان و افراد غیر روحانی عمدتاً از اصطلاح "دیابت بزرگسالان" به عنوان مترادف دیابت نوع 2 استفاده می کردند. با این حال افراد کمتری از این اصطلاح استفاده می کنند. یکی از دلایل مهم این امر شیوع گسترده این نوع دیابت است که اکنون در سراسر جهان به میزان اپیدمی رسیده است. این بیماری در افراد در هر سنی تأثیر می گذارد و با وزن بدن ارتباط دارد. در ابتدا ، دیابت اغلب از طریق تشنگی زیاد قابل توجه می شود. علائم دیگر عبارتند از خستگی، اختلالات بینایی ، احساس ضعف و افزایش عفونت ها.
