مترادف به معنای گسترده تر
شوره سر ، مویرگهای پیتریازیس سیمپلکس ، ورم بوسه ، سر پیتریازیس سیمپلکس
- از یک طرف مقیاس های خشک وجود دارد. اینها در پوسته های خیلی خشک رخ می دهند و بیشتر در زمستان اتفاق می افتند ، به عنوان مثال به دلیل گرم شدن هوای اتاق.
- از طرف دیگر ، فلس های روغنی در وجود دارد موهای چرب، یعنی تولید بیش از حد سبوم ، جایی که پوست سر اغلب قرمز شده و خارش پوست.
این نیز می تواند نشانه ای از درماتیت سبورئیک باشد.
از جمله شکایاتی که با افزایش شوره ایجاد می شود ، درجات مختلف خارش (خارش) و همچنین قرمز شدن پوست سر یا ضایعات کوچک پوستی به دلیل افزایش خراش است. همچنین گریستن مناطق پوستی ، پوکه ها (تجمع های چرک در پوست) و ریزش مو، که می تواند در اثر خراش ایجاد شود یا می تواند نتیجه یک اختلال هورمونی (آلوپسی آندروژنتیکا) یا افزایش تولید سبوم (آلوپسی سبوروئیکا) باشد ، می تواند از جمله علائم محسوب شود. تشخیص را می توان با یک مصاحبه جامع (آنامنز) و معاینه بالینی توسط متخصص پوست (متخصص پوست) انجام داد.
این شامل تجزیه و تحلیل خانوادگی و اجتماعی است. اما همچنین به اصطلاح از آنامزیز رویشی نباید غافل شد ، که ارتباط بین وقوع شوره سر و فصل یا مصرف برخی غذاها را درخواست می کند. علاوه بر این ، باید روشن شود که آیا بیماری های قبلی وجود دارد ، a بارداری وجود دارد یا اینکه آیا برخی شرایط استرس مانند یک عمل جراحی قبل از آن بوده است.
بازرسی از کل پوست و مو نیز لازم است. همچنین می توان از تشخیص آزمایشگاهی ، از جمله دیفرانسیل ، مشاوره گرفت خون شمارش ، آسیب شناسی بعد از گرفتن نمونه ، تشخیص آلرژی و تشخیص میکروسکوپی قارچ ها در بافت. برای جلوگیری یا کاهش شوره سر ، حذف عوامل خطر رفتاری مفید است.
اینها شامل یک متوسط است رژیم غذایی، الکل و استرس کمی. غالباً می توان با مناسب سازی ، تسکین یافت مو با شامپوی ضد شوره مراقبت کنید ، از شانه های تیز و همچنین موج های دائمی یا رنگ مو جلوگیری کنید. در صورت عدم بهبود ، حداکثر پس از چهار هفته باید با یک متخصص پوست مشورت شود ، که می تواند عدم تحمل مواد موجود در شامپوها یا مواد غذایی را رد کند.
مواد ضد شوره مانند سلنیوم و قطران ذغال سنگ یا حتی مواد ضد شوره مانند اسید سالیسیلیک ، گوگرد ، سر روغن یا اوره اغلب در شامپوهای ضد شوره وجود دارد و یا می تواند توسط پزشک تجویز شود. علاوه بر این ، مواد ضد التهابی مانند استروئیدها به عنوان مثال کورتیزون کرم ها و همچنین داروهای تسکین دهنده خارش می توانند تجویز شوند. در صورت وجود عفونت قارچی می توان داروی ضد میکروس تجویز کرد.
این داروها معمولاً به صورت موضعی (موضعی) مانند کلوتریمازول یا کتوکونازول استفاده می شوند. این "عوامل ضد قارچ" با از بین بردن عوامل بیماری زا که در مرحله تولید مثل هستند و جلوگیری از ورود قارچ های بیشتر به مرحله تولید مثل ، مانع تولید مجدد بیشتر قارچ می شوند. اینها شامپوهایی هستند که باید دو بار در هفته استفاده شوند.
احتمال دیگر این است مو محلولهایی با بی فونازول ضد میکروس ، که فقط روی پوست سر قرار می گیرند و نیازی به شستشو ندارند. پیریتین روی و دی سولفید سلنیوم نیز دارای اثر ضد میکروبی هستند. اگر علت شوره سر التهاب شدید باکتریایی است ، آنتی بیوتیک ها می تواند برای جلوگیری از رشد باکتری یا آنها را بکشد. اگر نورودرماتیت or پسوریازیس ماشه هستند ، ابتدا باید بیماری به این ترتیب درمان شود.
