یک واکسیناسیون بسیار م againstثر علیه وجود دارد اوریون، که معمولاً برای اولین بار در سنین بین 12 تا 15 ماهگی برای کودکان تجویز می شود. معمولاً این واکسیناسیون به عنوان بخشی از واکسیناسیون ترکیبی علیه انجام می شود سرخک, اوریون, سرخچهو ابله مرغان. واکسیناسیون دوم در سنین 15 تا 23 ماه انجام می شود. بین دو واکسیناسیون باید حداقل یک دوره چهار هفته ای وجود داشته باشد. اوریون واکسن یک واکسن زنده است ، به این معنی که پاتوژن های ضعیف شده تزریق می شوند.
فراوانی بیماری
از بین کودکانی که واکسینه نمی شوند ، در حدود 90 درصد تا 15 سالگی به بیماری ویروسی آلوده می شوند. با این حال ، اکنون موارد نسبتاً کمی از اوریون در آلمان رخ می دهد زیرا واکسیناسیون به طور معمول به کودکان انجام می شود.
اوریون علی رغم واکسیناسیون
به ندرت امکان ابتلا به اوریون با وجود واکسیناسیون وجود دارد. این در صورتی امکان پذیر است واکسیناسیون اوریون به دلخواه اثر نکرده است. دلایل احتمالی ممکن است شامل یک واکسن ذخیره نشده یا نقص ایمنی باشد.
از آنجا که امروزه دو واکسیناسیون علیه اوریون انجام می شود ، ویروس فقط در افراد واکسینه شده به ندرت اتفاق می افتد. دلیل این امر این است که واکسیناسیون دوم تقویت کننده نیست بلکه واکسیناسیون دوم است. این هدف برای گرفتن مواردی است که اولین واکسیناسیون مثر نبوده است.
اوریون در بزرگسالان
بزرگسالان حتی کمتر از کودکان تحت تأثیر اوریون قرار می گیرند. این به این دلیل است که بیشتر بزرگسالان یا واکسینه می شوند یا به ویروس مبتلا می شوند کودکی. پس از آن ، معمولاً مصونیت مادام العمر وجود دارد.
فقط حدود ده درصد از کسانی که علیه اوریون واکسینه نشده اند ، از کودکی به این بیماری مبتلا نمی شوند و بنابراین در بزرگسالی هنوز می توانند به ویروس آلوده شوند. در موارد نادر ، یک عفونت ثانویه نیز ممکن است. در بزرگسالان ، اوریون با عوارض بسیار بیشتر از کودکان پیشرفت می کند.
اوریون در دوران بارداری
اگر زنان باردار به اوریون مبتلا شوند ، ویروس می تواند ایجاد کند سقط جنین، به خصوص در ماه های اول ماه بارداری. در مقابل ، هنوز مشخص نیست که ناهنجاری ها یا تولد زودرس می تواند در نتیجه بیماری رخ دهد.
نوزادان و نوزادانی که مادران آنها قبلاً به اوریون آلوده شده اند نمی توانند به این بیماری مبتلا شوند. آنها برای چندین ماه توسط مادر محافظت می شوند آنتی بادی.
