بیماری های خود ایمنی: درمان

همانطور که تصویر علامت رنگارنگ است ، همانطور که میان رشته ای است درمان - مثلاً متخصص داخلی ، متخصص پوست ، روماتولوژی ، متخصص مغز و اعصاب یا متخصص متابولیسم (متخصص غدد) درگیر هستند. اظهارات کلی در مورد درمان تقریباً غیرممکن است ، زیرا بسته به بیماری بسیار متفاوت است. اگر اعضای جداگانه مانند تیروئید یا پانکراس تحت تأثیر قرار بگیرند ، از دست دادن عملکرد باید جبران شود ، به عنوان مثال ، با تأمین غده تیروئید هورمون or انسولین.

روشهای درمانی رایج

باصطلاح سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند کورتیزون برای سرکوب فعالیت سیستم ایمنی بدن؛ با این حال ، میرایی غیر اختصاصی است ، احتمالاً مکانیسم های دفاعی سالم را نیز سرکوب می کند. در بسیاری از موارد ، ضد التهاب است داروهای نیز استفاده می شود. درمان های درمانی تاکنون فقط در موارد منفرد و در آغاز امکان پذیر است - به عنوان مثال ، پیوند سلول های بنیادی برای دیابت ماهی

جنگیدن در نبرد دفاعی؟

با این حال ، به نظر می رسد یک تیم تحقیقاتی استرالیایی و یک گروه تحقیقاتی در براونشویگ ، آلمان ، در سالهای اخیر به رویای امکان درمان نزدیک شده اند: دانشمندان مکانیسم کنترل را کشف کرده اند که می تواند برای تنظیم مجدد سیستم ایمنی بدن. امید این است که بتوان از این دارو برای تولید دارویی جلوگیری کرد که بیماری خود ایمنی را متوقف کرده است. با این حال ، حتی اگر ایده ایده آل نیز ثابت شود ، چندین سال طول می کشد تا چنین درمانی ایجاد و تأیید شود.

دانشمندان انگلیسی اخیراً مکانیزم رمزگذاری را کشف کرده اند جفت از یک زن باردار از مادر جلوگیری می کند سیستم ایمنی بدن از حمله به کودک متولد نشده ، که در واقع یک بدن خارجی است. ظاهراً ، حتمی است پروتئین ها روی سطح جفت استتار آن را عملاً برای سلولهای دفاعی نامرئی می سازد. محققان اکنون می خواهند از چنین مواردی استفاده کنند پروتئین ها برای درمان بیماری های خود ایمنی - آزمایشات اولیه قبلاً آغاز شده است.

اینکه آیا می توان کاری را در برابر آن پیشگیری کرد بیماری های خود ایمنی (به عنوان مثال ، اگر سایر اعضای خانواده به این بیماری مبتلا باشند) بحث برانگیز است و در بهترین حالت می توان برای بیماری های فردی پاسخ داد.