انقباضات زایمان زودرس چیست؟
انقباضات زودرس به اصطلاح انقباضات باز هستند که قبل از تاریخ مورد انتظار تولد شروع می شوند. انقباض عضلات صاف دیواره رحم (عضلات رحم) باعث باز شدن دهانه رحم می شود. فقط چنین انقباضاتی که دهانه رحم عمل می کنند، در واقع زایمان زودرس واقعی هستند. اگر نوزاد قبل از هفته سی و هفتم بارداری به دلیل زایمان زودرس به دنیا بیاید، به این زایمان زودرس گفته می شود.
تشخیص زایمان زودرس
پزشک چگونه زایمان زودرس را تشخیص می دهد؟
در مطب یا کلینیک پزشک، پزشک از معاینات مختلفی برای تعیین اینکه آیا واقعاً زایمان زودرس کرده اید یا خیر، استفاده می کند. ابتدا، متخصص زنان بررسی می کند که آیا دهانه رحم باز است یا چقدر عرض دارد. معاینه اولتراسوند به تعیین طول دهانه رحم کمک می کند و اجازه می دهد تا به نوزاد نگاه کنید. همچنین می توانید با نگاه کردن به ضبط کننده زایمان (کاردیوتوکوگرافی، CTG)، که صداهای قلب نوزاد و همچنین قدرت و فراوانی انقباضات زودرس را ضبط می کند، متوجه شوید که آیا وضعیت خوبی دارد یا خیر.
حتی اگر پزشک شما زایمان زودرس را تشخیص دهد، این به طور خودکار شروع زایمان زودرس را نشان نمی دهد. علت زایمان زودرس در این امر نقش دارد.
دلایل زایمان زودرس
عوامل خطرزای زایمان زودرس عبارتند از:
- زایمان زودرس یا سقط جنین قبلی
- بارداری چند قلو
- ناهنجاری‌ها و رشد نادرست کودک (کمر باز = اسپینا بیفیدا)، جفت (نارسایی جفت)، دهانه رحم (نارسایی دهانه رحم) یا رحم (میوم)
- مایع آمنیوتیک بیش از حد (هیدرامنیوس)
- بیماری های مادر: عفونت واژن، فشار خون بالای مرتبط با بارداری (پره اکلامپسی)، دیابت، تب، افسردگی
- شرایط نامطلوب زندگی اجتماعی: تحصیلات ضعیف مدرسه، بیکاری، مجردی، بارداری ناخواسته
- سبک زندگی ناسالم مادر: نیکوتین، الکل، سوء تغذیه یا سوء تغذیه
- سن زن باردار زیر 18 سال یا بالای 35 سال
درمان زایمان زودرس
به خصوص در مورد زایمان زودرس قبل از هفته 34 بارداری، برای پیش آگهی کودک بسیار مهم است که زمان بیشتری به دست آورد. در این مرحله از بارداری، رشد ریه های کودک هنوز کامل نشده است. بنابراین برای جلوگیری از عوارض بعد از تولد، بلوغ ریه باید تسریع شود. برای این منظور، پزشک به شما کورتیزون (گلوکوکورتیکوئید) می دهد. همچنین ممکن است داروهای ضد زایمان برای خرید زمان ارزشمند به شما بدهد. اگر وضعیت جدی باشد، پزشک شما را به یک بیمارستان (مرکز پری ناتال) که در زمینه زایمان زودرس تخصص دارد، ارجاع می دهد.
به طور کلی، بسته به اینکه زایمان زودرس چقدر شدید و موثر است و در چه مقطعی از بارداری رخ می دهد، ممکن است درمان های مختلفی در نظر گرفته شود.
- مهارکننده های زایمان (توکولیتیک): اینها از زایمان زودرس جلوگیری می کنند. با این حال، به دلیل عوارض قلبی عروقی، مصرف آنها فقط بین هفته 24 تا 34 بارداری و حداکثر تا دو روز ممکن است.
- آرامش: به عنوان مثال کاهش استرس، آموزش اتوژنیک، هیپنوتیزم، مشاوره روانشناختی یک به یک، آرام بخش، استراحت در رختخواب، فعالیت بدنی کمتر و غیره.
- عدم رابطه جنسی: پروستاگلاندین های موجود در مایع منی باعث افزایش زایمان می شود.
- آنتی بیوتیک ها برای عفونت واژن: در صورت شناسایی باکتری پس از سواب واژن، قرص یا شیاف واژینال.
- سولفات منیزیم: ممکن است از زایمان زودرس جلوگیری کند، اما به دلیل عوارض جانبی بحث برانگیز است.
- بخیه دهانه رحم/پساری: یک بخیه یا حلقه سیلیکونی دهانه رحم را بسته و تثبیت می کند. این روش برای کوتاه کردن دهانه رحم قابل استفاده است، نه بعد از SSW 28.
