نارساخوانی (ICD-10-GM F81.0: اختلال خواندن و هجی) اختلال خواندن و هجی (LRS) است. نارساخوانی متعلق به "اختلالات رشد محدود مهارت های مدرسه" است.
نارساخوانی یکی از شایعترین اختلالات عملکرد جزئی در است کودکی و نوجوانی در سراسر جهان ، حدود 3-11٪ از کودکان و نوجوانان از اختلال خواندن و / یا هجی (LRS) رنج می برند.
نسبت جنسیت: پسران بیشتر از دختران در نسبت 3: 1 تحت تأثیر قرار می گیرند
اوج فراوانی: نارساخوانی معمولاً در سن پیش دبستانی یا دبستان تشخیص داده می شود.
شیوع (فراوانی بیماری) برای یک اختلال خواندن و هجی در ترکیب حدود 8٪ و برای یک اختلال هجی جداگانه حدود 7٪ است. اختلال خواندن منزوی تقریباً 6٪ است. حداکثر 6.4/XNUMX درصد بزرگسالان در آلمان به سطح خواندن / هجی کردن دانش آموزان کلاس چهارم نمی رسند.
دوره و پیش آگهی: توانایی های دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی اغلب به دلیل اختلال در املا دست کم گرفته می شود و در نتیجه تصمیمات اشتباهی در مورد مشاغل مدرسه می گیرند. در نتیجه ، نارساخوانی اغلب منجر به کاهش سطح آموزش حرفه ای و همچنین افزایش نرخ بیکاری در بین افراد آسیب دیده می شود. با این حال ، یک نارساخوانی تحت درمان حرفه ای می تواند به رشد موفقیت آمیز مدرسه و رشد شخصیت مثبت کمک کند.
بیماریهای همزمان (اختلالات همزمان) در اختلال خواندن و / یا هجی کردن اغلب است اختلالات اضطرابی (حدود 20٪) ، علائم افسردگی (حدود 40.5٪) ، اختلال هایپرکینتیک یا اختلال توجه / بیش فعالی (ADHD).
