معرفی
لکه های پیری در لاتین لنتیژین سنیل نامیده می شوند و از جمله اختلالات رنگدانه ای پوست هستند. آنها لکه های قهوه ای روشن و لبه تیز هستند که بیشتر در پشت دست ، بازوها و صورت ظاهر می شوند. علت ظهور لکه های سنی قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت طولانی است که با افزایش سن افزایش می یابد ، به طوری که لکه های پیری معمولاً فقط در سنین بالا ظاهر می شوند. از این رو نامگذاری شده است.
لکه های پیری در اثر رسوبات رنگدانه ای در پوست ایجاد می شوند و کاملاً بی خطر هستند. مسئول تغییر رنگ پوست به اصطلاح ملانوسیت ها ، سلول های ویژه در پوست هستند که تولید می کنند ملانین، که وجود آنها در پوست ، رنگ پوست فرد ما را تعیین می کند. به طور خاص ، لکه های پیری تجمع لیپوفوسین (به اصطلاح رنگدانه پیری) است که در اثر اکسیداسیون اسیدهای چرب موجود در غشای سلولی.
سلول قادر به تجزیه این ماده نیست ، به طوری که بسیاری از ذرات از خارج به عنوان لکه های پیری قابل مشاهده هستند. لکه های پیری ارزش بیماری ندارند و معمولاً به دلایل زیبایی کاملاً از بین می روند. با این حال ، زیرگونه ای از بدخیم وجود دارد ملانوم (به اصطلاح ملانوم lentigo-maligna) ، که شباهت زیادی به لکه های پیری دارد ، به طوری که در برخی موارد معاینه منظم توسط متخصص پوست توصیه می شود.
گزینه های حذف لکه های سنی
لکه های پیری هیچ گونه بیماری ندارند. بنابراین هزینه های برداشت به دلایل کاملاً زیبایی شناختی باید به عهده خود بیمار باشد. برای این منظور ، روشهای کمابیش م lessثر در شرایط مختلف هزینه وجود دارد. ساده ترین و ارزان ترین راه جلوگیری از ایجاد لکه های پیری در حال حاضر است.
برای این منظور ، یک کرم با ضد آفتاب بالا (SPF 50) باید به طور مداوم بر روی بازوها و صورت و همچنین دکلته و گردن در سنین جوانی ، چه در تابستان و چه در زمستان. در حال حاضر موثرترین روش درمان با پرتوهای لیزر در نظر گرفته شده است. در اینجا ، درمان توسط یک متخصص پوست انجام می شود که با استفاده از دستگاه ویژه ای پرتوی نور را به بالاترین لایه های پوست می زند و باعث تجزیه رسوبات رنگدانه و پاکسازی سلول های ایمنی بدن می شود.
گزینه دیگر کرم های سفید کننده با مواد موثره است که باعث لکه بینی یا افزایش شکل گیری مجدد رنگدانه می شود. اینها شامل هیدروکینون یا روسینول است. در اینجا موفقیت تنها پس از چند هفته قابل مشاهده است.
گزینه دیگر لایه برداری شیمیایی با اسیدهای میوه (AHA = آلفا هیدروکسی اسید) است که بالاترین لایه های رنگی پوست را از بین می برد تا دوباره تشکیل شود. اسید تری کلرواستیک ، اسید تا حدی قوی تر نیز برای این منظور مناسب است ، اما درمان فقط باید توسط یک متخصص پوست با تجربه انجام شود ، زیرا این لایه برداری ها می توانند پوست را به شدت تحریک و آسیب ببینند. روش دیگر اصطلاحاً درم ابریژن است ، جایی که متخصص پوست ، تحت بی حسی موضعی ، با تغییر نوع بی رنگ ترین لایه پوست را تغییر می دهد.
یک روش مکانیکی مشابه ، سرما درمانی است (کرایوتراپی) ، که در آن بالاترین لایه های پوست توسط نیتروژن مایع منجمد می شوند. اینها متعاقباً از بین می روند و می توان یک لایه بالایی جدید بدون رنگ ایجاد کرد. در اینجا نیز ، درمان فقط باید توسط یک متخصص پوست با تجربه انجام شود ، در غیر این صورت نتیجه ناهموار خواهد بود و حتی خطر جراحات ناشی از زخم وجود دارد.
صرف نظر از روش درمان ، محافظت در برابر آفتاب پس از درمان ضروری است. بسته به روش کار ، باید چند هفته تا چند ماه کاملاً از آفتاب اجتناب شود و روزانه باید از کرم با ضریب محافظت در برابر آفتاب استفاده شود دلیل این امر این است که پوست با این روش تحریک شده باعث افزایش رنگدانه ها می شود.
