سایمتیدین

محصولات

سایمتیدین به صورت روکش دار از طریق تجاری در دسترس بود قرص (تاگامت). در حال حاضر ، دیگر هیچ داروی انسانی با ماده فعال در بسیاری از کشورها ثبت نشده است. سایمتیدین در دهه های 1960 و 1970 تحت رهبری سر جیمز بلک به عنوان اولین ویروس از گروه آنتاگونیست های گیرنده H2 و در دهه 1970 به بازار آمد. سایمتیدین به سرعت تبدیل به یک فیلم پرفروش شد.

ساختار و خواص

سایمتیدین (C10H16N6S، Mr = 252.3 گرم در مول) یک مشتق ایمیدازول و گوانیدین است. به صورت سفید وجود دارد پودر که به میزان کمی در حل می شود آب.

اثرات

سایمتیدین (ATC A02BA01) ترشح را مهار می کند اسید معده و انزیم گوارنده پروتئين در شیره معده در معده. اثرات ناشی از تضاد انتخابی در است هیستامین گیرنده های H2.

موارد مصرف

  • زخم معده و روده ، برای پیشگیری و درمان.
  • بیماری بازگشت اسید به مری
  • سندرم زولینگر-الیسون

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای قرص با غذا گرفته می شوند

موارد منع مصرف

  • حساس بودن
  • اختلال در عملکرد کلیه
  • کودکان و نوجوانان در حال رشد هستند

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

سایمتیدین مهار کننده چندین ایزوآنزیم CYP450 است و بنابراین پتانسیل بالایی برای تعامل دارد. سایر داروها فعل و انفعالات به دلیل افزایش PH معده امکان پذیر است.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل برادیکاردی, تاکی کاردی، ناهنجاری های هدایت و بثورات.