انتقاد از درمان روزه
بسیاری از حرفه های پزشکی و همچنین جامعه تغذیه آلمان (DGE) در مقابل پوسیدگی یا "رفاه-پاره شده" هستند. دلیل این امر مطالعات به سختی موجود و ناکافی است که تأثیرات مثبت پخچه را ثابت می کند. علاوه بر این فقط انسانهای سالم باید چنین درمانی را شروع کنند ، زیرا خطر عوارض جانبی جدی بیش از حد زیاد است.
در عین حال درمان پوسیدگی باید با اثرات مثبت بیماری های مزمن همراه باشد. نکته بعدی انتقاد اصطلاحاً "پاکسازی" است ، زیرا این اصطلاح در پزشکی مدرسه وجود ندارد یا قابل توضیح است. "سرباره" نشان دهنده محصولات نهایی متابولیکی است ، که بدن نمی تواند از شر آنها خلاص شود و در طی یک زمان پراکندگی از آنها آزاد شود.
از نظر پزشکی ، این قابل تأیید نیست ، زیرا مواد زائد غیر قابل استفاده یا سمی معمولاً بلافاصله از طریق کلیه ها یا مدفوع دفع می شوند و در بدن جمع نمی شوند. این اثر قرار است حتی توسط پاره شدن بدتر شود. از جمله اثرات مثبت پخ شدن می توان به کاهش وزن و بهزیستی ذهنی در حین درمان اشاره کرد.
اینها با این حال تأثیراتی هستند که می توان از طریق سایر روشهای سالم نیز به آنها دست یافت و نباید عمدتاً همراه با درمان پاره شده در پیش زمینه باشند. درمان پخچه و به طور کلی پوسیدگی در هر صورت از نظر پزشکی بسیار مهم است. در مورد اثرات مثبت یک درمان پخشی فقط مطالعات اندکی انجام شده و معنی دار نیست.
با این وجود بعید است بسیاری از افراد به دلیل احساس بسیار خوب و بهبودی ، به درمان پخچه بپردازند. یکی در این مورد همچنین به اصطلاح "بالا بودن پخ" صحبت می کند. محققان تصور می کنند که در نتیجه هورمون "سرتونین" افزایش یافته و منجر به احساسات مثبت می شود.
همچنین بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های مزمن ، مانند روماتیسم, دیابت و میگرن نشان می دهد که به بهبود علائم رسیده اید. با وجود همه اینها ، این یک نوع کاملا رادیکال از است رژیم غذایی، که در آن "گرسنگی" مصنوعی بدن به منظور سم زدایی از بدن تحریک می شود. عوارض جانبی بی شماری وجود دارد ، به همین دلیل بسیاری از افراد چنین هستند خشک دهن می خواهم یا مجبورم که درمانی را متوقف کنم.
علاوه بر این ، نظریه پاره پاره با داروی مدرسه سازگار نیست ، زیرا کسی در مورد "سیندر" صحبت می کند ، که به وضوح تعریف نشده و اثبات نشده است. بدن محصولات نهایی سمی و غیر قابل استفاده را از طریق دفع می کند کلیه، چرا آنها نمی توانند در بدن جمع شوند. اگر انگیزه ای قوی برای یک درمان پخم وجود داشته باشد و "تأیید" پزشکی وجود داشته باشد ، درمان می تواند معنا دار باشد ، زیرا می تواند بر احساس روانشناختی تأثیر مثبت بگذارد و این نقش زیادی در بیماری های مزمن دارد.
