بازالیومای بینی

معرفی

یک کارسینوم سلول پایه از بینی یک بیماری بدخیم پوستی است که به عنوان کارسینوم سلول بازال یا اپیتلیوم سلول بازال نیز شناخته می شود. اصطلاح پوست سفید سرطان همچنین رایج است. با کارسینوم سلول پایه ، فقط سلولهای پوست اپیتلیوم تحت تأثیر قرار می گیرند

این تومور یکی از شایع ترین تومورها در اروپا است. مخصوصاً در بینی بازالیوماها اغلب یافت می شوند. این نه تنها مطلوب نیست زیرا در این نقطه مرکزی صورت بسیار مشهود و آزار دهنده هستند ، بلکه همچنین به دلیل عملکرد بازالیوم در بینی همیشه یک مشکل است.

در هر صورت ، فرد می خواهد از این توانایی بیمار جلوگیری کند بو بعد از یک عمل کاهش می یابد. از طرف دیگر ، اقدام سریع در مورد کارسینوم سلول بازال در بینی بسیار مهم است. اگر کارسینوم سلول بازال نوعی تهاجمی از کارسینوم سلول بازال است که نه تنها در سطح بلکه در عمق نیز رشد می کند ، می تواند نسبتاً سریع اتفاق بیفتد که ساختارهای استخوانی یا غضروفی در منطقه اطراف توسط بافت تومور مورد حمله قرار گرفته و تخریب شوند ، که می تواند منجر به انواع عوارض می شود. بنابراین در موارد نادر ، بسیار جدی ، پیوند پوست یا حتی بازسازی صورت با پروتز ممکن است به دنبال درمان ضروری باشد.

علائم کارسینومای سلول بازال در بینی

علائم کارسینوم سلول بازال بینی بسیار مشخص نیست و معمولاً ایجاد نمی کند درد. تغییر پوستی که یادآور رشته ای از مرواریدها است که به صورت دایره ای گذاشته شده در ناحیه آسیب دیده ایجاد می شود. در مراحل اولیه ، کارسینوم سلول پایه اغلب قابل مشاهده نیست یا با ناخالصی های معمول پوست اشتباه گرفته می شود.

محلی سازی کارسینوم سلول پایه

فرض بر این است که تابش UV نور به طور عمده مسئول ایجاد یک کارسینوم سلول بازال است. دلیل این فرض را باید در سایتهای قرار گرفتن در معرض ، یعنی سایتهایی که بطور مکرر تحت تأثیر سرطان سلول پایه قرار دارند ، یافت. اینها عمدتا نواحی پوستی بدن انسان هستند که به طور مکرر در معرض نور خورشید قرار دارند.

بخشهایی از صورت بطور مکرر تحت تأثیر کارسینوم سلول پایه قرار می گیرند. اینها شامل مناطق پیشانی و معبد و منطقه اطراف سوراخ های بینی است. اما بازوها ، دستها و پوست در ناحیه پوست سر و مو فولیکول ها نیز می توانند تحت تأثیر کارسینوم سلول بازال قرار بگیرند.

فرض بر این است که سلولهای متعددی در اثر تابش بارها آسیب می بینند تابش UV. یک سیستم ترمیم درون زا میلیون ها بار بر روی سلول های معیوب رانندگی می کند و آنها را ترمیم می کند. به دلایل نامشخص ، این سیستم ترمیم گاهی کار نمی کند ، به این معنی که سلولهای معیوب ترمیم نمی شوند و می توانند بدون بررسی تقسیم شوند. در نتیجه ، تومور سلولهای بدخیم ایجاد می شود.