آزمایش تشخیص کمبود اسید آمینه
اسیدهای آمینه برای مسیرهای مختلف متابولیسم ، هورمون ضروری هستند تعادل و سایر فرایندهای مهم موجود در ارگانیسم. به همین دلیل ، تأمین کافی اسیدهای آمینه ضروری ، یا اجزای سازنده اسیدهای آمینه قابل سنتز ، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. عواقب کمبود این مواد وقتی مشخص می شود که بدن عمدتا از اسیدهای آمینه تشکیل شده است (یا.) پروتئین ها) علاوه بر نسبت زیاد آب.
امروزه از نظر تغذیه ای مازاد غذایی غنی از کربوهیدرات وجود دارد. بسیاری از افراد تقریباً فقط با غذای غنی از کربوهیدرات زندگی می کنند. تأمین اسیدهای آمینه در بسیاری از موارد نادیده گرفته می شود.
اگر اسیدهای آمینه در مدت زمان طولانی بیش از حد مصرف شود ، کمبود غذا ایجاد می شود. در نتیجه ، دیر یا زود ارگانیسم به حالت اضطراری تغییر حالت می دهد و تا جایی که امکان دارد انرژی را ذخیره می کند. بسیاری از افرادی که عمداً از خوردن برخی غذاها (مثلا گیاهخواران یا گیاهخواران) اجتناب می کنند ، تعجب می کنند که آیا آزمایشاتی وجود دارد که بتواند کمبود اسید آمینه را در مراحل اولیه تشخیص داده و ثابت کند.
هدف از انجام چنین آزمایشاتی جلوگیری از عوارض جانبی طولانی مدت وضعیت کمبود اسید آمینه است. یکی از رایج ترین و ساده ترین آزمایش ها برای تشخیص کمبود اسید آمینه بر اساس یک اصل ساده است. هنگامی که ارگانیسم به دلیل کمبود اسید آمینه به حالت اضطراری تغییر حالت می دهد ، از جمله ، با کاهش دفع آب واکنش نشان می دهد.
بنابراین مقدار زیادی آب را در خود نگه می دارد. به عنوان یک آزمایش ، مبتلایان می توانند ابتدا بررسی کنند که آیا ادرار به صورت معمول انجام می شود یا اینکه به طور واضح ادرار کمتری ترشح می شود. علاوه بر این ، کاهش دفع آب با احتباس آب (ادم) در بافت نشان داده می شود.
بنابراین ایجاد ادم می تواند به طور مستقیم با کمبود اسیدهای آمینه مرتبط باشد. میزان کمبود اسید آمینه با میزان ذخیره آب ارتباط مستقیم دارد. یک آزمایش ساده می تواند به بیمارانی که می ترسند از احتباس آب ناشی از کمبود اسیدهای آمینه رنج ببرند کمک کند تا ارزیابی کند که آیا ادم وجود دارد.
این آزمایش باید به شرح زیر انجام شود: بیمار مبتلا باید اجازه دهد بازو روی بدن آویزان باشد. در همین حال ، دست دیگر باید در پشت قرار گیرد بازو. نوک انگشتان باید تقریباً قسمت بالای بدن را لمس کنند.
بیمار باید کل دست خود را تا جایی که ممکن است صاف روی بازو قرار داده و فشار کمی را روی بافت بازوی آویزان وارد کند. ارزیابی این آزمون و اجرای آن کاملاً ساده است. هرچه بافت محکم تر باشد ، آب کمتری نیز در آن نگهداری می شود.
با توجه به اسید آمینه تعادل، این دوباره به این معنی است: هرچه بافت سفت تر باشد ، کمبود اسید آمینه کمتر بارز می شود (یا حتی وجود ندارد). علاوه بر این ، چنین احتباس آب را می توان به خوبی روی مچ پا آزمایش کرد. پس از اعمال فشار جزئی بر مچ پا در منطقه وجود ادم نشان دهنده جمع شدگی است که فقط پس از مدت زمان طولانی از بین می رود.
با این حال ، هنگام انجام آزمایش کمبود اسید آمینه ، بیماران باید توجه داشته باشند که تورم بافتی ناشی از احتباس آب نیز می تواند دلایل دیگری داشته باشد. به همین دلیل ، نتیجه آزمایش مثبت فقط در صورت عدم وجود بیماری های زمینه ای دیگر باید با کمبود اسید آمینه همراه باشد. علاوه بر این ، در صورت وجود چنین احتباس آب ، همیشه باید با پزشک مشورت شود و علت آن روشن شود. اگر در واقع کمبود آمینو اسید وجود داشته باشد ، پزشک معالج می تواند به آوردن اسید آمینه کمک کند تعادل با تغییر رژیم غذایی یا رژیم گرفتن مکمل.
