عروق خونی: ساختار و عملکرد

رگ های خونی چیست؟

رگ های خونی اندام های توخالی هستند. این ساختارهای لوله ای و توخالی با طولی در حدود 150,000 کیلومتر، شبکه ای به هم پیوسته را ایجاد می کنند که در کل بدن ما می گذرد. با اتصال سری، تقریباً 4 بار می توان زمین را دور زد.

عروق خونی: ساختار

دیواره رگ یک حفره به نام لومن را در بر می گیرد که خون در آن جریان دارد - همیشه فقط در یک جهت. دیواره رگهای کوچکتر معمولاً تک لایه است و دیواره رگهای بزرگتر سه لایه است:

  • لایه داخلی (intima, tunica intima): لایه نازکی از سلول های اندوتلیال. رگ را می‌بندد و تبادل مواد و گازها را بین خون و دیواره رگ تضمین می‌کند.
  • لایه میانی (مدیا، تونیک مدیا): از ماهیچه صاف و بافت همبند الاستیک تشکیل شده است که نسبت آن بسته به رگ متفاوت است. عرض ظرف را تنظیم می کند.
  • لایه بیرونی (adventitia، tunica externia): متشکل از الیاف کلاژن و شبکه های الاستیک است، رگ های خونی را در خارج احاطه کرده و آنها را به بافت اطراف متصل می کند.

رگ های خونی مختلف در بدن از نظر طول، قطر و ضخامت دیواره عروق متفاوت است. بسته به عملکرد رگ های خونی، لایه های جدار منفرد کم و بیش مشخص هستند یا اصلا وجود ندارند.

وظیفه عروق خونی چیست؟

رگ های خونی خون - و در نتیجه اکسیژن، مواد مغذی، هورمون ها و غیره - را در سراسر بدن حمل می کنند. - از طریق کل بدن

آخرین اما نه کم اهمیت، رگ های خونی متعدد و کیلومتری چندین لیتر خون (حدود پنج لیتر در بزرگسالان) را ذخیره می کنند.

رگ های خونی در کجا قرار دارند؟

رگ های خونی در سراسر بدن می گذرند تا از عرضه بهینه اطمینان حاصل کنند. برخی به صورت سطحی در زیر پوست، برخی دیگر در اعماق پایین، در بافت یا ماهیچه ها قرار دارند.

در مسیر خود در بدن، خون از انواع مختلفی از عروق عبور می کند. آنها با هم یک شبکه به هم پیوسته را تشکیل می دهند و جریان بی وقفه خون را در یک جهت تضمین می کنند، از قلب به سمت اطراف و از آنجا به قلب:

این گردش خون بزرگ (گردش سیستمیک) از سمت چپ قلب شروع می شود: خون غنی از اکسیژن را از طریق شریان اصلی (آئورت) به بدن پمپاژ می کند. شاخه‌های اصلی ضخیم (شریان‌ها) از آئورت منشعب می‌شوند که به رگ‌های خونی کوچک‌تر و کوچک‌تر (شریان‌ها) تقسیم می‌شوند و در نهایت به کوچک‌ترین رگ‌ها (مویرگ‌ها) می‌پیوندند. اینها یک شبکه مویرگی با انشعاب ریز تشکیل می دهند که از طریق آن اکسیژن و مواد مغذی به بافت اطراف می رسد. خونی که اکنون فاقد اکسیژن و مواد مغذی فقیر است از شبکه مویرگی به عروق کمی بزرگتر (ونول) جریان می یابد. وریدها به نوبه خود به وریدهایی جریان می یابند که خون را از طریق ورید اجوف فوقانی و تحتانی به قلب، یعنی سمت راست قلب می برند.

سرخرگ ها و سیاهرگ ها با هم 95 درصد و در نتیجه اکثر رگ های خونی را تشکیل می دهند. آنها معمولاً در نزدیکی یکدیگر قرار دارند. پنج درصد باقیمانده از مویرگ ها تشکیل شده است.

فقط چند قسمت از بدن اصلا رگ خونی ندارد. اینها شامل خارجی ترین لایه پوست و همچنین قرنیه، مو و ناخن، مینای دندان و قرنیه چشم است.

شریان

شریان ها خون را از قلب به اطراف منتقل می کنند. اطلاعات بیشتر در مورد این نوع رگ خونی را می توانید در مقاله شریان بخوانید.

آئورت

آئورت بزرگترین شریان بدن است. در مقاله آئورت می توانید در مورد آن بیشتر بخوانید.

رگها

سیاهرگ ها خون را از محیط اطراف به قلب باز می گرداند. در مقاله رگ ها می توانید در این مورد بیشتر بخوانید.

ورید اجوف بالا و پایین

شما می توانید هر آنچه را که باید در مورد دو بزرگ ترین سیاهرگ بدن بدانید در مقاله Vena cava پیدا کنید.

رگ پورتال

خون از حفره شکمی از طریق سیاهرگ باب به کبد منتقل می شود. در مقاله رگ پورتال می توانید اطلاعات بیشتری در مورد این رگ خاص بخوانید.

مویرگها

شریان ها و سیاهرگ ها از طریق شبکه ای از عروق بسیار ظریف به یکدیگر متصل می شوند. در مقاله مویرگ ها می توانید در این مورد بیشتر بدانید.

رگ های خونی چه مشکلاتی می توانند ایجاد کنند؟

وریدهای واریسی که عمدتاً روی پاها ایجاد می‌شوند، سیاهرگ‌های سطحی متسع و پیچ‌خورده هستند. آنها زمانی ایجاد می شوند که خون نتواند به درستی از وریدها خارج شود، که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. رگ های واریسی می توانند در سایر قسمت های بدن مانند مری نیز ایجاد شوند.

التهاب وریدهای سطحی با تشکیل لخته خون را ترومبوفلبیت می گویند. عمدتا در پاها بروز می کند. اگر لخته های خون در وریدهای عمقی ایجاد شود، فلبوترومبوز نامیده می شود.

سایر بیماری های رگ های خونی عبارتند از: سندرم رینود، آرتریت سلول غول پیکر و نارسایی مزمن وریدی (نارسایی مزمن وریدی).