کرم های روباهی انگل هایی هستند که با هزینه میزبان میانی و میزبان اولیه خود زندگی می کنند و در بافت های خود لانه می کنند. اندوپارازیت ها در اصل از جوندگان به عنوان میزبان میانی استفاده می کنند ، آنها را ضعیف می کنند و همراه با حیوانات توسط پستانداران بزرگتر مانند روباه بلعیده می شوند. برای انسان ، روباه کرم عفونت در صورت عدم درمان اغلب کشنده است.
کرم های روباهی چیست؟
روباه کرم همچنین با نام Echinococcus multilocularis شناخته می شود. این یک شکل زندگی انگلی است کرم کلاس به طور سیستماتیک ، به زیر کلاس کرمهای نواری واقعی یا Eucestoda تعلق دارد که در این میان متعلق به راسته Cyclophyllidea و خانواده Taeniidae است. این گونه از جنس Echinococcus کرم نواری است و بنابراین مربوط به یک اندوپارازیت از گروه Cestoda است. Echinococcus multilocularis تا سه میلی متر رشد می کند و از پنج اندام کرم نواری تشکیل می شود که اصطلاحاً پروگلوتید نامیده می شود. در سر منطقه ، کرمهای روباهی چهار مکنده و یک قلاب دارند. این به آنها اجازه می دهد تا به دیواره روده میزبان خود متصل شوند. قلاب ها به صورت دایره ای در اطراف مکنده قرار گرفته و گروههایی با حداکثر 18 قلاب تا 34 میکرومتر را تشکیل می دهند. کرم روباه فقط در نیمکره شمالی به ویژه در آلمان ، سوئیس و مناطق شرقی فرانسه گسترده است. کرم روباه بستگی به آن دارد توزیع روی میزبانهای مناسب و میزبانهای متوسط ، که فقط در معتدل مشاهده می شوند سردآب و هوای معتدل نیمکره شمالی. انگل ها همیشه به میزبان خود آسیب می رسانند. بنابراین ، آلودگی به گیاه Echinococcus multilocularis لزوماً باید بیماریزا تلقی شود.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
مانند همه اندوپارازیت ها ، کرم روباه با هزینه ارگانیسم میزبان تغذیه می کند. مواد مغذی را مستقیماً از طریق سطح بدن جذب می کند. کرم روباه روده ندارد. موش ها و حیوانات کوچک به عنوان میزبان میانی عمل می کنند. میزبان اصلی ، پستانداران بزرگتر به ویژه روباه و سگ است. کرم های روباهی زندگی خود را در این کشور می گذرانند روده کوچک میزبانهای قطعی. آنها تخم مرغ در اندام تولید مثل خود بالغ می شوند. هنگامی که اندام تولید مثل است ریختن، اولین مرحله لاروی نسل بعدی کامل است. تخم مرغ در امتداد دستگاه روده میزبان حرکت کرده و توسط میزبان دفع می شود. کرم روباه تا 200 تولید می کند تخم مرغ در روز تخمهای دفع شده برای ماهها تحت شرایط نامساعد آب و هوایی عفونی می مانند. میزبانهای میانی مانند جوندگان تخمها را دوباره جذب می کنند. در طی این فرآیند ، کپسول لارو حل می شود و انکوسفرها ، لارو هگزاکانت ، آزاد می شوند. این لاروها از روده عبور می کنند مخاط از میزبان میانی برای ورود به جریان خون. آنها از طریق جریان خون به کبد از میزبان متوسط یا ریه ها را آلوده کنید ، قلب و طحال. بنابراین انکوسفرها در بافتهای اندامها مستقر می شوند و در آنجا به مرحله لاروی متاستستها یا باله ها منتقل می شوند. به لطف تشکیل حبابهای ژلاتینی ، آنها از بافت میزبان جدا می شوند. از دیواره متاستود ، باله های بیشتر قطعه قطعه جوانه زده و به بافت نفوذ می کنند. پسندیدن متاستازها، آنها از طریق جریان خون به اندام های دیگر مهاجرت می کنند. در مرحله سوم لارو ، protoscolices با سر حمله گیاهان تشکیل می شود. میزبان واسطه از عفونت چنان ضعیف می شود که طعمه میزبان نهایی بالقوه مانند روباه ، سگ یا گربه است. حتی پس از مرگ میزبان میانی ، لارو در لاشه عفونی باقی می ماند و بنابراین می تواند به عنوان عفونت لاشه گسترش یابد. پروتکلاسکول ها از بافت میزبان میانی در خارج می شوند دستگاه گوارش میزبان قطعی و رشد به کرم های بالغ در روده کوچک میزبان اصلی انسان ها معمولاً از طریق قارچ های آلوده و توت های وحشی به کرم روباه آلوده می شوند. عفونت های اسمیر پس از تماس با خاک جنگل نیز منبع عفونت است. سگ ها ، روباه ها و گربه ها نیز می توانند از طریق تماس با مدفوع هایی که به سختی قابل مشاهده است ، به انسان آلوده شوند.
بیماری ها و بیماری ها
در انسان ، کرم نوار روباه باعث آلوئولار می شود اکینوکوکوز. بیماری عفونی با تشکیل کیست مشخص در بدن آشکار می شود. به طور معمول ، کیست کرم روباه رشد به روشی تهاجمی ، یعنی به بافتهای اندام حمله می کنند. آنها معمولاً به اندازه یک فندق و رشد در خوشه ها کیست ها توسط اطراف احاطه شده اند بافت همبند و بافت دانه بندی و بهم پیوسته اند. به دلیل تشکیل کیست ، عفونت قطعه قطعه عضو آسیب دیده را از بین می برد. در بسیاری از موارد ، عفونت با متاستاز در بدن گسترش می یابد و با گذشت زمان ، اندام های دورتر را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم بالینی مشابه علائم سرطان است. بسته به اندام های آسیب دیده ، علائم فردی ممکن است در موارد مختلف متفاوت باشد. انواع اختلالات عملکردی ارگانیک ممکن است رخ دهد. درمان برای بهبود پیش آگهی کاملاً ضروری است. در حالت مطلوب ، کلیه کیست های اکینوکوک با جراحی برداشته می شود. با این حال ، به دلیل نفوذ کیست ها به بافت ، شیمی درمانی با آلبندازول or مبندازول در بیشتر موارد داده می شود. خاص داروهای در برابر گونه های کرم وجود ندارد. پروفیلاکسی مهمترین نقش را در زمینه عفونت کرم نواری روباه ایفا می کند. در دمای 70 درجه سانتیگراد ، لارو کرم روباه می میرد. بنابراین ، کنسرو کردن مواد غذایی یک پیشگیری مناسب است. کله پاچه و گوشت خام غذای سگ و گربه را می توان از طریق طبخ ، و حیوانات خانگی را به طور مرتب کرم زد. میوه ها و قارچ های وحشی به طور ایده آل قبل از مصرف کاملاً شسته و گرم می شوند. بیماران مبتلا به نقص ایمنی بیشتر در معرض ابتلا به کرم روباه هستند.
