حنجره (حنجره) یک روش درمانی جراحی در گوش و حلق و بینی است که در آن انسان حنجره (حنجره ؛ یونان باستان λάρυγξ lárynx "گلو") برداشته می شود. دلیل حنجره در بیشتر موارد کارسینومای حنجره پیشرفته است (سرطان از حنجره) یا کارسینومای هیپوفارنکس (سرطان از حلق) حنجره زمانی انجام می شود که تومور از قبل برای اشعه یا شیمی درمانی یا به اندام های همسایه گسترش یافته است. بین لارنژکتومی جزئی (مترادف: حنجره جزئی ، حنجره جزئی) و حنجره کامل تمایز قائل می شود. همیلارنژکتومی (برداشتن نیمی از عمل جراحی) حنجره) هنگامی انجام می شود که تشخیص کاملاً یک جانبه باشد. حنجره جزئی ، به نوبه خود ، به حنجره حفره جزئی "عرضی" و "عمود" تقسیم می شود:
- در حنجره نسبی عرضی (سوپراگلوت) ، سطح چین صوتی حفظ می شود و بنابراین ، تولید صدا تقریباً طبیعی است. با این حال ، بلع تا حدودی دشوارتر است.
- در آرینژکتومی نسبی عمودی (سوپراکروکوئید) ، بلع مشکلات کمی ایجاد می کند ، اما کیفیت صدا با دیسفونی به طور قابل توجهی مختل می شود (خشونت) تقریباً از دست دادن صدا (آفونیا).
در حنجره کامل ، حنجره کامل شامل کلم بروکلی و تار های صوتی حذف شده است. به عنوان یک قاعده ، به اصطلاح تشریح گردن، یعنی حذف همه لنف گره های گردن، هم زمان انجام می شود. در یک رادیکال تشریح گردن، عضله استرنوکلئیدوماستوئید ، عصب اکسیدوریوس و درنده داخلی رگ علاوه بر دهانه رحم برداشته می شوند لنف گره ها در صورت قابل تجزیه بودن تومور ، کارسینوم حنجره تحت عمل قرار می گیرد ، یعنی برداشتن R0 (برداشتن تومور در بافت سالم ؛ در بافت شناسی هیچ بافت توموری در حاشیه برداشتن قابل تشخیص نیست) با حاشیه ایمنی مناسب قابل انجام است. حاشیه برداشتن باید در بافت سالم در یک قسمت منجمد حین عمل کاملاً قابل مشاهده باشد. توجه: تراکئوستومی (برش نای) قبل از حنجره باید تا حد امکان اجتناب شود.
موارد مصرف
سرطان گلوتيک (سرطان تا شدن صوتی).
- سرطان T1 و T2: برداشتن جراحی با لیزر ترانسورال (برداشتن جراحی از طریق دهان) یا پرتودرمانی اولیه (پرتودرمانی به تنهایی)
- مرحله pT3 pNx: برداشتن جزئی حفره عمودی حنجره با توجه به لروکس-رابرت (در موارد نادر ترانسورال) احتمالاً حنجره (حنجره) نیز جایگزین مفهوم محافظت از ارگان (رادیوشیمی درمانی ، RCTX) در بیمارانی که از درمان جراحی خودداری می کنند ، پرتودرمانی را می توان حذف کرد:
- برداشتن در ناحیه مخاط (غشای مخاطی) و قسمتهایی از تومور که توسط غضروف با> 5 میلی متر بافت در سانو و
- یک طرفه یا دو طرفه تشریح گردن (انگلیسی "گردن آماده سازی ") با تشخیص> 10 بدون تأثیر لنف گره ها در هر مورد
سرطان سوپراگلوت (تومور بدخیم (بدخیم) بالای گلوت (دستگاه تاشو صوتی)).
- سرطان های T1 و T2: برداشتن جراحی با لیزر ترانسورال.
- T3 و esp. کارسینومای T3: برداشتن جزئی عمودی پیشانی (برداشتن جزئی جراحی) حنجره با توجه به لروکس-رابرت یا برداشتن جزیی کلاسیک خارجی طبق آلونسو
- سرطان T3 تا T4a که برداشتن جزئی دیگر برای آنها امکان پذیر نیست: حنجره (حاشیه ایمنی 5 میلی متر) رادیوتراپی ممکن است حذف شود:
- برداشتن در ناحیه مخاط و قسمتهای تومور که توسط غضروف با> 5 میلی متر بافت در سانو احاطه نشده است ("در سالم") و
- یک طرفه یا دو طرفه گردن کالبد شکافی (به یادداشت زیر مراجعه کنید) با شواهدی از> 10 بدون تأثیر گره های لنفاوی در هر مورد.
- همیلارنژکتومی (برداشتن جراحی نیمی از حنجره) با یافته های کاملاً یک جانبه.
- برداشتن جزئی سوپراگلوتای افقی برای درگیر شدن در کلم بروکلی (اپی گلوت).
- حنجره با تشریح گردن برای یافته های گسترده با متاستازها (تومورهای دختر) پرتودرمانی اضافی از طریق پوست (تابش درمان از خارج بدن).
توجه:
- برای تومورهای سوپراگلوت ، تشریح دو طرفه انتخابی گردن منطقی است.
- در حضور کارسینوم cT4a ، حنجره از نظر پیش آگاهی نسبت به رادیو اولیه (شیمی) برتر استدرمان.
کارسینوم ساب گلوت (تومور بدخیم (بدخیم) زیر گلوت (دستگاه تاشو صوتی)).
- سرطان T1 و T2: هیپوفارنژکتومی جزئی (هیپوفارنکس: پایین ترین قسمت حلق (گلو) از لبه بالایی حفره کلم بروکلی (اپی گلوت) به مری فوقانی (مری) دهان یا یک خط خیالی در سطح حلقه غضروف حنجره).
- حنجره با برداشتن جزئی هیپوفارنکس با پرتو درمانی (رادیوتراپی ، رادیاتو) برای تومورهای پیشرفته.
- برای تومورهای غیر قابل عمل: کاهش تومور توسط لیزر و پرتو درمانی (رادیوتراپی ، پرتو درمانی) یا رادیو-شیمی درمانی امکان پذیر است.
کارسینومای هیپوفارنکس ("سرطان حنجره") با درگیری حنجره.
- کارسینومای hypopharyngeal resectable و حنجره کاملاً یک طرفه نفوذ می کند: حنجره حنجره جزئی (برداشتن جزئی حنجره و برداشتن حلق).
- کارسینومای hypopharyngeal که به حنجره فراتر از خط میانی نفوذ می کند: حنجره - حنجره.
روشهای جراحی
در ادامه ، شرح دقیق روشهای مختلف جراحی حذف شده است ، زیرا از حوصله این مقاله خارج است. با این حال ، لازم به ذکر است که به طور فزاینده ای توسط تکنیک های جدید تراکئوستومای بدون کانولا (تنفس باز شدن در گردن) و استفاده اولیه از کاست HME (= مبدل گرما و رطوبت ، فیلتر رطوبت حرارت) ، برای بهبود توانبخشی ریوی ، نتیجه جراحی بهبود یافته است. درک عملکرد حنجره (جعبه صوتی) ، که اساساً وظیفه تفکیک مجاری غذا و هوا را دارد ، برای عمل جراحی مهم است. بنابراین ، هوا از طریق دهان می تواند وارد نای شود (تورم) و مواد غذایی نیز از طریق دهان مستقیماً به مری (لوله غذا) می رود. بعد از حنجره ، یعنی بعد از برداشتن حنجره ، دهان و در نتیجه غذا فقط به مری (لوله غذا) منتهی می شود. هوا اکنون فقط به نای هدایت می شود (تورم) از طریق تراکئوستوما. عمل تحت عمومی انجام می شود بیهوشی. مدت زمان عمل بسته به میزان آن 2-6 ساعت است.
بعد از عمل
- تغذیه از طریق لوله معده یا لوله PEG (گاستروستومی آندوسکوپی از طریق پوست: دسترسی مصنوعی آندوسکوپیکی از خارج از دیواره شکم به معده ، که می توان یک لوله پلاستیکی الاستیک در آن قرار داد) در مرحله بهبودی ، که تقریباً 10 تا 14 طول می کشد روزها
- با شروع در مرحله III UICC ، رادیو کمکی (شیمی)درمان باید عمل جراحی اولیه را برای کارسینوم حنجره و هیپوفارنکس حداکثر 6 هفته پس از جراحی دنبال کند [دستورالعمل ها: NCCN 2018].
عوارض بالقوه
- واکنش های آلرژیک تا و از جمله شوک آنافیلاکتیک.
- خونریزی و هماتوم بعد از عمل (کبودی)
- خون ممکن است در موارد نادر وارد دستگاه تنفسی شود و به ندرت باعث مشکلات تنفسی می شود
- عفونت
- آسیب به اندام ها و ساختارهای نزدیک به محل جراحی (به عنوان مثال ، غده تیروئید ، مری)
- آسیب عصبی، به عنوان بسیاری وجود دارد اعصاب در ناحیه گردن که می تواند آسیب ببیند ، خصوصاً در حین برداشتن بافت نرم نرم گردن. بسته به عصب آسیب دیده ، عوارض مختلفی ممکن است رخ دهد:
- Ramus marginalis mandibulae nervi facisis (شاخه تحتانی قسمت عصب صورت): اختلال پایین لب مینیک (موقعیت مایل دهان با حلق آویز کردن) گوشه دهان در طرف آسیب دیده).
- عصب هیپوگلوسال (عصب جمجمه XII): مسئول عصب دهی حرکتی زبان (محدود کردن حرکت زبان در طرف آسیب دیده) است
- عصب سمپاتیک گردنی (قسمت گردنی بند مرزی عصب سمپاتیک با گانگلیون دهانه رحم و فیبر مرتبط): سندرم هورنر: سه گانه همراه با میوز (انقباض مردمک) ، پتوز (افتادگی پلک فوقانی) و کاذب آنتفتالموس (کره چشم ظاهری فرو رفته) )
- شبکه بازویی (شبکه بازویی): پارسی (فلج) در بازو و دست در طرف آسیب دیده.
- عصب جانبی (عصب جمجمه XI): عصب حرکتی تامین کننده عضله ذوزنقه ای و عضله استرونوکلئیدوماستوئید (حرکت بازو در بالای سطح افقی فقط با دشواری امکان پذیر است)
- عصب فرنیک (عصب فرنیک): فلج طرف آسیب دیده (بیرون زدگی دیافراگم با محدود شدن انبساط ریه و انسداد احتمالی تنفسی)
- آسیب موقت یا دائمی بافت نرم یا ایجاد زخم (به عنوان مثال ، باریک شدن مری ، نای یا حلق)
- آمفیزم پوست (هوا به داخل بافت های نرم گردن) ، به طوری که کل گردن می تواند متورم شود. معمولاً طی چند روز هوا جذب بدن می شود
- تشکیل فیستول
- تغییر در شکل گردن
- اختلالات ترمیم زخم
- مشکلات تنفسی
- دیسفاژی (مشکل در بلع)
روشهای جایگزینی صدا (توان بخشی صدا) [نیاز به نوع جراحی بستگی دارد (به بالا مراجعه کنید)].
- گفتار الکترونیکی: از دستگاه دستی خارجی استفاده می شود که لرزش ایجاد می کند و با قرار دادن آن روی گردن یا صورت ، این لرزش ها را به حفره دهان. صدای لرزشی که بدین ترتیب تولید می شود سپس توسط بوسیله تبدیل به گفتار می شود زبان و لب جنبش است.
- صدای راکتوس (مترادف: صدای مری): بیمار یاد می گیرد هوشیارانه هوا را به مری فشار دهد و از آن برای ایجاد صداها استفاده کند.
- آواز فیستول، همچنین دریچه شنت (صدای مری مصنوعی): معمولاً دریچه های پلاستیکی با جراحی بین نای و مری قرار می گیرند ، که اجازه می دهد از هوای تنفسی ریه ها (= هوای گفتاری) برای صداگذاری استفاده شود.
صدای حاصل با نام "صدای جایگزین" نیز شناخته می شود. یادداشت های بیشتر
- هرچه تعداد موارد حنجره در کلینیک بیشتر باشد ، میزان موفقیت بیشتر است. یک آستانه مهم ، تعداد موارد شش لارنژکتومی در سال است. با افزایش تعداد موارد ، عوارض همچنان کاهش می یابد. فقط از 28 روش در سال ، نتایج خوب بود.
- پس از متوسط یک سال ، عود (عود بیماری) در حدود 30٪ بیماران پس از حنجره رخ می دهد.
حنجره
