مفهوم درمان
با استفاده از یک روش سوراخ کلید حداقل تهاجمی (آرتروسکوپی)، مقدار کمی از غضروف سلول ها (کندروبلاست ها) از یک منطقه غضروف سالم با تراکم کم (حدود 250 میلی گرم) برداشته می شوند و در یک محلول غذایی کشت می شوند (این می تواند بیمار باشد خون یا یک گزینه مصنوعی) در آزمایشگاه. بعد از حدود دو تا شش هفته ، سلول ها به حدی تکثیر شده اند که می توانند به نقص وارد شوند غضروف منطقه بنابراین ، 2 روش جراحی معمولاً لازم است.
برای اطمینان از ثابت ماندن سلولها (در محلول) ، آنها به زیر غشایی تزریق می شوند که خیلی ریز بخیه زده شده باشد غضروف نقص ضد بخیه بودن بخیه است. این غشا یا می تواند پریوستئوم خود بیمار باشد (همچنین پریوستوم نیز نامیده می شود ، به عنوان مثال از لانه) ، یا می توان آن را با یک لایه از بافت همبند (کلاژن) از خوک یا غشای مصنوعی. برخی از ارائه دهندگان سلول های غضروفی را نیز به آن متصل می کنند کلاژن در آزمایشگاه اکنون بسیاری از سلولهای غضروفی درون زا که به خوبی تغذیه می شوند ، در ناحیه آن وجود دارد آسیب غضروف، که می تواند به طور قابل توجهی باعث بهبودی غضروف شود.
زمینه ی کابرد
اتولوگ پیوند غضروف به طور فزاینده ای برای نقص غضروف در استفاده می شود مفصل زانو، به ویژه برای جلوگیری از توسعه ثانویه آرتروز. نقص غضروف بزرگ یا نقص کوچکتر که قبلاً در جاهای دیگر با موفقیت درمان نشده است ، یکی از اصلی ترین نشانه ها برای اتولوگ است پیوند غضروف. در این موارد ، اتولوگ پیوند غضروف معمولاً تحت پوشش سلامت بیمه در آلمان.
جایگزین
گزینه های جایگزین غضروف اتولوگ پیوند در درجه اول پیوند غضروف با مساحت بیشتر ، که در آن مقدار بیشتری از بافت غضروف از قسمت کمی بارگذاری شده مفصل به طور مستقیم به نقص وارد می شود ، و همچنین روشهای مختلف در چارچوب آرتروسکوپی، که با قرار دادن فعال آسیبهای میکرو از طریق سوراخ های کوچک مته یا با تراشیدن ، باعث خونریزی موضعی شده و فرآیند های بهبودی را شروع می کند و یا سطح مفصل آسیب دیده را صاف می کند (اصطلاحاً شستشوی مفصل یا سایش). سایر اقدامات جراحی مانند تعویض مفصل (آندوپروتز) ، سفت شدن مفصل (آرتروز) یا تغییر موقعیت مفصل (استئوتومی اصلاحی) نمی توانند با استفاده از آرتروسکوپی، اما نیاز به یک عمل باز و در نتیجه بزرگتر با ریسک های بالاتر و زمان بهبودی طولانی تر دارد ، اما ممکن است تحت شرایط خاص همچنان گزینه بهتری باشد. البته ، حذف مداخله و همچنین یک درمان صرفاً علامتی (به عنوان مثال با داروهای ضد درد) همیشه گزینه هایی هستند که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند ، خصوصاً اگر خطرات همیشه همراه با یک مداخله به طور قابل توجهی توسط بیماری های همزمان یا سن افزایش یابد یا احتمال موفقیت به طور قابل توجهی کاهش یابد. تصمیم گیری برای اقدام (یا عدم اقدام) بهترین انتخاب در موارد خاص است - یعنی تصمیمی که با بهترین نسبت خطرات و احتمال بهبودی روبرو است - به عوامل زیادی از جمله بیماری های همزمان ، سن ، سوposاستفاده های مفصلی ، انحرافات آناتومیک بستگی دارد. هنجار و غیره
صرف نظر از تصمیم درمانی ، موفقیت درمانی هرگز قابل تضمین نیست. موفقیت یا عدم موفقیت در درمان همیشه تصادفی است. برعکس ، یک شکست یا حتی بروز عوارض جدی به طور خودکار به معنای انتخاب روش درمانی اشتباه یا اشتباهاتی در اجرای آن نیست. مانند هر عمل ، غضروف اتولوگ پیوند همچنین خطرات را در پی دارد.
در حالی که زخم و درد انتظار می رود که به طور منظم در نتیجه برش های جراحی ، و همچنین خونریزی جزئی در حین و بعد از عمل ، عوارض جدی تری نیز وجود داشته باشد ، که در صورت انجام صحیح عمل بسیار بعید است ، اما هرگز نمی توان به طور کامل رد کرد . این موارد به ویژه خونریزی شدید در حین عمل یا بعد از عمل است که در بدترین حالت نیز به یک مورد نیاز دارد خون انتقال خون با تمام خطرات آن مانند واکنش ایمنی بدن (که در بدترین حالت می تواند منجر به آن شود) شوک و مرگ) یا عفونت. آسیب به بافت های اطراف مانند اعصاب و عروق یا به مفصل نیز ممکن است و در نهایت می تواند به معنای یک عمل جدید یا آسیب دائمی باشد.
علی رغم کار در شرایط استریل ، همیشه نمی توان از عفونت ناحیه جراحی جلوگیری کرد. در بدترین سناریو قابل تصور ، می تواند به سپسیسی تهدید کننده زندگی تبدیل شود یا به سفت شدن مفصل نیاز داشته باشد. به همین ترتیب ، واکنش های آلرژیک به موادی که در حین جراحی یا عوارض تهدید کننده زندگی ناشی از بیهوشی استفاده می شود بسیار نادر است اما ممکن است.
علاوه بر این ، موفقیت درمان هرگز نمی تواند صد در صد تضمین شود. با وجود این خطرات ، جراحی مورد نیاز برای غضروف اتولوگ انجام می شود پیوند یک روش استاندارد است ، و عوارض جدی تر ذکر شده در بالا بسیار نادر است. نگرانی ها به ویژه در صورت وجود بیماری های مشکوک یا مشکوک به آن ، مانند مواردی که مبتلا هستند ، بسیار مناسب است خون انعقاد ، سیستم ایمنی بدن, التیام زخم یا متابولیسم غضروف ، در نتیجه خطرات این روش را افزایش می دهد.
یک ژنرال کاهش یافته شرط یا ضعف قلبی عروقی به دلیل بیماری های قبلی یا سن نیز می تواند خطرات بیهوشی عمومی و جراحی را افزایش دهد. سنجیدن خطرات و شانس بهبودی هنگام مقایسه گزینه های درمانی در هر مورد ضروری است و همیشه آسان نیست. بیماران باید در فرایند تصمیم گیری شخصی خود به دنبال مواردی بیشتر از توصیه های پزشکی باشند. مانند هر عملیاتی که در آینده انجام می شود ، برای ارزیابی وسیع تر از امور شخصی نیز مفید است سلامت وضعیت و درمان بهینه آن برای مشورت با یک متخصص که می تواند خودش این عمل را انجام دهد (یا آن را در موسسه خود انجام داده باشد) یا نه.
