مراقبت تسکینی در بیمارستان | مراقبت تسکینی

مراقبت تسکینی در بیمارستان

بهترین گزینه برای مراقبت تسکین دهنده در بیمارستان یک بخش تسکینی ویژه است. از ویژگیهای خاص بخش تسکینی تعداد کمتر تخت و تجهیزات بهتر با پزشکان و پرسنل پرستاری است. پذیرش در بخش تسکینی در صورتی امکان پذیر است که بیمار از بیماری صعب العلاج رنج ببرد که در آینده ای قابل پیش بینی منجر به مرگ شود و در حال حاضر به دلیل شرایط جسمی از علائم و محدودیت های کیفیت زندگی قابل توجهی رنج می برد.

بیماران باید توافق کنند که دیگر با هدف افزایش عمر درمان نمی شوند. هدف اصلی درمان دارویی تسکینی در بیمارستان کنترل و تخفیف علائم بیماری است. درمان طولانی مدت امکان پذیر نیست ، هدف این است که بیماران را به خانه های خود برگردانیم یا برای مثال در یک بیمارستان بگذاریم.

بستری شدن در بخش تسکین با بستری شدن در پزشک خانواده انجام می شود ، هزینه های مربوطه بر عهده آن است سلامت بیمه اما درمان پزشکی تسکینی در یک بخش "عادی" بیمارستان نیز امکان پذیر است: یک تیم ویژه آموزش دیده متشکل از پزشکان ، پرستاران و سایر گروه های حرفه ای (به عنوان مثال مراقبت دام ، فیزیوتراپیست ، مددکاران اجتماعی و غیره) از تیم بخش در مراقبت از بیماران فانی پشتیبانی می کنند بیماران.

مراقبت تسکینی در بیمارستان

هدف حرکت جنبشگاه ، دقیقاً مانند هدف مراقبت تسکین دهنده، مراقبت جامع از بیماران فانی و بیمار در حال مرگ در آخرین مرحله بیماری و حفظ بالاترین کیفیت ممکن در زندگی است. بیمارستان ها می توانند به صورت سرپایی (با یک شب اقامت) یا سرپایی (به عنوان نوعی کلینیک روزانه) سازماندهی شوند و با م institutionsسسات پزشکی تسکینی و پزشکان (به عنوان مثال پزشکان خانواده آموزش دیده در پزشکی تسکینی) ، که از تیم ملاقات خانگی به طور منظم در خانه پشتیبانی می کنند ، بسیار نزدیک کار می کنند . آنها همچنین کسانی هستند که برنامه درمان پزشکی تسکینی را تعیین می کنند و آن را با بیماران و بستگان آنها در میان می گذارند. اتاق های این بیمارستان روشن و دوستانه است و همچنین ممکن است دارای یک باغ باشد.

این تیم متشکل از پرسنل پرستار آموزش دیده و مددجویان داوطلب آسایشگاه است که آموزش های ویژه ای را نیز به پایان رسانده اند. کارهای روزمره در بیمارستان از یک ریتم ثابت پیروی نمی کند ، اما تلاش می شود خود را به خواسته ها و نیازهای ساکنان معطوف کند. هدف از مراقبت از بیمارستان ، حفظ کرامت بیمار در حال مرگ است و شناختن مرگ به عنوان بخشی از زندگی با پرداختن آشکار به مباحث "مرگ" و "مرگ" و در نتیجه کنار آمدن با روند مرگ.