مترادف
پزشکی: سکته قلبی
تعریف حمله قلبی
سکته قلبی به عنوان مرگ قلب سلولهای عضلانی به دلیل کمبود اکسیژن قلب (ایسکمی) قلب یا ناحیه محدود قلب. در اصطلاحات اصطلاحات فنی ، این به عنوان میوکارد ایسکمیک نیز شناخته می شود نکروز. قلب سلولهای عضلانی دیگر (به اندازه کافی) اکسیژن و مواد مغذی تأمین نمی شوند ، به همین دلیل آنها می میرند (سلول) نکروز) و به تبدیل می شوند بافت همبند سلولهایی که دیگر قادر به انجام هیچ عمل قلبی نیستند.
این منجر به ایجاد زخم در محل می شود قلب. بیشتر حملات قلبی در پایه بیماری کرونر قلب (CHD) رخ می دهد که عمدتاً به دلیل تنگی (تصلب شرایین) کرونر ایجاد می شود. عروق (کرونرها) در یک حالت سالم (فیزیولوژیکی) ، کرونر عروق سلولهای عضله قلب را با اکسیژن و مواد مغذی تأمین می کنند.
اگر این عروق تحت تأثیر تصلب شرایین قرار می گیرند و در اثر رسوب در دیواره های رگ منقبض یا حتی مسدود می شوند ، سلول ها مقدار کافی اکسیژن دریافت نمی کنند و می میرند. در میان چیزهای دیگر ، این منجر به عالی می شود درد و احساس ضعف در بیمار است. جهان سلامتی سازمان (WHO) در مورد حمله قلبی صحبت می کند اگر نشانگر ناپایداری باشد آنژین pectoris در وجود دارد خون، که آسیب به عضله قلب را نشان می دهد.
انژین pectoris به معنای درد قفسه سینه ("تنگی در قفسه سینه") به دلیل تنگی بسیار مهم در عروق کرونر، که در حالت استراحت رخ می دهد و مدت ، شدت و فرکانس آن در حال افزایش است. عضله قلب پروتئین ها تروپونین من و تروپونین T خود را به عنوان نشانگرهای حساس به آسیب عضلات قلب تثبیت کرده ایم: آنها با ورود سلول ها به جریان خون آزاد می شوند و با استفاده از خون نمونه. همراه با بیماری کرونر قلب ، از سکته قلبی به عنوان سندرم حاد کرونر یاد می شود زیرا علائم این دو بیماری بسیار شبیه و ناپایدار است آنژین pectoris اغلب با حمله قلبی همراه است. علاوه بر این ، تغییر ECG و یافته های آنژیوگرافی نشانگر حساسیت حمله قلبی است. بنابراین ، یک توصیف خلاصه و یک روش تشخیصی و درمانی مشترک پیدا شد.
