درمان اختلال بینایی پس از سکته
روند بهبودی الف ضربه برای هر فرد بسیار متفاوت است. این امر به میزان ناحیه آسیب دیده ، شروع درمان و اقدامات توانبخشی بستگی دارد. علاوه بر این ، هر فرد ظرفیت ذخیره متفاوتی دارد.
کمتر مغز قبل از آن آسیب دیده است ، توسط انفارکتوس کوچک یا ضربه ، ظرفیت ذخیره بالاتر است. به همین دلیل ، بیماران جوان تر نیز پیش آگهی بهتری دارند. علاوه بر این مغز انعطاف پذیری سلول های عصبی را نشان می دهد.
این بدان معنی است که سلول های عصبی از سلول های دیگر است مغز مناطق می توانند تا حدی عملکرد سلولهای مرده را بر عهده بگیرند. این می تواند به بهبود بالینی علائم منجر شود. پیشرفت را می توان به ویژه در کمبودهای میدان دید مشاهده کرد.
درمان برای کوریاما بعید است. روند بهبودی می تواند تحت تأثیر توانبخشی اولیه قرار گیرد. قابلیت انعطاف پذیری عصبی یا سازماندهی مجدد مغز عمدتا در 6 ماه اول پس از ضربه. به همین دلیل ، اقدامات توانبخشی باید در اسرع وقت آغاز شود.
برای بهبودی می توانید خودتان این کار را انجام دهید
برای بهبود روند بهبودی ، اولین قدم خود انگیزشی است. بیماران مبتلا باید توانبخشی و فیزیوتراپی را جدی بگیرند و در صورت لزوم ، تمرینات را به طور مستقل در خانه انجام دهند. علاوه بر این ، عوامل خطر مانند نیکوتین و از الكل خودداري شود.
در صورت عدم محدودیت جسمی ، توصیه می شود برای بهبود گردش خون مرتباً به پیاده روی بروید خون جریان. شنا كردن or یوگا همچنین ورزش های مناسبی هستند. علاوه بر این ، متعادل است رژیم غذایی را می توان در نظر گرفت غذای مدیترانه ای ، با مقدار زیادی سبزیجات ، روغن زیتون و ماهی مخصوصاً برای این کار مناسب است.
از آن محافظت می کند عروق از کلسیفیکاسیون یا جلوگیری از پیشرفت کلسیفیکاسیون. از وقتی که ضربه نه تنها علائم جسمی ایجاد می کند بلکه فشار روانی را نیز نشان می دهد ، باید با آن برخورد صریح کرد. حمایت از بستگان یا مراقبت های روانشناختی می تواند موجب تسکین قابل توجهی شود.
عواقب طولانی مدت
عواقب طولانی مدت را می توان به طور متفاوتی بیان کرد. آنها به محل و میزان منطقه آسیب دیده بستگی دارند. این نیز به روند بهبود بستگی دارد.
اگر مغز فقط اندکی آسیب دیده باشد ، می تواند سریعتر از سکته مغزی بهبود یابد. ساماندهی نیز در اینجا نقش دارد - سلولهای عصبی مناطق دیگر قادرند تا حدودی عملکرد سلولهای مرده را بر عهده بگیرند. به همین دلیل ، برخی از علائم ممکن است از نظر بالینی بهبود یافته و یا حتی به طور کامل از بین بروند.
به عنوان مثال ، اختلالات خفیف بینایی ، سرگیجه و اختلالات راه رفتن می توانند با گذشت زمان و بدن عادت کنند و راهکارهای دیگری برای مقابله با آنها ایجاد کنند. با این حال ، پیش آگهی برای کامل است کوری به خصوص خوب نیست این علامت معمولاً ادامه دارد.
بیماران مبتلا باید سعی کنند خود را با زندگی روزمره وفق دهند ایدز. عواقب طولانی مدت دیگر می تواند تغییر در ماهیت فرد باشد. یک بیمار به ویژه پرخاشگر می شود ، در حالی که دیگران رانندگی خود را از دست می دهند و از آن رنج می برند افسردگی. به طور کلی ، با این حال ، می توان گفت که علائمی که هنوز پس از 6 ماه همچنان ادامه دارند ، بسیار پایدار هستند.
