کمک های اولیه به کمک در موارد اضطراری توسط اولین شخصی که به صحنه یک حادثه یا اضطراری رسیده است ، گفته می شود. این در مورد کمک حرفه ای توسط خدمات نجات نیست ، بلکه در مورد اقداماتی است که هر شخص می تواند انجام دهد. از آنجا که خدمات نجات فقط پس از چند دقیقه می توانند در محل حضور داشته باشند ، کمک های اولیه عامل تعیین کننده ای در بسیاری از موارد اضطراری برای زنده ماندن فرد آسیب دیده است. دوره های منظم در زمینه کمک های اولیه می تواند به کمک کننده نشان دهد که چگونه در شرایط خاص به یک فرد آسیب دیده کمک کند.
احیا قلب و عروق
اگر به دلایل مختلف یک شخص قلب متوقف می شود ، فقط چند دقیقه برای نجات آن شخص باقی مانده است. با هر دقیقه که قلب نمی زند ، احتمال زنده ماندن حدود ده درصد کاهش می یابد. با این حال ، به طور متوسط ، خدمات نجات پس از هشت دقیقه فقط در محل حضور دارند.
برای متوقف کردن این روند ، مهم است که اولین پاسخ دهندگان CPR را شروع کنند. امدادگر با خطاب قرار دادن قربانی و تکان دادن وی ، هوشیاری وی را بررسی می کند. سپس او را دراز می کند سر به طوری که مجاری تنفسی روشن باشد و شخص را بررسی کند تنفس.
برای انجام این کار ، امدادگر طول می کشد سر به پهلو بالاتر از دهان و بینی فرد مبتلا اگر شخص نباشد تنفس، امدادگر ابتدا با شماره 112 با اورژانس تماس گرفته و سپس CPR را آغاز می کند. امدادگر یک دست را روی دست مقتول قرار می دهد استرنوم at نوک پستان سطح و دست دوم را روی آن قرار می دهد.
سپس او شروع به فشار دادن پایین می کند استرنوم با فشار قوی عمق فشار برای یک بزرگسال متوسط حدود شش سانتی متر است. سرعت باید بین 100 تا 120 بار در دقیقه باشد.
بین فشرده سازی ، قفسه سینه باید کاملاً راحت شود پس از 30 بار فشار دادن ، مراقب دوباره بیش از حد تمیز می کند سر از بیمار و او قرار می دهد دهان بیش از دهان بیمار. بینی پوشانده شده و دستیار دو بار نفس می کشد.
پس از آن فشرده سازی قفسه سینه ادامه دارد امدادگر این کار را تکرار می کند تا زمانی که توسط سرویس نجات یا امدادگر دوم راحت شود. اگر امدادگر از تهویه هوا بیش از حد منزجر شده باشد ، می تواند این کار را انجام دهد تهویه. هل دادن مهمترین قسمت از آن است احیا و سپس باید بدون وقفه انجام شود.
