تعریف
یک سندرم پاراپلژیک یا پاراپلژی (پزشکی پاراپلژی، سندرم عرضی) در نظر گرفته می شود آسیب به نخاع و علائم ناشی از آن بین یک سندرم پاراپلژیک کامل تمایز قایل می شود که در آن نخاع کاملاً قطع شده است و یک سندرم پاراپلژیک ناقص است که در آن نخاع فقط تا حدی آسیب دیده است. علائم پاراپلژی بستگی به میزان آسیب به نخاع.
علل احتمالی
نخاع در داخل ستون فقرات و همراه با آن قرار دارد مغز مرکزی را تشکیل می دهد سیستم عصبی (CNS) نخاع متشکل از مجاری عصبی است که در خدمت انتقال اطلاعات حرکتی و حساس بین آنها است مغز و عضلات ، پوست و اعضای داخلی. مسیرهای حرکتی برای حرکت دادن عضلات استفاده می شوند ، در حالی که مسیرهای عصبی حساس درک احساساتی مانند را امکان پذیر می کنند درد، احساس دما و لمس.
دلایل سندرم پاراپلژیک در بیشتر موارد (حدود 70٪) آسیب به نخاع ناشی از تصادفات است ، به عنوان مثال پس از تصادفات با موتورسیکلت یا اتومبیل. نیروی کند از خارج می تواند منجر به شکستگی مهره ها و خرد شدن یا فشرده شدن نخاع شود. سایر دلایل پاراپلژی است اختلالات گردش خون در ناحیه نخاع ، التهاب ، دیسک فتق ، عفونت یا تومور.
A ضربه در نخاع منجر به کمبود اکسیژن (ایسکمی نخاعی) می شود ، یعنی به دلیل یک انسداد در خون عروق، نخاع دیگر نمی تواند به اندازه کافی تأمین شود و آسیب دیده است. در مورد فتق شدید دیسک ، ممکن است هسته دیسک نشت شده نخاع یا ریشه های عصب را نیشگون گرفته و در نتیجه به آنها آسیب برساند. اغلب علت یک سندرم مقطعی نیز تومورهایی است که یا مستقیماً از بافت عصبی نخاع سرچشمه می گیرند یا از اندام های دیگر به ستون فقرات متاستاز می دهند. فضای مورد نیاز منجر به فشرده سازی و آسیب نخاع می شود.
اشکال سندرم پاراپلژیک
در پاراپلژی ناقص ، نخاع به طور کامل قطع نشده و آسیب دیده است. در نتیجه ، عملکرد دستگاههای جداگانه نخاع دست نخورده باقی مانده و حداقل تحریک جزئی را امکان پذیر می کند. علامت گذاری به ارتفاع ضایعه بستگی دارد.
با این حال ، عملکرد حرکتی و حسی باقیمانده حتی در زیر آسیب نیز دست نخورده باقی می مانند. پاراپلژی ناقص می تواند بر روی بازوها یا پاها (med. paraparesis) یا تمام اندام ها (med.) تأثیر بگذارد.
تتراپارزیس). فشرده سازی نخاع به دلیل ضربه ، تومور یا فتق دیسک از دلایل اصلی پاراپلژی ناقص است. فلج از پادر یک سندرم پاراپلژیک کامل ، کل سطح مقطع نخاع آسیب دیده و همه را از بین می برد اعصاب.
بلافاصله پس از آسیب ضربه ، یک ستون فقرات شوک رخ می دهد این یک موقتی است شرط که در آن تمام عملکردهای حرکتی و عصبی زیر ضایعه کاملاً از کار می افتد. اندامها به سختی فلج می شوند.
پس از چند هفته ، فلج شل به فلج اسپاستیک تبدیل می شود ، در این حالت کشش عضلات از نظر آسیب شناسی افزایش می یابد و عضلات به طور دائمی متشنج می شوند. علاوه بر این ، سندرم پاراپلژیک کامل منجر به از دست دادن حساسیت زیر ارتفاع ضایعه و ظاهر شدن پاتولوژیک می شود واکنش (مثلاً رفلکس بابینسکی) ، یعنی واکنش که در افراد سالم اتفاق نمی افتد. علاوه بر این، مثانه و اختلالات تخلیه روده می تواند رخ دهد.
