سرطان کبد (سرطان هپاتوسلولار): آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

  • شمارش خون کوچک
  • شمارش دیفرانسیل خون
  • پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
  • کبد مولفه های - آلانین آمینوترانسفراز (ALT ، GPT) ، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST ، GOT) ، نمک اسید گلوتامیک دهیدروژناز (GLDH) ، گاما-گلوتامیل ترانسفراز (γ-GT ، گاما-GT ؛ GGT) ، آلکالین فسفاتاز ، بیلی روبین.
  • مارکرهای توموری
    • Α-Fetoprotein (AFP) * - خاص نشانگر تومور در کارسینوم هپاتوسلولار [> 200-300 میکروگرم در لیتر ؛ AFP منفی کارسینوم هپاتوسلولار را رد نمی کند! میزان حساسیت (درصد بیماران مریضی که با استفاده از آزمایش بیماری در آنها تشخیص داده شده است ، یعنی نتیجه مثبت حاصل شود) بسته به مطالعه و مقدار برش انتخاب شده ، 41-65٪ گزارش شده است. ويژگي (احتمال اينكه در واقع افراد سالمي كه بيماري مورد نظر را ندارند نيز توسط اين آزمايش سالم شناخته شوند) 80-94٪ گزارش شده است]
    • DCP (des-gama-carboxyprothrombin) - نشانگر تومور در کارسینوم سلولهای کبدی.
    • CEA (آنتی ژن کارسینو جنینی) و CA 19-9 ، CA 72-4.
  • پارامترهای انعقادی - سریع ، PTT (زمان ترومبوپلاستین جزئی).
  • آلبومین
  • AMA (آنتی بادی های ضد میکروبی)
  • فریتین
  • PIVKA-2 (پروترومبین های ناشی از ویتامین ها K Absence) - پارامتر آزمایشگاهی تشکیل شده در کبد در غیاب ویتامین K.
  • ویتامین B12
  • سرولوژی هپاتیت A ، B و C
  • منگنه بیوپسی از تومور و کبد بافت (پنچری کبد (کبد بیوپسی)) ، از راه پوست (از طریق پوست) سونوگرافی یا هدایت CT.

* انجمن های تخصصی تعیین AFP و سونوگرافی را هر شش ماه در بیماران مبتلا به سیروز کبدی به عنوان غربالگری کارسینوم سلولهای کبدی توصیه می کنند.