هنگام شنیدن کلمه برش نای، بسیاری از مردم تصاویر وحشتناکی را در ذهن دارند: تصادف ، پزشکان اورژانس برای جان قربانی می جنگند و در نهایت با باز کردن نای او را نجات می دهند. این ممکن است چشمگیر به نظر برسد ، اما مطابق تعریف پزشکی این یک مورد نیست برش نای، اما یک کونیوتومی.
تراکئوتومی چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی نای در حین a برش نای. برای بزرگنمایی کلیک کنید. تراکئوتومی ، یا تورم برش ، زمانی در پزشکی استفاده می شود که فرد نتواند یا نباید از مجرای هوایی فوقانی خود برای مدت زمان طولانی استفاده کند. این می تواند یک روش موقت و موقت باشد ، همانطور که از طریق پوست انجام می شود پنچر شدن و عمل انقباضی ، یا یک روش دائمی ، مانند زمانی که حنجره باید برداشته شود پنچر شدن از تراکئوستومی نیز در بخش های مراقبت ویژه به عنوان جایگزین استفاده می شود لوله گذاریاست که تهویه با یک لوله وارد شده از طریق دهان or بینی.
عملکرد ، اثر و اهداف
هنگامی که بیماران به یک اغماء یا نیاز به قرار گرفتن در کما ناشی از تصادف ، مصنوعی است تهویه همچنین ممکن است لازم باشد. اگر این برای مدت زمان طولانی لازم است ، پس پنچر شدن تراکئوستومی مزایایی دارد. نای به منظور قرار دادن a با سوزن توخالی سوراخ می شود تنفس لوله بعدا پیچیده تر ، تراکئوتومی جراحی است که در آن قسمت هایی از غده تیروئید نیز قطع شده است. این روش برای مدت زمان طولانی تری طراحی شده است ، همچنین به این معنی است که کانول تراشه بارها و بارها تغییر می کند. این نوع تراکئوتومی وقتی قرار می گیرد که مثلاً مجاری تنفسی فوقانی انسداد داشته باشد. علل می تواند بسیار متفاوت باشد و از یک نیش حشره به بیماری های عفونی به تشکیل تومور فلج مرتعش همچنین می تواند عضلات تنفس را تا حدی تضعیف کند که تراکئوستومی لازم شود. در بیشتر موارد ، این نوع تراکئوتومی هنوز قابل برگشت است. این به مدت زمان بهبودی فرد مبتلا بستگی دارد. پس از موفقیت درمان، نای مجدداً بسته شده و بیمار می تواند به طور طبیعی صحبت کند. در مورد تراکئوتومی ناشی از a حنجره، این دیگر امکان پذیر نیست. تارهای صوتی کاملاً از بین رفته اند و باید پروتز جای آنها را بگیرد. پس از آن دیگر این عمل جراحی را تراکئوتومی نمی نامند بلکه تراکئوستومی نامیده می شود. این مداخله برگشت ناپذیر است. بیمار باید نحوه صحبت را دوباره یاد بگیرد. تراكئوستومي مزاياي متعددي نسبت به آن دارد لوله گذاری. به عنوان مثال ، لوله ای که از طریق آن وارد می شود دهان می تواند به تارهای صوتی و نای آسیب برساند. این خطر با استفاده از تراکئوتومی برطرف می شود. از همه مهمتر ، بیمار می تواند دندان های خود را به طور معمول بخورد یا مسواک بزند ، که این امر با استفاده از یک لوله در داخل امکان پذیر نیست دهان و گلو همچنین ، کمتر داروهای ضد درد باید استفاده شود با یک دلبستگی خاص ، بیمار حتی قادر به صحبت است. نکته مهم دیگر کوتاه شدن فضای به اصطلاح مرده ، یعنی ناحیه بین هوای ورودی به بدن و رسیدن به ریه ها است. با تراکئوتومی ، این فاصله تقریباً نصف می شود. در واقع ، این بدان معنی است که تلاش لازم برای تنفس دیگر آنقدر زیاد نیست. بنابراین بیمار راحت تر نفس می کشد. این در صورتی نقش دارد که بیمار قبلاً در ونتیلاتور بوده و اکنون باید به آن عادت کند تنفس دوباره به تنهایی خودش.
خطرات و خطرات
برای همه مزایا ، معایبی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. با توجه به این واقعیت که همه تنفس ها دیگر از بین نمی روند سر، مرطوب سازی لازم از بینی نیز گم شده است. این یک عارضه جانبی ناخوشایند است که توانایی آن را دارد بو دیگر آنجا نیست با این حال ، بوییدن بسیار به چشیدن بستگی دارد. یعنی افراد مبتلا به تراکئوتومی قادر به این کار نیستند بو. آنها هنوز هم می توانند طعم، اما این نیز فقط به میزان بسیار محدودی امکان پذیر است. هوایی که از گلو عبور می کند برای چیز دیگری نیز بسیار مهم است: برای صحبت کردن. به هر حال این هوا است که باعث لرزش تارهای صوتی می شود. اگر فردی از طریق تراکئوتومی نفس بکشد ، دیگر هوایی از تارهای صوتی عبور نمی کند. با یک لوله به اصطلاح گفتاری می توان مشکل را حل کرد.
