محصولات
سایمتیدین به صورت روکش دار از طریق تجاری در دسترس بود قرص (تاگامت). در حال حاضر ، دیگر هیچ داروی انسانی با ماده فعال در بسیاری از کشورها ثبت نشده است. سایمتیدین در دهه های 1960 و 1970 تحت رهبری سر جیمز بلک به عنوان اولین ویروس از گروه آنتاگونیست های گیرنده H2 و در دهه 1970 به بازار آمد. سایمتیدین به سرعت تبدیل به یک فیلم پرفروش شد.
ساختار و خواص
سایمتیدین (C10H16N6S، Mr = 252.3 گرم در مول) یک مشتق ایمیدازول و گوانیدین است. به صورت سفید وجود دارد پودر که به میزان کمی در حل می شود آب.
اثرات
سایمتیدین (ATC A02BA01) ترشح را مهار می کند اسید معده و انزیم گوارنده پروتئين در شیره معده در معده. اثرات ناشی از تضاد انتخابی در است هیستامین گیرنده های H2.
موارد مصرف
- زخم معده و روده ، برای پیشگیری و درمان.
- بیماری بازگشت اسید به مری
- سندرم زولینگر-الیسون
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای قرص با غذا گرفته می شوند
موارد منع مصرف
- حساس بودن
- اختلال در عملکرد کلیه
- کودکان و نوجوانان در حال رشد هستند
برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
سایمتیدین مهار کننده چندین ایزوآنزیم CYP450 است و بنابراین پتانسیل بالایی برای تعامل دارد. سایر داروها فعل و انفعالات به دلیل افزایش PH معده امکان پذیر است.
عوارض جانبی
شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل برادیکاردی, تاکی کاردی، ناهنجاری های هدایت و بثورات.