خارش (خارش): شرح

بررسی اجمالی

درمان: مراقبت از پوست، دستکش‌های نخی برای جلوگیری از خراشیدگی هنگام خواب، لباس‌های هوادار، کمپرس‌های خنک، تکنیک‌های آرام‌سازی، درمان بیماری زمینه‌ای.
علل: آلرژی، پسوریازیس، اگزما، انگل ها، بیماری های کلیوی و کبدی، بیماری های خون و سیستم لنفاوی، اختلالات متابولیک.
تشخیص: مصاحبه با بیمار (تاریخ، معاینه فیزیکی، آزمایش خون، اسمیر و نمونه بافت، روش های تصویربرداری (مانند سونوگرافی، اشعه ایکس)

خارش چگونه و کجا می تواند خود را نشان دهد؟

خارش (خارش) میل به خاراندن ناحیه مربوطه را ایجاد می کند. ناحیه ای از پوست که خارش دارد گاهی طبیعی به نظر می رسد، در موارد دیگر با یک بیماری (پوستی) تغییر می کند. اگر خارش بعد از شش هفته فروکش نکرد، پزشکان از خارش مزمن صحبت می کنند.

این که آیا خارش در صورت، پشت، پشت زانو، لگن یا قسمت بالایی بدن رخ می دهد بستگی به علت آن دارد: گاهی اوقات یک آلرژی یا یک بیماری پوستی مانند نورودرماتیت (اگزمای آتوپیک) پشت آن است، گاهی اوقات این یک عفونت قارچی یا به سادگی است. پوست خشک. بسته به علت، شدت خارش متفاوت است. گاهی اوقات شب و روز وجود دارد، گاهی اوقات خارش فقط زمانی رخ می دهد که استراحت می کنید.

منشا خارش

برای مدت طولانی، فرض بر این بود که خارش توسط همان پایانه های عصبی تحریک درد ایجاد می شود. با این حال، یافته‌های جدیدتر نشان می‌دهد که این یک زیرگروه جداگانه از رشته‌های عصبی است که توسط انتقال‌دهنده‌های عصبی خاص، در درجه اول هیستامین و سروتونین، تحریک می‌شوند. این تز برای مثال با این واقعیت پشتیبانی می شود که مواد افیونی درد را مهار می کنند اما خارش را تحریک می کنند.

خاراندن محرک های درد ایجاد می کند که خارش را برای مدت کوتاهی پوشانده و تسکین می دهد. با این حال، تحریک مکانیکی پوست مواد پیام رسان را آزاد می کند که به نوبه خود باعث ایجاد خارش می شود - یک دایره باطل ایجاد می شود. افراد مبتلا گاهی اوقات خارش پوست را سوزش یا کمی دردناک می دانند.

طبقه بندی خارش

خارش را می توان بر اساس ماهیت پوست تقسیم کرد:

Pruritus cum materia: خارش ناشی از یک بیماری پوستی است که از قبل به وضوح قابل مشاهده است.
Pruritus sine materia: در این حالت، پوست هنوز به طور مشهودی سالم و بدون تغییر به نظر می رسد.
خارش با علائم خراش مزمن: در اینجا، پوست به حدی خراشیده می شود که دیگر مشخص نیست که آیا بیماری پوستی زمینه ساز آن است یا خیر.

چه چیزی در برابر خارش کمک می کند؟

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

صرف نظر از علت خارش - درمان و تسکین اغلب می توانید حتی با نکات ساده ایجاد کنید:

از خشکی پوست خودداری کنید: از آب و هوای خشک اتاق، دوش گرفتن مکرر، حمام، جلسات سونا یا محصولات مراقبتی حاوی الکل خودداری کنید. پوست خشک اغلب باعث خارش پوست نیز می شود.
کاهش عوامل تحریک کننده: غذاهای بسیار تند، الکل، استرس، هیجان و عصبانیت اغلب باعث خارش می شوند. سعی کنید این عوامل را در زندگی خود محدود کنید.
حمام دوستدار پوست: حمام در آب ولرم بیش از 20 دقیقه جایگزین دوش سریع می شود. هنگام انجام این کار، از استفاده از ژل دوش خشک کن خودداری کنید. در صورت بروز بیماری های پوستی یا خراش شدید پوست را با حوله نکشید، بلکه به آرامی آن را بمالید. سپس دوباره با لوسیون روغن کاری کنید.
لباس‌های هوادار را انتخاب کنید: لباس‌های گشادی بپوشید که بدن را آسیب نمی‌زند یا پوست را تحریک نمی‌کند، مانند پنبه.
تسکین سریع: در صورت شروع ناگهانی خارش شدید، کمپرس خنک و مرطوب با ماست یا کمی سرکه کمک می کند. ضماد با چای سیاه نیز خوب است. با تمام کمپرس های مرطوب، دوباره کرم را روی پوست بمالید. لوسیون های حاوی اوره یا منتول پوست خارش دار را خنک و مرطوب می کنند.
از تکنیک‌های آرام‌سازی استفاده کنید: برخی روش‌ها مانند تمرین اتوژنیک، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی یا یوگا نه تنها به کاهش استرس کمک می‌کنند، بلکه برای منحرف کردن حواس از خاراندن، به‌ویژه در موارد خارش مزمن، طراحی شده‌اند.

مداوا

درمان همیشه به بیماری زمینه ای بستگی دارد و بر این اساس متفاوت است.

دلایل خارش چیست؟

خارش می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این احتمالات از نیش حشرات گرفته تا بیماری های پوستی و بیماری های سیستمیک متغیر است.

واکنش های پوستی و بیماری های پوستی

واکنش های پوستی (مانند تغییرات سریع دما) و بیماری های پوستی از علل اصلی خارش هستند. به عنوان مثال، خارش دارای محرک های زیر است:

نورودرماتیت (اگزمای آتوپیک): این حالت با خارش شدید نواحی پوست، گاهی اوقات با قرمزی و تاول همراه است. خارش بازوها و خمیدگی بازوها و همچنین پشت زانوها معمولی است. دست ها، پاها و گردن نیز اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند.
پسوریازیس: در پسوریازیس، نواحی پوسته‌دار و خارش‌دار پوست روی پس‌زمینه‌ای قرمز شده تشکیل می‌شوند. اینها به ویژه در خط مو، آرنج و زانو ایجاد می شوند.
عفونت قارچی: آلودگی به قارچ پوستی کاندیدا باعث قرمزی خارش دار پوست زیر بغل یا (در زنان) زیر سینه ها می شود که گاهی بوی نامطبوع بویژه در چین های پوستی دارد. سایر بیماری های قارچی نیز ممکن است، به عنوان مثال گلسنگ کشاله ران (تینیا اینگوینالیس). در اینجا، قسمت داخلی ران و ناحیه کشاله ران اغلب خارش دارند.
انگل ها: به ویژه گال (میت گال) بسیاری از افراد را از خواب محروم می کند. خارش اغلب در عصر و شب و در هوای گرم رخ می دهد.
عوامل محیطی: سموم آزاد شده از نیش حشرات، گیاهان، مواد شیمیایی یا انگل ها اغلب علاوه بر خارش شدید باعث درد می شوند.
خارش آکواژنیک: در اینجا، خارش گزنده به دلیل تماس با آب یا تغییرات دمایی در هوا رخ می دهد.
پوست خشک: پوسته پوسته شدن پوست هنگام برنزه شدن تابستان، کمبود رطوبت، دوش گرفتن یا خشک کردن محصولات مراقبت از پوست باعث خارش پوست می شود.

این بیماری‌های خودایمنی با علائم مختلفی ظاهر می‌شوند، اما خارش پوست همگی مشترک است.

بیماری های اندام های داخلی و سیستم های اندام

بسیاری از بیماری های دیگر نیز با خارش همراه هستند:

بیماری های کلیوی: بخش زیادی از بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیه که تصفیه خون (دیالیز) دریافت می کنند، مدت کوتاهی پس از درمان از خارش شدید و عمومی رنج می برند. دلایل دقیق آن هنوز نامشخص است.
اختلالات تیروئید: گرم شدن بیش از حد و خارش پوست در پرکاری تیروئید شایع است. خارش در کم کاری تیروئید نادر است.
دیابت شیرین: آسیب عصبی (نوروپاتی ها) و همچنین افزایش حساسیت به عفونت های قارچی پوست گاهی باعث واکنش های خارش پوست در بیماران دیابتی می شود.
عفونت اچ آی وی: کمبود سیستم ایمنی به بیماری های پوستی ناشی از قارچ ها یا انگل ها کمک می کند که مشخص نیستند اما گاهی اوقات با خارش شدید همراه هستند. خارش نیز گاهی در دوره درمان ضد ویروسی رخ می دهد.
سایر بیماری های عفونی: آبله مرغان و سرخک اغلب با خارش مداوم همراه هستند.
پلی سیتمی ورا: ضخیم شدن خون به دلیل تشکیل بیش از حد سلول های خونی ابتدا به صورت خارش آکواژنیک (خارش پس از تماس با آب) ظاهر می شود.
بی اشتهایی عصبی، عدم تحمل گلوتن یا سوء تغذیه گاهی اوقات با خارش همراه است.
بیماری های عصبی: آسیب به سیستم عصبی مرکزی، مانند مولتیپل اسکلروزیس (بیماری التهابی سیستم عصبی مرکزی با علائم فلج و سفتی)، پلی نوروپاتی ها (آسیب به اعصاب محیطی، به عنوان مثال در بازوها یا پاها)، یا بیماری های ویروسی مانند به عنوان هرپس زوستر (زونا).

داروها

تعداد زیادی دارو وجود دارد که به طور بالقوه باعث خارش می شوند:

آنتی بیوتیک ها
مواد مخدر
ضد التهاب
ضد مالاریا
داروهای روانگردان (برای درمان بیماری های روانی)
هورمون ها
دیورتیک ها (داروهایی که برای زهکشی استفاده می شوند، دیورتیک ها)
سیتواستاتیک (موادی که رشد و/یا تقسیم سلولی را مهار می کنند)
داروهای ضد فشار خون
طلا (ترکیبات طلا به عنوان مثال در درمان روماتیسم استفاده می شود یا استفاده می شود)
ضد انعقاد

سایر علل خارش

علاوه بر این، دلایل دیگری نیز برای خارش پوست وجود دارد:

نوسانات هورمونی: گاهی اوقات خارش عمومی در دوران بارداری، در طول سیکل قاعدگی یا بعد از یائسگی (کلیماکتریک) رخ می دهد.
درمان‌های سرطان: بسیاری از بیماران سرطانی در نتیجه درمان‌هایی مانند پرتودرمانی یا داروهای مختلف، خارش پوست را تجربه می‌کنند.

خارش: معاینات و تشخیص

اولین فرد تماس، متخصص پوست است که تغییرات پوستی و بیماری های پوستی را تشخیص می دهد. در صورتی که علت خارش پوست "روی پوست واضح نباشد" اما در بدن پنهان باشد، از پزشکان سایر تخصص ها (مانند متخصص داخلی یا روانپزشک) دعوت می شود.

آلرژی های موجود، هجوم اعضای خانواده به انگل ها، مکان های تعطیلات اخیر و مصرف دارو نیز سرنخ های مهمی را در مورد علت خارش در اختیار پزشک قرار می دهد. همچنین هر شکایت دیگری را، حتی اگر بی اهمیت به نظر می رسد (مثلاً سرگیجه یا ضعف) ذکر کنید.

معاینه فیزیکی شامل لمس کبد، طحال، غدد لنفاوی و کلیه ها برای تشخیص بیماری های ارگانیک است.

اگر خارش پوست بدون دلیل ظاهر شد، معاینات بعدی انجام می شود. آزمایش خون می تواند برای تشخیص تغییرات در کبد، کیسه صفرا، کلیه ها و همچنین التهاب یا سایر تغییرات نگران کننده استفاده شود. در آزمایش‌های بیشتر، پزشک خون را از نظر بیماری‌های خودایمنی بررسی می‌کند.

اگر مشکوک به بیماری اندام های داخلی مانند بیماری های کبد، کلیه یا تومور باشد، آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) اغلب آموزنده هستند.

خارش: چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

خارش پوست پس از نیش حشره یا واکنش آلرژیک بسیار ناخوشایند است، اما معمولاً در مدت کوتاهی خود به خود برطرف می شود. این اتفاقات یکباره دلیلی برای مراجعه به پزشک نیست. با این حال، اگر خارش مداوم بدون دلیل ظاهری بارها و بارها رخ دهد، توصیه می شود که یک متخصص نگاه دقیق تری به خارش داشته باشد.

به طور کلی توصیه می شود در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

خارش برای مدت طولانی و بدون دلیل ظاهری (در سراسر بدن) رخ می دهد.
شکایات اضافی مانند خستگی، خستگی یا تب وجود دارد
پوست تغییرات دیگری به جز خارش نشان می دهد