شوک آنافیلاکتیک

معرفی

آنافیلاکتیک شوک حداکثر نوع یک است واکنش های آلرژیک از نوع فوری (نوع I). این واکنش بیش از حد است سیستم ایمنی بدن به مواد مختلف (به عنوان مثال نیش زنبور / زنبور ، غذا ، دارو). این منجر به علائم آن می شود واکنش های آلرژیک (خارش ، چرخش ، قرمزی) و علاوه بر کاهش خون فشار ، حتی به نارسایی گردش خون.

علاوه بر این، تنفس مشکلات ، تپش قلب ، اصرار به ادرار کردن و اجابت مزاج ، حتی خیس شدن و مدفوع شدن می تواند رخ دهد. این یک واکنش کاملاً تهدید کننده زندگی است. بنابراین یک پزشک اورژانس باید هشدار داده شود و کمک های اولیه اقدامات باید آغاز شود بعضی از بیماران یک "بسته اضطراری" دارند که می توانند با آن در محل درمان خود را شروع کنند.

نشانه ها

در صورت آنافیلاکتیک شوک، علائم معمول واکنش فوری آلرژیک (آنافیلاکسی) رخ می دهد. واکنش آنافیلاکتیک به چهار مرحله تقسیم می شود که باید ارزیابی شدت واکنش را امکان پذیر کند. اگرچه این مراحل می توانند به طور متوالی اتفاق بیفتند ، اما در همان ابتدا می توان به مرحله بالاتر رسید.

علائم معمولی آن واکنش های آلرژیک خارش دارند ، که می توانند موضعی باشند یا در کل بدن پخش شوند. گندم (کهیر) از سطح واقعی پوست افزایش یافته است - این می تواند شکل را تغییر دهد و ادغام شود. قرمز شدن صورت (نگاه کنید به سندرم گرگرفتگی) و پوست به طور کلی با احساس گرما. بی قراری و ترس نیز شایع است. در صورت واکنش های شدید ، قلب تپش قلب ، افت در خون فشار ، اصرار به مدفوع ، تهوع، ترشح بزاق و تنفس مشکلات نیز ممکن است رخ دهد.

تکان در معنای محدودتر کلمه زمانی است که بسیار کم هم باشد خون فشار با نارسایی گردش خون و تنگی نفس تهدید کننده زندگی با تورم مجاری تنفسی. این امر همچنین می تواند منجر به بیهوشی شود. در موارد شدید ، مرگ می تواند از طریق ایست تنفسی و / یا توقف گردش خون رخ دهد.

علل

هر ماده ای که منجر به آلرژی شود می تواند منجر به شوک آنافیلاکتیک شود. معمول است که فقط تماس دوم منجر به چنین واکنشی می شود. با این حال ، از آنجا که مواد حساسیت زا ماده مشترکی هستند ، اولین تماس اغلب آگاهانه درک نمی شود.

محرک های رایج عبارتند از: داروهای متعدد می توانند واکنش های آلرژیک را تا شوک آنافیلاکتیک تحریک کنند. واکنش های آلرژیک نسبتاً شایع هستند ، در حالی که شوک آنافیلاکتیک به عنوان یک نوع حداکثر نسبتاً نادر است. داروهایی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند به عنوان مثال هستند آنتی بیوتیک ها (مخصوصاً کسانی که از پنی سیلین گروه) ، داروهای ضد درد (مانند اسپرین, ایبوپروفن, پاراستامول, متامیزول) و اشعه ایکس رسانه های کنتراست.

بسیاری از غذاها آلرژی را نیز تحریک می کنند. آلرژی به مغزها ، سویا و صدف (به عنوان مثال خرچنگ دریایی ، خرچنگ ها، صدف) به خصوص شایع است. اختلافات محلی در فراوانی چنین آلرژی هایی را می توان تعیین کرد.

به عنوان مثال ، حساسیت به بادام زمینی در ایالات متحده آمریکا بیشتر از اروپا است. دلیل این امر مصرف زیاد کره بادام زمینی است. نیش زنبور و زنبور ممکن است اغلب واکنش های آنافیلاکتیکی ایجاد کند.

واکنش آلرژیک به عنوان تورم محل گزش بیش از 10 سانتی متر و علائم واکنش آلرژیک تعریف می شود. یک واکنش آنافیلاکتیک می تواند به ویژه توسط تنفس در گرد و غبار حاوی لاتکس. تماس مکرر با لاتکس منجر به افزایش خطر ابتلا به a آلرژی به لاتکس.

بنابراین ، به خصوص افرادی که در محل کار با لاتکس تماس زیادی دارند ، تحت تأثیر قرار می گیرند (به ویژه در زمینه پزشکی ، زیرا بسیاری از دستکش های یکبار مصرف از لاتکس ساخته می شوند). گرده غالباً عامل آبرسانی است بینی و اشک در زمینه رینوکونژونکتیویت آلرژیک. در موارد نادر نیز می توانند منجر به واکنش های آنافیلاکتیک شوند. اجزای باکتریایی همچنین می توانند باعث واکنش های شدید آلرژیک در زمینه عفونت شوند. این موارد همچنین می توانند در طی درمان با ایجاد شوند آنتی بیوتیک ها، وقتی که باکتری تجزیه می شود و بسیاری از قطعات باکتری وارد خون می شوند.