در بیماری پارکینسون (مترادف: ایدیوپاتیک) سندرم پارکینسون (IPS) ؛ بیماری پارکینسون بدن لوئی ؛ بدن لوئی؛ Agitans فلج؛ بیماری پارکینسون؛ پارکینسون بیماری پارکینسون؛ سندرم پارکینسون ؛ بیماری پارکینسون؛ فلج تکان دادن؛ ICD-10-GM G20.-: اولیه سندرم پارکینسون) یک سندرم اکستراپیرامیدال است که از انحطاط نورونهای دوپامینرژیک در ماده سیاه ایجاد می شود.
این اختلال نشان دهنده شایع ترین بیماری عصبی در سنین پیری است.
برای تقسیم سندرمهای پارکینسون ، به طبقه بندی مراجعه کنید.
نسبت جنسیت: زنان و مردان به طور مساوی تحت تأثیر قرار گرفته اند ، اما افزایش کمی در مردان (50-59 سال) مشاهده شده است. طبق یک مطالعه اخیر ، مردان در آینده بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند. در مردان ، طبق یک مطالعه ، این افزایش 24٪ در هر دهه بود (RR 1.24 ؛ 1.08-1.43). به خصوص در مردان 70 ساله و بالاتر ، میزان بروز پارکینسون (RR 1.24 ؛ 1.07-1.44) و بیماری پارکینسون (RR 1.35 ؛ 1.10-1.65) افزایش یافته است.
اوج بروز: حداکثر بروز PD بین سنین 55 تا 65 سال است.
شیوع (بروز بیماری) 0.3-0.5٪ از جمعیت (در آلمان) است. در گروه افراد بالای 60 سال شیوع 1٪ و در گروه افراد بالای 80 سال شیوع 1.5-2٪ است. در آلمان تقریباً 250,000،XNUMX مورد بیماری پارکینسون وجود دارد.
بروز (فراوانی موارد جدید) 11-19 مورد در هر 100,000 نفر در سال است. برای گروه افراد 40-44 ساله در هر 1 نفر در هر سال 100,000 مورد است (در آلمان).
سیر و پیش آگهی: بیماری پارکینسون پیشرونده است و دوره ای مرحله مانند را نشان می دهد که با اختلالات حرکتی ، رفتاری و روانی مختلف همراه است. اگر درمان به موقع داده می شود ، امید به زندگی محدود نیست.
