آتلکتازی: توضیحات
در آتلکتازی قسمت هایی از ریه یا کل ریه تخلیه می شود. این اصطلاح از یونانی گرفته شده و به عنوان "گسترش ناقص" ترجمه می شود.
در آتلکتازی، هوا دیگر نمی تواند وارد آلوئول ها شود. دلایل احتمالی زیادی برای این وجود دارد. به عنوان مثال، آلوئول ها ممکن است فرو ریخته یا مسدود شده باشند، یا ممکن است از بیرون فشرده شده باشند. در هر صورت منطقه مورد نظر دیگر امکان تبادل گاز را ندارد. بنابراین آتلکتازی یک بیماری جدی است.
اشکال آتلکتازی
پزشکان به طور کلی بین دو شکل آتلکتازی تمایز قائل می شوند:
- آتلکتازی ثانویه یا اکتسابی: در نتیجه بیماری دیگری رخ می دهد.
آتلکتازی: علائم
آتلکتازی عملکرد ریه را محدود می کند. علائمی که ایجاد می کند، از جمله به بزرگی بخش ریه آسیب دیده و اینکه آتلکتازی به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شده است، بستگی دارد. علت فروپاشی ریه نیز علائم را شکل می دهد.
آتلکتازی اکتسابی: علائم
اگر آتلکتازی کاملاً ناگهانی رخ دهد، مثلاً به دلیل مسدود شدن راه های هوایی، افراد مبتلا از تنگی نفس شدید (تنگی نفس) و در برخی موارد از درد شدید در قفسه سینه شکایت دارند. اگر نواحی بزرگی از ریه ها فرو ریخته باشد، شوک گردش خون نیز ممکن است رخ دهد. در این حالت فشار خون به طور ناگهانی به شدت کاهش می یابد و قلب به سرعت می تپد (تاکی کاردی).
آتلکتازی مادرزادی: علائم
علائم آتلکتازی مادرزادی، همانطور که در نوزادان نارس دیده می شود، اغلب بلافاصله پس از تولد یا در چند ساعت اول زندگی ظاهر می شود. در نوزادان نارس مبتلا، پوست مایل به آبی می شود. آنها به سرعت نفس می کشند. نواحی بین دنده ها و بالای استخوان سینه هنگام تنفس به داخل کشیده می شوند و سوراخ های بینی بیشتر حرکت می کنند. نوزادان مبتلا اغلب هنگام بازدم ناله می کنند که بیانگر تنگی نفس آنها باشد.
آتلکتازی مادرزادی و اکتسابی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
آتلکتازی مادرزادی: علل
موارد زیر علل احتمالی آتلکتازی مادرزادی هستند:
- انسداد راه های هوایی: اگر نوزاد در مخاط یا مایع آمنیوتیک تنفس کند، ریه ها نمی توانند به درستی از هوا پر شوند. آتلکتازی همچنین می تواند ناشی از ناهنجاری هایی باشد که جریان هوا را در مجاری هوایی مسدود می کند.
- اختلال در عملکرد مرکز تنفسی: اگر مرکز تنفسی در مغز آسیب دیده باشد (مثلاً در اثر خونریزی مغزی)، رفلکس تنفس ممکن است پس از تولد وجود نداشته باشد.
آتلکتازی اکتسابی: علل
علل آتلکتازی اکتسابی عبارتند از:
- آتلکتازی انسدادی: جایی که راه های هوایی، به عنوان مثال، توسط یک تومور، موکوس چسبناک، یا یک جسم خارجی مسدود می شود.
- آتلکتازی فشرده: ریه ها از خارج فشرده می شوند، به عنوان مثال با ترشح مایع در حفره قفسه سینه یا یک غده لنفاوی بسیار بزرگ شده است.
آتلکتازی: معاینات و تشخیص
در بیشتر موارد، علائم معمولی به آتلکتازی اشاره دارد - در بسیاری از موارد، بیماری زمینه‌ای نیز نشان می‌دهد که یک اختلال عملکردی در ریه‌ها وجود دارد.
آتلکتازی مادرزادی
معاینه اشعه ایکس تشخیص را تایید می کند و همچنین میزان نابالغی ریه ها را نشان می دهد.
تشخیص آتلکتازی مادرزادی معمولاً توسط متخصص اطفال متخصص در درمان نوزادان نارس (متخصص نوزادان) انجام می شود.
آتلکتازی اکتسابی
پس از آن یک معاینه فیزیکی انجام می شود: پزشک با گوشی پزشکی به ریه های فرد مبتلا گوش می دهد. در مورد آتلکتازی، صداهای تنفس طبیعی کاهش می یابد.
علاوه بر این، پزشک با انگشتان خود به قفسه سینه ضربه می زند - صدای ضربه زدن در ناحیه آتلکتازی تغییر می کند.
آتلکتازی: درمان
درمان آتلکتازی در درجه اول به علت آن بستگی دارد. هدف اولیه بازیابی عملکرد ریه در اسرع وقت و تامین اکسیژن کافی بدن است.
برای مثال، اگر یک جسم خارجی یا پلاگ مخاطی در مجاری تنفسی دلیل ریزش ناحیه ریه باشد، باید بر اساس آن برداشته یا ساکشن شود.
اگر تومور ریه مسئول آتلکتازی باشد، معمولاً با جراحی برداشته می‌شود.
در مورد پنوموتوراکس، هوایی که بین ریه و دیواره قفسه سینه وارد شده است اغلب از طریق یک لوله نازک (درناژ پلور) مکیده می شود. با این حال، در موارد خفیف، درمان همیشه ضروری نیست - فرد منتظر بهبود خود به خود (تحت مشاهده بالینی بیمار) است.
آتلکتازی: سیر بیماری و پیش آگهی
آتلکتازی به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه یک بیماری همراه است که می تواند علل مختلفی داشته باشد. بنابراین، بیان کلی در مورد دوره یا پیش آگهی ممکن نیست. بلکه بیماری زمینه ای مسیر بیماری را مشخص می کند. اگر بتوان این مشکل را به خوبی درمان کرد، معمولاً می توان عملکرد ریه ها را بازسازی کرد.
آتلکتازیس: پیشگیری
با هیچ اقدام خاصی نمی توان از آتلکتازی اکتسابی جلوگیری کرد.
