علل آن فتق مغبنی را می توان به مادرزادی و اکتسابی تقسیم کرد.
- مادرزادی فتق مغبنی همانطور که از نامش پیداست - از بدو تولد وجود دارد و از همان زمان بلوغ کودک در طی آن منشا گرفته است بارداری.
- اکتسابی فتق مغبنیاز طرف دیگر ، پس از تولد ، به دلیل ضعف یا زیاد بودن بارگذاری یا بارگذاری نادرست ناحیه کشاله ران ، ایجاد می شود. علت فتق مغبنی معمولاً تداوم اصطلاحاً "فرآیند واژن" است.
این ارتباطی بین حفره شکم و کشاله ران است که در طی آن وجود دارد بارداری در جنین. این ارتباط به طور معمول تا زمان تولد بسته می شود. اگر این اتفاق نیفتد یا فقط به طور کامل نباشد ، حلقه های روده می توانند از کانال باز به داخل بریزند کیسه بیضه or لگن.
اگر مایعی وارد شود کیسه بیضه در پسر به جای حلقه های روده ، بیضه است هیدروسل.
در مقابل ، فتق مغبنی اکتسابی فقط پس از تولد ، معمولاً در اواخر بزرگسالی ایجاد می شود. در این حالت فتق مغبنی مستقیم و همچنین غیر مستقیم می تواند وجود داشته باشد. به طور کلی ، دلایل فتق مغبنی اکتسابی را می توان در مناطق مختلف تعیین کرد:
- در طول زندگی بافت همبند ضعیف تر می شود و قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد.
این باعث می شود که دیواره شکم از داخل به سوراخ شدن حساس شود.
- جنبه دیگر شامل اضافه بار و بارگذاری نادرست دیواره شکم است. این می تواند به عنوان مثال در افراد سیگاری رخ دهد ، جایی که دیواره شکم به دلیل سرفه های مکرر و در نتیجه افزایش فشار در حفره شکم ، تحت فشار بیشتری قرار می گیرد. علاوه بر این اثر غیر مستقیم از استعمال دخانیات، همچنین فرض بر این است که نیکوتین تأثیر مستقیم نامطلوبی بر پایداری بافت همبند.
- موقعیت های دیگری که فشار در حفره شکم افزایش می یابد نیز خطر فتق مغبنی را افزایش می دهد - به عنوان مثال هنگام عطسه ، مدفوع یا بلند کردن وزنه های سنگین - چه در زندگی روزمره ، در محل کار یا هنگام ورزش. به این ترتیب یبوست or بارداری همچنین می تواند به ایجاد فتق مغبنی کمک کند.
- علاوه بر این ، به اصطلاح آسیت - احتباس آب در حفره شکم ، معمولاً در قاعده یک کبد بیماری - و بزرگ شدن آن پروستات، که در مردان مسن بسیار شایع است ، از ایجاد فتق مغبنی حمایت می کنند.
- علاوه بر این ، تأثیرات ژنتیکی نیز نقش دارد: فتق های مکرر مغبنی باید شما را وادار کند که بنشینید و توجه کنید ، زیرا غالباً ضعف ناشی از ژنتیک وجود دارد. بافت همبند. سرانجام، اضافه وزن یا تومورهای مقعدی نیز از علل احتمالی هستند ، زیرا هر دو فشار را در حفره شکم افزایش می دهند.
