درمان
برای جلوگیری از جدی ترین عارضه ، یعنی ضعف بینایی ، باید استرابیسم را درمان کرد. با این حال ، این فقط استرابیسم چشم نیست که باید اصلاح شود ، زیرا متاسفانه این تنها کافی نیست. در طی درمان ، چشم ضعیف تر نیز باید از نظر قابلیت انعطاف پذیری آموزش ببیند.
باید آن را تشویق کرد که دقیقاً مانند چشم شریک سالم خود درگیر بینایی شود و آموزش ببیند. در اینجا مهم است که درمان در اسرع وقت انجام شود ، از آن زمان چشم انسان انعطاف پذیری خود را بین سالهای 1 و 5 زندگی توسعه می دهد. همانطور که در بالا توضیح داده شد ، اولین قدم در درمان استرابیسم ، درمان ضعف بینایی است ، فقط در این صورت است که باید عمل استرابیسم انجام شود.
بدون درمان توسط چشم پزشک، استرابیسم بهبود نخواهد یافت و آسیب دائمی ایجاد خواهد شد. اصولاً 3 اصل درمانی اعمال می شود:
- جبران احتمالی با عینک
- پوشاندن چشم با یک وصله انسداد
- جراحی اسکینت
1. جبران خسارت با عینک در صورت امکان دوراندیشی، سعی در جبران کسری محل اقامت با عینک است. محل اقامت توانایی است عدسی چشم خود را منحرف کرده و صاف کند تا در اشیا at در فواصل مختلف تمرکز کند.
بنابراین ممکن است کودک به این دلیل که یک چشم دور بین است ، چشمی بزند و بنابراین فقط از یک چشم برای ثابت شدن روی جسم استفاده می کند ، که می تواند تصویر واضحی ایجاد کند. 2 مشروعیت درمان با پوشاندن چشم بهتر ، چشم ضعیف "مجبور" می شود که تحت آموزش بینایی قرار گیرد.
چشم ضعیف باید آموزش ببیند تا هر دو چشم به طور مساوی ببینند. به این ترتیب کودک با هر دو چشم نگاه خواهد کرد. می توان چشم را با a ضبط کرد گچ یا فقط با عینک.
در شرایطی که گچ انسداد از یک چشم ، مدت زمان درمان باید در نظر گرفته شود. یک چشم ، حتی چشم بهتر ، نباید برای مدت طولانی پوشانده شود - فقط چند روز پشت سر هم. اگر قرار است با دیدن از چشم بهتر جلوگیری شود عینک، لنز از این طرف پوشانده شده است.
در بیشتر موارد ، این روش بدتر است زیرا کودکان به آن طرف لبه عینک نگاه می کنند یا حتی آن را نمی پوشند. 3. درمان جراحی بعد از انسداد درمان ، عمل انجام می شود. به عنوان یک قاعده ، باید در سنین پیش دبستانی انجام شود.
اگر بیمار مجبور باشد سر موقعیت یا بسیار بزرگ است چشمک زدن زاویه ، عملیات را می توان زودتر انجام داد. در صورت امکان دو عضله چشم جراحی می شوند. باید تصور کرد که یک عضله خیلی کوتاه است ، عضله خیلی طولانی است.
استرابیسم همیشه در جهت عضله کوتاه انجام می شود. اتصال عضله خیلی کوتاه به چشم جدا شده و به عقب منتقل می شود تا چشم بتواند بیشتر به سمت مرکز حرکت کند. عضله طرف مقابل کوتاه شده است. به عنوان نتیجه نهایی ، چشم در وسط قرار دارد و مستقیم به جلو نگاه می کند.
