اقدامات - چه کاری می توانید انجام دهید؟
این باید خود را طبیعی تشخیص دهد Mobbing در هر شکل جلوگیری می شود. این وضعیت باید توسط والدین و معلمان به درستی ارزیابی شود تا از یک سو هیچگونه اتهام غیرضروری و از طرف دیگر موجب وحشت کودکان یا گروه های منفرد نشود. اگر كودكی با نگرانی مناسب نزد والدین ، معلمین یا شخص مورد اعتماد دیگری آمد ، كاملاً ضروری است كه با این مسئله برخورد جدی شود.
اغلب ، تا زمانی که آنها درخواست کمک می کنند ، کودکان مدت طولانی قربانی شده اند و سعی کرده اند زورگویی را کنار بگذارند. بسیاری از کودکان به هیچ وجه جرات درخواست کمک ندارند زیرا می ترسند که "قمه زنی" با بدتر شدن اوضاع همراه شود. در اینجا والدین یا معلمان هستند که می توانند علائم را تشخیص دهند و به طور فعال به کودک مربوطه نزدیک شوند.
ذکر این نکته مهم است که دقیقاً در چه مکانی ، در چه زمانی و چرا اتفاق افتاده است. با چنین یادداشت هایی ، مقابله با مرتکبان یا والدین افراد با رفتار ناشایست آنها آسان تر است. همه والدین به اتهاماتی که فرزندانشان در مدرسه رفتار بدی نشان داده اند پاسخ نخواهند داد.
با این حال در بدترین حالت می توان از یک وکیل استفاده کرد و از طریق راه قانونی مشکل را برطرف کرد. همچنین هر معلمی تا حدودی دارای عملکرد آموزشی است که باید در مورد قلدری نیز انجام دهد. اگر الف قلدری قربانی به معلم مراجعه می کند یا اگر معلم مستقیماً بداند که در کلاس یا مدرسه او موبینگ در جریان است ، گزینه های مختلفی برای ادامه کار وجود دارد. اول از همه ، باید جلسه ای بین مرتکب و قربانی برگزار شود ، جایی که قربانی بتواند آزادانه صحبت کند و توسط معلم محافظت شود.
واکنش مرتکبان به آنچه گفته می شود می تواند رویه بعدی تأثیر بگذارد. به ویژه پیروان معمولاً وقتی با رنج قربانی قلدری روبرو می شوند از چنین اقداماتی خودداری می کنند. یک پیرو با ابتکار خود شروع به زورگویی به کودک دیگری نمی کند ، اما این کار را می کند تا چهره خود را در گروه حفظ کند و خودش قربانی نشود.
به خصوص در مورد كودكان كوچك ، مانند دبستان ، رفتار می تواند تحت تأثیر مثبت داستان ها و بازی ها قرار گیرد. معلم ابتدا احساس قربانی قلدری را توصیف می کند و احساسات را برای کل کلاس تا حد ممکن نزدیک به شرایط توصیف می کند. بعد ، امکان ترکیب یک بازی نقشی وجود دارد که در آن کودک نقش قربانی را بر عهده می گیرد و در چارچوب مناسب در معرض قلدری قرار می گیرد.
این نقش نباید توسط یک قربانی واقعی یا سابق قلدری بازی کند ، زیرا این فقط باعث فشار روحی اضافی برای کودک می شود. ترجیح داده می شود که مرتکب نقش قربانی را بر عهده بگیرد و بدین ترتیب ببیند که موقعیت مخالف در آن ساختار قدرت چقدر وحشتناک است. به این ترتیب باید احساس درست و غلط تقویت شود و کودکان را تشویق کرد که از حملات قلدری در آینده خودداری کنند و کودک آسیب دیده را دوباره در جامعه ادغام کنند.
این رویکرد باید توسط کل کادر آموزشی پشتیبانی شود ، زیرا فقط یک معلم مسئول کلاس نیست. مشارکت همکاران اطمینان حاصل می کند که وضعیت در کل مدرسه کنترل می شود. والدین همچنین باید از اقدامات انجام شده مطلع شوند. وظیفه آنها می تواند به عنوان مثال تشویق فرزندشان باشد.
تمام مقالات این مجموعه:
