بررسی اجمالی
- علل و عوامل خطر: وضعیت نامناسب و تحمل وزن، طول های مختلف پا، صدمات و تروما، دستگاه رباط شل، بیماری های مزمن مانند آرتروز، بیماری های روماتیسمی التهابی، چاقی، عوامل ژنتیکی.
- علائم: درد در یک طرف در حین حرکت یا استرس، که ممکن است به باسن یا پاها سرایت کند.
- سندرم ISG در بارداری: مفصل ساکروایلیاک به دلیل تغییرات هورمونی شل شده و ناپایدار است.
- سیر بیماری و پیش آگهی: در صورت عدم درمان، سندرم ISG اغلب منجر به کمردرد مزمن می شود. هرچه درمان زودتر شروع شود، شانس بهبودی بیشتر است.
- معاینات و تشخیص: معاینات دستی با تست تحریک، آزمایش قبلی یا آزمایش درد فشار، تشخیص خروج با کمک تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا معاینات اشعه ایکس.
دلایل بلوک ISG چیست؟
علل و عوامل مختلفی وجود دارد که باعث انسداد مفصل ساکروایلیاک (انسداد ISG) یا سندرم ISG می شود:
استرس نادرست و اضافه بار
مسئول انسداد مفصل ساکروایلیاک یا سندرم ISG اغلب فشارهای کششی یا فشاری قوی بر روی دستگاه لیگامانی مفصل ساکروایلیاک (ISG) است. اینها به دلیل وضعیت بدنی نادرست، به عنوان مثال در حین ورزش یا به دلیل طول های مختلف پاها ایجاد می شوند.
گیرنده های درد مفصل ساکروایلیاک به ویژه در سندرم ISG فعال هستند. اغلب، طناب‌های عصبی فردی که از کانال نخاعی در ساکروم خارج می‌شوند و در امتداد ISG حرکت می‌کنند، تحت فشار قرار می‌گیرند و بر این اساس درد را منتقل می‌کنند.
بیماری
سایر بیماری‌ها، که در آنها التهاب استخوان‌های ناحیه مفصل (استئوآرتریت) یا انحنای ستون فقرات (اسکولیوز) وجود دارد یا عفونت‌ها و همچنین کیست‌ها، از جمله محرک‌های سندرم ISG هستند.
سایر علل احتمالی
عوامل دیگری که باعث ایجاد سندرم ISG می شوند عبارتند از استعداد ژنتیکی یا بیماری های قبلی ISG، که به عنوان مثال، مفصل از طریق جراحی سفت شده است.
علائم انسداد ISG چیست؟
سندرم ISG اغلب با انسداد مفصل همراه است. این باعث کج شدن سطوح مفصلی می شود که در ابتدا به معنای اختلال حرکتی مکانیکی در ناحیه لگن است. افراد مبتلا به این دلیل در رفت و آمد خود محدودیت دارند.
برخی از بیماران مبتلا به انسداد ISG، درد شکمی، به ویژه درد در ناحیه تحتانی شکم و کشاله ران را به دلیل کشش در عضله کمری- ایلیاک (عضله iliopsoas) گزارش می کنند.
در برخی از زنان، انسداد ISG گاهی اوقات بر عملکرد عضلات کف لگن تأثیر می گذارد. منقبض می شود و باعث جابجایی اندام های لگن مانند مثانه می شود. معمولاً این باعث افزایش میل به ادرار می شود.
سندرم ISG چگونه درمان می شود؟
هنگامی که مفصل ساکروایلیاک مسدود شده و سندرم ISG وجود دارد، چند گزینه درمانی وجود دارد. آنها به علل واقعی بستگی دارند. اغلب این یک بار اضافی یا بار نادرست است که می‌توان با بهبود وضعیت بدن و استراحت موقت با آن مقابله کرد. سعی کنید از عوامل محرک اجتناب کنید یا حداقل آنها را به حداقل برسانید.
تمرینات
با تمرینات زیر که می توان در خانه نیز انجام داد، می توان انسداد ISG را برطرف کرد و علائم مربوطه را برطرف کرد:
هر طرف را سه بار تکرار کنید.
باز شدن ساق/لگن در حالت جانبی: در وضعیت جانبی دراز بکشید و پاها را دراز کنید. با قرار دادن دست بر روی تشک جلوی بالاتنه، خود را با بازوی بالای سر خود حمایت کنید. پایین دست خم شده است. حالا پای بالای سر را با بالا بردن بیشتر از عرض شانه باز کنید. انگشتان هر دو پا به سمت کنار شکم هستند. این حرکت را تا 30 بار تکرار کنید.
حرکت را حدود 30 بار تکرار کنید و سپس طرف را عوض کنید.
تمرین را برای هر پا حداقل سه بار تکرار کنید.
برای همه تمرینات، از تکیه گاه مانند تشک خواب و تکیه گاه سر مانند تکیه گاه کوچک استفاده کنید. توصیه می شود تمرینات را دو تا سه بار در روز انجام دهید.
درمان نفوذ
علاوه بر بی حس کننده های موضعی، گلوکوکورتیکوئیدهای ضد التهاب و ضد درد مانند کورتیزون استفاده می شود.
بسیج یا دستکاری
پزشکان یا فیزیوتراپیست های آموزش دیده خاص از درمان دستی برای رفع انسداد مفاصل موجود استفاده می کنند. برای این کار دو روش متفاوت وجود دارد:
- تحرک: کشش دقیق، تحرک مفصل آسیب دیده را بهبود می بخشد.
دارو
داروهای تسکین دهنده درد مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک متعلق به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) هستند و برای کمردرد حاد فقط برای مدت زمان بسیار کوتاه و در دوزهای پایین استفاده می شوند. کارشناسان استفاده طولانی مدت از NSAID ها را به دلیل عوارض جانبی شدید توصیه نمی کنند.
گزینه های درمانی اضافی
راه دیگر برای کاهش ناراحتی ناشی از سندرم ISG تثبیت کمر در ناحیه لگن با نوارهای کینزیو است. آنها به روش های درمانی جایگزین تعلق دارند که اثربخشی پزشکی آنها از نظر بالینی ثابت نشده است. بنابراین، با پزشک معالج خود صحبت کنید که آیا چنین نوارهایی برای شما گزینه مناسبی هستند یا خیر.
عمل
انسداد ISG در بارداری
تخمین زده می شود که تقریباً هر دومین زن باردار از درد ناشی از بارداری در مفصل ایلیاک-صلیبی (مفصل ساکروایلیاک)، در ناحیه بین ستون فقرات کمری تحتانی و ساکروم و/یا در ناحیه سمفیز شرمگاهی رنج می برد.
شل شدن رباط ها و افزایش بار روی لگن در دوران بارداری اغلب باعث ایجاد سندرم ISG می شود. از آنجایی که دستگاه رباطی ثبات خود را از دست می دهد و مفصل ساکروایلیاک کمتر قادر به تحمل بارهای فشاری است، شرکای مفصل استخوانی کمی از هم دور می شوند و جابه جا می شوند. در نتیجه، اعصابی که از کانال نخاعی در ساکروم خارج می شوند، بسته به حرکت، به فضای مفصل می لغزند و تحت فشار قرار می گیرند. این باعث درد می شود.
در بیشتر موارد، انسداد ISG پس از تولد به آرامی خود به خود فروکش می کند، زیرا رباط ها دوباره سفت می شوند. تمرینات منظم به عنوان بخشی از اقدامات بازیابی پس از زایمان به کاهش علائم سندرم ISG کمک می کند. با این حال، در حدود 20 درصد از زنان، علائم در طولانی مدت باقی می مانند.
سندرم ISG چیست؟
در مورد عاطفه ISG، سطوح مفصلی می لغزند و کج می شوند - انسداد ISG در قسمت پایین کمر یا سندرم ISG رخ می دهد که با درد حاد در ناحیه مشخص می شود. اغلب، بارگذاری نادرست مفصل باعث سندرم ISG می شود و همچنین در دوران بارداری بیشتر رخ می دهد و در درجه اول با درد مشخص می شود.
در صورت بارگذاری نادرست شدید و دائمی، سندرم ISG گاهی اوقات منجر به التهاب در مفصل ساکروایلیاک می شود که سپس باعث درد شدید در ISG می شود. در مورد التهاب ISG، پزشکان از ساکروایلییت صحبت می کنند.
سیر بیماری و پیش آگهی
معاینات و تشخیص
هرکسی که در مفصل ساکروایلیاک درد دارد باید به پزشک مراجعه کند. در ابتدا، بسیاری از بیماران به دنبال درمان از پزشک مراقبت های اولیه خود هستند، که معمولا آنها را به یک جراح ارتوپد ارجاع می دهد. اگر در مفصل ساکروایلیاک درد دارید، پزشک از جمله سوالات زیر برای اطلاع از سابقه پزشکی شما (سابقه پزشکی) از شما خواهد پرسید:
- اولین بار درد چه زمانی رخ داده است؟
- درد دقیقا کجاست؟
- آیا درد، به عنوان مثال، به ساق پا می رسد؟
- از چه شرایطی از قبل موجود رنج می برید؟
- آیا در خانواده شما بیماری های ارثی شناخته شده ای وجود دارد؟
- آیا سقوط کرده اید؟
- تب داری؟
معاینهی جسمی
سپس پزشک شما را معاینه فیزیکی خواهد کرد. از جمله، او معاینات زیر را انجام خواهد داد:
- پدیده پیشرو: شما با پشت به پزشک می ایستید که انگشت شست خود را روی هر دو مفصل ساکروایلیاک قرار می دهد. سپس به جلو خم می شوید. در مورد تحریک ISG، انگشت شست در سمت آسیب دیده زودتر به سمت خم شدن کشیده می شود.
- علامت منل: روی شکم دراز می کشید و پزشک با یک دست مفصل ساکروایلیاک را ثابت می کند. با دست دیگر پای شما را بلند می کند. اگر در مفصل احساس درد می کنید، علامت منل مثبت است و نشان دهنده سندرم ISG است.
تشخیص بیشتر
به طور معمول، آزمایش خون ضروری نیست. با این حال، اگر قبل از 45 سالگی کمردرد مزمن داشته باشید، پزشک خون شما را می گیرد تا آن را در آزمایشگاه از نظر علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان آزمایش کند.
علاوه بر معاینه اشعه ایکس، که در حالت ایده آل انسداد ISG را در اشعه ایکس نشان می دهد، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سی تی اسکن (CT) شکستگی یا دررفتگی مهره های احتمالی را در ISG تشخیص می دهد.
حذف سایر بیماری ها
- شکستگی استخوان
- تومورها (به عنوان مثال، سرطان ستون فقرات)
- عفونت
- آسیب عصبی (به عنوان مثال، در مورد فتق دیسک)
- بیماری بچترو
- کمردرد ناشی از روانشناسی
- بیماری های مفصل ران (به عنوان مثال آرتروز مفصل ران)
پیشگیری
از آنجایی که انسداد ISG یا سندرم ISG بیشتر به دلیل وضعیت بدنی نادرست و فشار زیاد است، می توان در درجه اول با وضعیت بدنی آگاهانه و صحیح از آن جلوگیری کرد.
حرکت کم و دراز کشیدن مداوم و یک طرفه و همچنین نشستن زیاد معمولاً تأثیر نامطلوبی بر ISG دارد. بنابراین، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش می کنید.
در مورد عوامل ژنتیکی یا محرک عفونت، معمولاً پیشگیری از سندرم ISG تقریباً غیرممکن است.
