چه زمانی ماده حاجب MRI ضروری است؟
MRI بدون ماده حاجب تا حد زیادی بدون خطر است، اما برای همه سوالات کافی نیست. هر زمان که بافت مشکوک با سایه های مشابه خاکستری نشان داده شود، استفاده از ماده کنتراست منطقی است. به عنوان مثال، هنگام بررسی کانون های مشکوک در طحال، لوزالمعده یا کبد و یا در هنگام روشن شدن تومورها و متاستازها. نواحی با خون رسانی ضعیف را می توان با استفاده از مواد حاجب پیدا کرد، به عنوان مثال زخم یا مسدود شدن رگ های خونی پس از سکته مغزی.
مواد حاجب مورد استفاده در MRI
مواد حاوی گادولینیوم، اکسیدهای آهن و ترکیبات منگنز اغلب برای MRI با ماده حاجب استفاده می شود. در حالی که گادولینیوم ممکن است فقط از طریق ورید تجویز شود، بیمار می تواند دو ماده دیگر را نیز بنوشد. این به ویژه برای معاینه دستگاه گوارش مفید است.
مواد حاجب MRI: عوارض جانبی
در بیماران سالم، مواد حاجب MRI به طور کلی فقط عوارض جانبی خفیفی از جمله
- احساس گرما، سرما یا گزگز
- سردرد
- کسالت عمومی
- سوزش پوست
در برخی موارد، مواد حاجب MRI نیز می توانند باعث واکنش های آلرژیک شوند.
در موارد نادر، تجویز مواد حاجب حاوی گادولینیوم می تواند منجر به به اصطلاح فیبروز سیستمیک نفروژنیک (NSF) در مورد نارسایی کلیوی موجود شود. این بیماری بافت همبند با تکثیر بافت همبند در پوست، مفاصل یا اندام های داخلی مشخص می شود. گادولینیوم همچنین ممکن است در نواحی خاصی از مغز رسوب کند. این می تواند منجر به علائم ثانویه مانند درد یا پارستزی شود.
ارزیابی مجدد مشخصات ایمنی موضوع بحث بحث برانگیز در میان کارشناسان است. با این حال، مواد حاجب گادوبوترول، گادوتریک اسید و گادوتریدول در حال حاضر هنوز استفاده می شوند، البته با توصیه به استفاده از آنها در کمترین دوز ممکن. به منظور ایمنی بیمار، پزشکان در مورد استفاده از مواد حاجب حاوی گادولینیوم به صورت موردی پس از سنجش خطرات و فواید تصمیم می گیرند.
